۷ مرداد و۱۹ فروردین درحملاتی که در اشرف به ما شد تعداد زیادی ازاعضا مجروح شده بودند و آنها را با بدبختی به بیمارستان رساندند.
خود مسؤولین اجازه بردن به بیمارستان را نمی دادند.
وقتی هم که به بیمارستان می رسیدند هیچ رسیدگی به آنها نمی شد.
فقط می گفتند فیلم بگیرید وتعداد زیادی از آن افراد به دلیل اینکه خون زیادی از آنها رفته بود کشته شدند. جان انسانها برایشان مهم نبود و فقط دنبال این بودند که شلوغ کنند و تمام منطقه را به هم بزنند.
در تمام حملاتی که می شد و مواقع حساس یک نفر از فرماندهان در صحنه دیده نمی شدند. آن موقع تعداد زیادی از افراد مجروح ساده بودند که با یک رسیدگی اولیه زنده می ماندند ولی متاسفانه هیچ اقدامی در این رابطه انجام نشد.
نبی احمدی
انتهای پیام / فراق
