نامه سرگشاده بنیاد خانواده سحر به نخست وزیر عراق:
رجوی ساکنان اردوگاه لیبرتی در عراق را با منع ارتباط با خانواده شکنجه می کند
آقای حیدر العبادی، نخست وزیر عراق
با سلام و با عرض ادب و احترام به عرض میرسانیم، فعالیت اصلی بنیاد خانواده سحر در عراق تلاش برای حمایت از خانواده های افراد گرفتار در سازمان مجاهدین خلق در مقر عراقی آنها یعنی اردوگاه لیبرتی است تا ارتباط و دسترسی آنان به عزیزانشان را فراهم نماید.
طی حدود سی سال گذشته، رهبر مجاهدین خلق مسعود رجوی، از قدرت خود به عنوان یک رهبر فرقه ای استفاده کرده تا پیروان خود را وادار نماید هرگونه ارتباط با خانواده هایشان را قطع کنند مگر اینکه بخواهند آنان را جذب نموده، از آنان پول دریافت کرده، یا به شکل دیگری به گروه کمک نمایند.
بعد از آنکه این گروه خلع سلاح گردیده، در یک مقر جمع شده، و توسط سربازان آمریکائی و عراقی تحت حفاظت قرار گرفتند، رهبر سازمان مجاهدین خلق همچنان از اجازه دادن به خانواده ها برای ارتباط عادی با آنان امتناع می ورزد. حتی ارسال نامه و ارتباط تلفنی هم برای ساکنان، که اغلب آنان بالای ۵۵ سال سن داشته و بسیاری از آنان مریض و ناتوان هستند، ممنوع است. مسعود رجوی اعتقاد دارد که عاطفه خانوادگی قوی تر از کنترل تحمیلی است که او بر اعضا اعمال می نماید و چنانچه ارتباط خانواده با کسی برقرار شود احتمال قوی وجود دارد که عضو مربوطه او را ترک نماید. به عنوان یک رهبر فرقه ای او خانواده ها را “سم” تعریف میکند. این از نظر او ممکن است منطقی به نظر برسد اما قطعا عاقلانه نیست.
در همین رابطه است که ما به مقاله ای که در سایت مجاهدین خلق با نام ایران فوکوس منتشره به تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۴ می پردازیم که مدعی است “ایران برای شکنجه پناهندگان اردوگاه لیبرتی در عراق توطئه می چیند”.
مقاله ایران فوکوس ادعا میکند که: “در ماه اکتبر، تهران چندین مأمور شناخته شده رژیم، از جمله ابراهیم خدابنده، را برای دیدار با سفیر رژیم در بغداد فرستاد تا راه تهاجم علیه ساکنان اردوگاه لیبرتی را هموار سازند”.
این مقاله بعد از آن منتشر شد که ابراهیم خدابنده با مقامات عراقی و بین المللی و همچنین سفیر ایران در ماه اکتبر از جانب بنیاد خانواده سحر به منظور ارتقاء کوشش های خانواده ها برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز و مؤثر برای انتقال ساکنان اردوگاه لیبرتی از عراق همانطور که قوانین مقرر میکنند ملاقات نمود. خدابنده یک عضو بخش روابط بین المللی سازمان مجاهدین خلق به مدت ۲۳ سال قبل از جدا شدن از این گروه بوده است. او کارزار خانواده ها برای دیدار با عزیزانشان در اردوگاه لیبرتی را همراهی میکند. این حق اساسی هنوز از جانب رجوی، علیرغم فشارهای صلیب سرخ جهانی و ملل متحد علاوه بر وزارت حقوق بشر عراق، رد شده است.
http://www.saharngo.com/en/story/1479
حساسیت فوق العاده مسعود رجوی نسبت به حضور خانواده ها در خارج از محوطه اردوگاه به سادگی قابل توضیح است. اغلب ساکنانی که توانستند از این فرقه فرار کنند یا توسط کمیساریای عالی ملل متحد به کشورهای ثالث منتقل شدند ترجیح میدهند با خانواده های خود ارتباط برقرار کرده و به آنان ملحق شوند تا اینکه مجددا به عضویت فرقه بازگردند. تهدید جدی که رجوی از جانب این خانواده های عادی نسبت به کنترلی که بر اعضای فرقه دارد احساس میکند نتیجتا با همان شدت با واژه “شکنجه” بیان گردیده است.
بنیاد خانواده سحر اعتقاد دارد که ممنوع نمودن ارتباط خانوادگی البته می بایست برای ساکنان فوق العاده دردناک باشد. ولی این رجوی است که تنها مسئول این وضعیت است. اوست که به بیان خودش ساکنان را شکنجه میکند.
وبسایت سحر در گزارش دیدار خدابنده از عراق نوشت: “خدابنده به مقامات عراقی نسبت به تهدیدی که ساکنان اردوگاه لیبرتی در معرض آن هستند هشدار داد. او تأکید نمود که نیاز مبرم به اقدام جدی به منظور ممانعت بروز یک فاجعه انسانی در اردوگاه لیبرتی، که هیچکس به غیر از مسعود رجوی رهبر فرقه مجاهدین خلق مسئول آن نیست، وجود دارد.”
تجارب گذشته نشان میدهند که رجوی، همانند سایر رهبران فرقه های مخرب کنترل ذهن، تا حد مرگ از اجازه دادن به پیروانش برای دیدار با خانواده هایشان وحشت دارد، و او حالا تلاش میکند تا هر کسی، از جمله مقامات ملل متحد و صلیب سرخ جهانی و ابراهیم خدابنده و دیگران، را متهم سازد که دارند علیه او و فرقه اش توطئه میکنند.
احتراما مایلیم به شما و دولت عراق و ارگان های بین المللی که در ارتباط با اردوگاه لیبرتی هستند یادآوری نمائیم که دیدار خانواده ها یک حق مسلم برای ساکنان تحت قوانین بین المللی است و تحت هیچ بهانه ای، از جمله مواردی که رجوی اختراع کرده است، ادامه محروم نمودن آنان از این حق جایز نیست.
بنیاد خانواده سحر
بغداد، ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴
