مدتی است که در بعضی از نوشته ها و یا خبرها به موضوع خیمه شب بازی های منافقین پرداخته می شود که گویا فرقه رجوی در سازمان دادن و برپایی برنامه ها بسیار موفق تر از سایر گروه ها هستند. البته این موضوع تا حدودی درست است. فرقه رجوی در راه اندازی نمایش و خیمه شب بازی، ید طولایی دارند. واقعیت محتوای منافقین، تشکیل شده است از „دروغ“، به همین دلیل هر آنچه از خودشان نشان می دهند یک نمایش بزرگ است تا دروغ خود را بپوشانند.
یکی از تصاویری که فرقه رجوی با آن خیلی تبلیغات می کنند، رژه ای است که در اردوگاه اشرف برگذار کردند. به عنوان یک گروه، نمایش خوبی بود اما واقعیت پشت صحنه این نمایش آنگونه نبود که نشان داده می شد. فرقه رجوی برای پر کردن این نمایش، حتی از کارگران عراقی نیز استفاده کردند. برای اینکه تانک های کهنه T55 را نو نشان بدهند، آنها را رنگ کردند. تمامی زرهی ها و خودرو هایی که به رنگ خاکی بودند با خاک رنگ کرده بودند.
هر ساله در اردوگاه اشرف در عراق، فرقه رجوی برنامه هایی برای ۳۰ مهر برگزار می کردند. یکی از این نمایش ها، کارهای رزمی بود. در کل منافقین شاید کمتر از انگشت های دست رزمی کار وجود داشت و عمده این افراد نیز از کار افتاده بودند. اما منافقین این نمایش رزمی را با چند صد نفر انجام می دادند. سازمان با آوردن رزمی کار عراقی، بین دو تا سه هفته، چند حرکت ساده به این افراد یاد داده می شد و با استفاده از تکنیک های فیلم برداری و فیلم برداری از دور، این نمایش ها را اجرا می کردند. اگر دقت کرده باشید، خواهید دید که در برنامه های فرقه رجوی، اعضای خود را نشان نمی دهد و همواره تصویری که از اعضای فرقه رجوی است از دور فیلم برداری شده است.
فرقه رجوی، یک فرقه نظامی است و باید اعضای آن آموزش های نظامی و تمرین های مستمر داشته باشند اما گستردگی آموزش نظامی در فرقه رجوی، بسیار پهناور است اما عمقی ندارد. بطور مثال، هر فرد نظامی بایستی مینیموم، هزار فشنگ در سال شلیک بکند(البته این عدد مطلق نیست زیرا در ارتش های مختلف متفاوت می باشد) در فرقه رجوی، این عدد در سال بعضاً صفر می باشد. تجهیزات و لباس های فرقه رجوی یک فاجعه است. اما فرقه رجوی در نمایش هایشان از به اصطلاح ارتش آزادیبخش، نشان می دهند یک ارتش مدرن هستند.
بی محتوایی منافقین، در ایدئولوژی شان بیداد می کند. ایدئولوژی فرقه رجوی، بر پایه „جامعه بی طبقه توحیدی“ بنیان گذاشته شده اما بطور واقع این فقط یک نمایش است. فاصله طبقاتی در فرقه رجوی بیداد می کند. اعضای فرقه رجوی برده هایی بیش نیستند. به آنها مانند اشیاء نگاه می شود که مورد استفاده قرار بگیرند و وقتی که کاربردی نداشته باشند، دور انداخته می شوند. اعضای فرقه رجوی، همواره گرسنه و دچار بی خوابی هستند. بعضا تا ۱۲ ساعت کار در روز و آن هم در گرمای طاقت فرسای عراق. اما سران فرقه رجوی، بخصوص رهبران خائن و مزدور آنها یعنی مسعود و مریم رجوی، در رفاه زندگی می کردند چنانکه پلیس فرانسه در گاوصندوق شخصی مریم رجوی ۲۸ میلیون دلار کشف کرد.
کثیف ترین مدل از این نمایش ها، ادعای فرقه رجوی برای رهایی زنان است. در فرقه رجوی، بیشترین ظلم به زنان می شود. از نظر مرحوم اول مسعود رجوی، زنان برده های جنسی بیش نیستند که باید تمامی آنها مورد استفاده او قرار بگیرند. داستان هایی که زنان جدا شده از فرقه رجوی تعریف می کنند، اسفناک و یک فاجعه است. سال ۱۳۶۲ یا ۱۳۶۳ بود که یکی از زنان عضو فرقه رجوی به خانه ما پناه آورده بود. بعد از مدتی که با ما خودمانی شد، داستان هایی از فرقه رجوی تعریف می کرد که شوکه کننده بود. او صحبت از محرم سازی در مجاهدین می کرد. آن سالها، منافقین از زنان به عنوان پوشش استفاده می کردند. آنها زنان را در کنار مردان به ماموریت می فرستادند تا به عنوان همسر آنها نقش ایفا بکنند. به همین منظور، زنی که در خانه های تیمی منافقین بود، باید برای تمام مردان آن تیم محرم می شد. یعنی او می بایست با تمام اعضای تیم رابطه جنسی برقرار می کرد. در اصل این کار تجاوز دسته جمعی منافقین به زنان بود. هر چند که باور این بسیار سخت است، اما من این داستان را از زبان چند زن عضو فرقه رجوی شنیدم. حتما شما بارها این را شنیده اید که شرط عضویت یک زن در شورای رهبری مجاهدین، هم بستری با مسعود رجوی بود. با این حساب که تعداد اعضای شورای رهبری فرقه رجوی نزدیک به هزار زن بود، در نتیجه مسعود رجوی به هزار زن تجاوز کرده است. این هم از شعار رهایی زنان در فرقه رجوی بود.
شکست و فروپاشی مجاهدین، دلایل بسیار دارد که بارها به آن پرداخته ام اما یکی از اصلی ترین محورهایی که باعث شد مجاهدین شکست بخورند و متلاشی بشوند، نمایشی بودن همه شعارها و کارهای آنها است.
یادداشت از کریم غلامی
انتهای پیام
