حالا این سوال در جلوی ما قرار می گیره که انگیزه و هدف فرقه از این کار چیه؟ برای پاسخ به این سوال باید اول خود فرقه رو شناخت. فرقه درون و بیرونشون دو جوره و با هم یکی نیست. اونچه به بیرون خودشون ارایه می کنند با اونچه که در درون خودشون میگذره ۱۸۰ درجه با هم اختلاف داره. به عنوان مثال، خودشون به بیرون از خودشون می گند، ما به آزادی پوشش و لباس اعتقاد داریم و همه آزاد هستند هرچی دلشون می خواد بپوشند. ولی در درون خودشون مطلقا اینطور نیست، آدم ها اصلا نمی تونند و مجاز نیستند که لباس مورد علاقه و مورد پسند خودشون رو بپوشند.
از این مثال ها زیاد میشه زد، حالا به خاطر اینکه زیاد از موضوع خودمون پرت نشیم، می پردازم به موضوع ایجاد سانسور سایبری توسط فرقه رجوی. میدونید تازگی ها مجاهدین خلق شبکه اینترانت خودشون رو طوری تحت کنترل قرار دادند که اصلا و ابدا نفر نمیتونه به چیزی جز اون که اونا مد نظر خودشون هست مراجعه کنه. به عنوان مثال، نمیتونه به یوتیوب یا فیس بوک و…. مراجعه کنه و حتی چت ها و تماس ها رو کاملا تحت کنترل خودشون دارند و به محض اینکه نفر بخواد به یک جای دیگه مراجعه کنه، به اصطلاح افسر ناظر، میاد و کار اون کاربر رو متوقف می کنه و اون رو از اتاق بیرون میکنه و بعد به عنوان خطاکار، تحت شکنجه روحی و روانی قرار میده و تحت برخورد و مؤاخذه قرار می گیره که اصلا چرا اینکار رو صورت گرفت و انگیزه اصلی چی بوده و غیره. درصورتیکه انگیزه اصلی خود فرقه اینه که با این وسیله افراد رو تحت کنترل خودشون داشته باشند و تشکیلات لعنتی خودشون رو حفظ کنند. ولی خودشون می دونند که اینکار اصلا جواب نداره، و به قول افرادی که تازگی ها از این فرقه لعنتی جدا شدند و خودم از آنها شنیدم، همه از این کارهای اینا دیگه جونشون به لبشون رسیده و دیگه نمیخواند که تحت سیطره و نفوذ و سانسور سازمان قرار بگیرند.
حالا حرفمون به رجوی و فرقه لعنتی اون اینه. تا کی می خواهید این سانسور بی رحمانه خودتون رو ادامه بدید و آدم ها رو در قوطی نگه دارید؟ تاریخ نشون داده که اینکار بی فایده است، و گرنه خیلی بزرگتر از شما بودند، حالا چی شدند؟ همه اونا به زباله دان تاریخ پرت شدند.
یادداشت از حمید حقیقی – عضو جدا شده از مجاهدین خلق در تیرانا
