آنهایی که در فرقه رجوی بوده اند خوب می دانند که برنامه کاری و برنامه روزانه به چه شکل بوده ، این مطلب برای کسانی است که آشنایی کمتری نصبت به برنامه های رجوی دارند و با مشکلاتی که در فرقه وجود داشته روبرو نشده اند.
رجوی به روشنی در نشستها به همه ما می گفت و نشست چند ده ساعته می گذاشت و حرفش این بود که مردن در زیر فشار کار برای شما ارزش است، بهتر است که زیر فشار کار بمیرید و رستگار بشوید و من رستگاری همه شما را می خواهم. منظورش این بود که هر کاری در هر شرایط یعنی در شرایط طاقت فرسای هفتاد درجه سانتیگراد گرما از کار دست نکشید و دورانی که صدام سرنگون نشده بود تعداد زیادی در گرمای شدید و آن هم در بیابانهای اطراف اشرف در تمرینات نظامی گرما زده شدند و جان خود را از دست دادند.
حتی افرادی مثل جزایری که در شورای به اصطلاح ملی مقاومت بود در عراق از گرما جان خود از دست داد . رجوی با این کار می خواست با جان افراد برای پیشبرد کارهایش بگیرد و آن را هم رستگاری توجیه می کرد . کسی که می گوید من نماینده قشر کار گر هستم و حق کارگران را باید از گلوی ایران بکشم و در حال حاضر هم در رادیو تلویزیون سنگ معترضین کارگران را به سینه می زند و از کارگران دفاع می کند و سرکردگان خود را مثل عباس داوری و محمد علی توحیدی را وارد صحنه می کند و مریم رجوی شخصا وارد می شود و پیام میدهد، اول باید به اینها گفت اگر برای حقوق کارگران دل می سوزانی باید اول از درون تشکیلات خودت شروع بکنی و حق و حقوق انسانهایی که زیر فشار کارهایی که مشخص میک نید یکی یکی دارند جان می دهند را ادعا کن ، کارگران ایران پیش کش شما . چقدر باید روی کسانی که بیست و چهار ساعته مشغول کارهایی هستند که فردای آن روز همان کارهایی که کرده اند را خراب میکنی و مجدد باید کاری دیگر شروع بکنند.
خلاصه کلام در این شرایط و اعتراضات کارگران ایران سنگ کارگر را به سینه نزن و دل نسوزان، کارگران ایران حقوق خودشان را از حکومت می گیرند و نیازی به پیامهای شما ندارند و سوءاستفاده از نام کارگر نکنید .
چرا تمامی افراد این فرقه دچار دیسک کمر یا مشکلات مفاصل و یا آسیبهای جسمی جدی دارن ، ما هم که جدا شده ایم وقتی به دکتر مراجعه میکنیم اولین حرفی که می زنند که شما کارهای فوق سنگین انجام داده اید به مدت طولانی و مشکل جدی و برگشت ناپذیر گرفتی تمام دکترها و متخصصین در تعجب هستند که مگر ما در اردوگاه کار اجباری بوده ایم ، این حرف متخصصین آلبانیایی است ،
کار در فرقه هیچ قوانینی ندارد هرکسی باید تا وقتی که در حال مرگ است نباید از کارهای سنگین سرباز بزند و هرکس اعلام خستگی و ناتوانی و یا مریضی در کار بکند با شدید ترین و زشت ترین حرف و تنبیهات مواجه می شود، این هم داستان کار و کارگر در فرقه رجوی و وضعیت جسمی افراد در کار اجباری .
سعید زمانی
انتهای پیام
