محمد کرمی
فرقۀ رجوی سالها است که مغازه ای چند نبشه به اسم شهدا باز کرده است. به معنای واقعی اگر این مسأله را بخواهیم کنکاش کنیم فرقۀ رجوی خونخوارترین و کثیف ترین گروه روی زمین است. از یک سو به عمد اعضای خود را به کشتن می داد که فقط عرض اندام کنند و بگویند اینها وجود خارجی دارند. از سوئی دیگر اعضای معترض ومخالف خود را به شکل های مختلف به قتل می رساند یا به کشتن عمدی می داد که از شر انها خلاص شود و بعد هم از خونشان استفاده می کرد. به عنوان نمونه در عملیات موسوم به فروغ جاودان و عملیات های راهگشائی در چندین مرحله بخصوص بعد از ۱۳۷۲ عملیات های راهگشائی که اجرا می کردند موقع برگشت تیم های عملیاتی مسیر برگشت نفرات را به عمد بدون کد می گفتند که در نتیجه نفرات اکثرا در موقع برگشت کشته شدند. به کشتن دادن افراد بعد از سقوط صدام به بهانه عدم ترک قرارگاه اشرف سابق هم این فرقه را در واقع به عنوان بی هویت ترین وبی پرنسیب ترین گروه یا فرقه در جهان نشان داد.
برای تکمیل کتاب شهدا و هرچه قطورتر کردن آن، اسامی شهدای گروه های سیاسی دیگری را مانند حزب دموکرات، کومله ،حزب توده، فدائی ها و دیگر جریان های مارکسیستی و نیز جریانهای مذهبی مانند گروههای طرفدار دکتر شریعتی که بخاطر اهداف و عقاید خودشان کشته شدند بدون اجازه این سازمان ها واحزاب و یا جریانها دزدیده و در این کتاب درج کرده اند ولی با کمال بی شرمی همۀ آنها را موقع صحبت از این کتاب یا لیست شهدا و یا تقدیم آن به فلان شخصیت برای جلب حمایت او به عنوان شهدای مجاهدین خلق که «اعدام شده اند» معرفی می کنند!! در حالی که بسیاری از آنان کشته شده های عملیاتهای جنگی احمقانه و دیوانه وار و رودرروی خود فرقۀ رجوی می باشند. عامل اصلی تمام این خون های ریخته شده شخص مسعود رجوی است و از سال ۱۳۶۴ به این سو نفر بعد از او یعنی مریم قجر عضدانلو می باشد که باید روزی به خاطر این خون های به ناحق ریخته شده محاکمه شوند.
موضوع اصلی که در اینجا می خواهم بحث آن را باز کنم در رابطه با این کتاب یا لیست شهدا است که مسعود رجوی وقتی در سال ۱۳۶۵ به عراق رفت برای اولین بار این لیست را تقدیم صدام حسین پدر معنوی خود کرد. بعدا که به زیارت کربلا رفت به همراه مریم قجر عضدانلو این لیست به اصطلاح شهدا را تقدیم امام حسین کرد. پس از آن هم وقتی به زیارت سرداب امام زمان رفت این لیست را به آنجا تقدیم کرد . سپس آن را در زیارت کاظمین تسلیم آن دو امام نمود…. به هر حال تا زمانی که عراق بودند هر سال این لیست قربانیان سیاستهای خودشان را به حرم یکی از امام ها تقدیم می کردند.
اما از سال ۱۳۸۲ به بعد یعنی بعد از سقوط پدر مادی و معنوی شان صدام حسین خط امام بازی آنها تمام شد و شروع کردند به تقدیم این لیست قربانیان به امامان جدید خود یا به قول مسعود رجوی به «صاحبخانۀ جدید» شان یعنی سیاست بازان امریکائی و اروپائی.
زمانی که مسعود رجوی کتاب لیست شهدا را به امام حسین می داد صحبتی داشت با این مضمون: «ای سرور شهیدان این لیست به شما تعلق دارد، شما در این راه سرمشق ما بودی و بسیاری با یک ستاره مشخص شده اند و… حالا من ومریم آن را آوردیم به شما تقدیم می کنیم». ولی اکنون در سال ۱۳۹۶ مریم قجر عضدانلو بدون حضور مسعود رجوی با همان مضمون همان لیست شهدا را به سناتور جنگ طلب یعنی جان مکین تقدیم می کند سناتوری که در جنگ ویتنام هزاران نفر را با بمب کشت. همین سناتور جنگ طلب که دستانش به خون آلوده است در جریان یک سخنرانی در آوریل ۲۰۰۷ در یک جلسه پرسش و پاسخ در ایالت کارولینای جنوبی شروع به خواندن آواز کرد: «به روی ایران بمب ،بمب، بمب، بمب بریزیم»!!. در واقع ذلت و خواری فرقۀ رجوی به جایی رسیده که اکنون برای سرپا ماندنش از این مغازه سه نبش کتاب لیست شهدا برای التماس درخواست به درگاه هر جنایتکاری استفاده می کند و کاری ندارد که یک بار سی سال پیش آن را تقدیم به امام حسین کرده و متعلق به او دانسته است، زیرا همان شوی مسخره نیز تنها برای جلب نیرو و فریب افراد سادۀ مذهبی و کشاندنشان به عراق بود. عکس های زیر مشتی از خروار استفاده از این دکان چند نبشه است:
ببینید چگونه از نام و عکس این کشته شده ها و قربانیان حماقتهای خودشان بهره برداری می کنند؟!
خون ما در هم گره خورده است . امنیت شما ، امنیت ما است و سرنوشتمان باهم گره خورده است در این راه از هیچ کاری کوتاهی نخواهیم کرد. قسمتی از صحبت مسعود رجوی در ملاقات با صدام ۱۳۷۰ بعد هم همین مجاهدین به ارتش امریکا محل اختفا او را لو دادند .
سقف اعظم فنلاند یوکا یارما
اسقف بریتانیا جان پریچاردی – ادرین نیومن
سنای فرانسه
محمود عباس
نماینده سابق پارلمان انگلیس
گروه دست ساز فرقه رچوی . ژرارد دپره رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
شهردار شهر لوپن
سناتور جان مکین : به روی ایران بمب بمب بمب بریزیم.
یادداشت از محمد کرمی yoanyoldash@yahoo.com
انتهای پیام
