با درودهای فراوان به آقایان میش مست، میرزایی و دامرودی سه عضو سابق فرقه رجوی که با شجاعت غیر قابل وصف به صورت رسمی اعلام جدایی کردند و دست به افشاگری علیه فرقه ذاله زدند.
سران و دست اندرکاران فرقه به دنبال این افشاگری ها تاب تحمل نیاورده و شروع به لجن پراکنی کردند، خوب حق دارند چون این افشاگری چنان تا بنیان آنها را سوزاند که انگار آتش در خرمن افتاده و به همین دلیل تیغ با دهان کف کرده و آلوده به میدان آمدند.
سئوال از آقایان و خانم های انقلابی فرقه این است پس چه شد آن ۱۰ ماده ای خانم رئیس جمهور آزادی قلم و مطبوعات در ایران آزاد فردا؟ چه شدحق بیان؟ چه شد هزار حرف های پوچ و دلخوشکنک؟
اگر از مناسبات کثیف شما و درویی و دروغگویی شما پرده بردارند چه خواهید گفت؟ شما خواستید دست پیش را بگیرید که پس نیفتید ولی کور خواندید و ضرر مضاعف کردید.
جالب اینجاست که دوستان ما را بعد از ۳۰ سال جاسوس خطاب کردید خوب چرا زودتر عذر آنها را نخواستید و اخراج نکردید.
در قاموس و فرهنگ شما داشتن تلفن همراه و صحبت با زن و فرزند و کلا خانواده، جاسوس، خائن، مهدور دم، وزارتی و النهایه است ولی کشتن فرزندان ایران در جبهه جنگ، جاسوسی برای عراق و آمریکا و سعودی و غیره کاری انقلابی و در راستای آزادی و دمکراسی است درود بر شما که روی هرچه آدم کثیف و بدکاره را سفید کردید.
بدانید که تازه جرقه جنگ زده شده، منتظر باشید که جرقه تبدیل به شعله شود و دامان شما را فرا گیرد.
نوشته ش.ف
عضو جدا شده از فرقه رجوی در آلبانی
انتهای پیام
