حمله به آقا و خانم محمدی، پدر و مادر یکی از افراد گرفتار در فرقه رجوی بار دیگر نشان داد که ماهیت تروریستی فرقه رجوی تغییر نکرده و تنها محدودیت های زمان و شکست های پی در پی موجب شده تا رجوی ها از به کارگیری مستقیم سلاح و انجام بمب گذاری، موقتاً دست بکشند، و الا ماهیت آنها همچنان همان ماهیت خشونت طلب و تروریستی است که داشتند .
دادن برنامه ده ماده ای برای ظاهر سازی ، صدها بار بزک کردن فرقه با شعارهایی در حمایت از آزادی و هزاران ادعای فریبنده ، ماهیت تروریستی رجوی ها را تغییر نخواهد داد . آنها آب نمی بینند و الا شناگران ماهری هستند و چنانچه امکانش باشد با سلاح سرد و گرم دست به اقدامات تروریستی خواهند زد.
تاریخچه این فرقه مملو از اقدامات تروریستی است . آنها تروریست و خشونت طلب هستند و اقدامات زیر بخشی از کارنامه ننگین شان است :
– ترور مردم کوچه و خیابان در ایران در دهه شصت
– بمب گذاری در اماکن دولتی در دهه شصت
– مزدوری برای صدام و حمله به سربازان ایرانی در مرزهای ایران و عراق در دهه شصت
– کشتار کردها در عراق برای دفاع از حکومت صدام
– همراهی و تایید اقدامات صدام در حمله شیمایی به مردم ایران و کردهای عراق
– شلیک خمپاره به شهرهای مختلف ایران در دهه هشتاد
– حمایت از تروریست های سوریه و اتحاد با آنها در دهه نود
– حمایت از تهاجم داعش به شهر موصل و «انقلابیون» و «عشایر» خواندن جنایتکاران داعشی و شادی از پیشروی آنها به سمت بغداد
– حمایت از کشتار مردم یمن با بمب های خوشه ای توسط عربستان
– حمله و ضرب و شتم مخالفان و منتقدان رجوی حتی در پارلمان اروپا و خیابان های پاریس و هرجایی که بتوانند.
– فرستادن اعضای ناراضی به زندان ابوغریب در زمان حکومت صدام و همچنین تحت فشار قرار دادن اعضای ناراضی و سوق دادن آنها به سمت خودکشی که در هر دو حالت هدف حذف فیزیکی اعضای ناراضی و منتقد بود .
– ضرب و جرح و توهین و فحاشی علیه اعضای ناراضی و منتقد و برگزاری جلسات محاکمه اعضا به خاطر انتقاد یا اعتراض به عملکرد رجوی و دیگر سران فرقه
– اجرای سیاست خروج ممنوع در تشیکلات فرقه و به اسارت گرفتن اعضا در زمان حکومت صدام و ممانعت از جدا شدن اعضا به هر شکل و با هر روش ممکن که در نتیجه آن تعدادی از اعضای ناراضی و منتقد کشته شدند .
– توهین و فحاشی علیه خانواده های اعضا که برای انجام ملاقات به عراق می رفتند و سنگباران آنها با سلاح های سرد همچون قلاب سنگ و تیر و کمان و وسایل ابتکاری دیگر.
البته باید متذکر شد که در آن زمان حداکثر توان فرقه برای انجام اقدامات خشونت طلبانه و تروریستی همین بود والا بر اساس حکم صادر شده از سوی رجوی تمام آن خانواده ها باید کشته می شدند و حکم شان مرگ بود .
– مجروح کردن تعداد زیادی از خانواده های اعضا که خواهان دیدار با فرزندان خود بودند.
– تلاش با وادار کردن اعضای جدا شده در آلبانی به سکوت و عدم انتقاد یا افشاگری علیه رجوی ها با تهدید آنها به قطع حقوق ماهانه
و بسیاری موارد دیگر که می توان به این لیست اضافه نمود.
یادداشت از صالحی
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز مازندران
