منافق کبیر فرقه رجوی روز شنبه ۲۳ بهمن ماه به درک واصل شد.
به گزارش فراق، «محمدعلی جابرزاده انصاری» ، مسئولیت تئوریزه کردن فرقه و استراتژی منافقین (تروریسم) را عهده‌دار بود که به دست راست رجوی معروفبود. وی خالق تئوری «جنگ شهرها» بود که براساس این ایده خائنانه، شهرهای ایران زیر بمباران‌های عراق قرار گرفت و بسیاری از هموطنان در شهرهای مختلف جان باختند. مسعود رجوی با دجالیت تمام پس از مدتی که از هجوم هواپیماهای عراقی به شهرهای ایران می‌گذشت طی نامه‌ای مزورانه از صدام می‌خواست برای مدتی به این عملیات پایان دهد تا از این طریق خود را مخالف جنگ شهرها نشان دهد. انصاری همواره در تبیین استراتژی جنگ مسلحانه و استمرار ترورهای شهری نقش تعیین کننده داشت و به همین دلیل مسئولیت نشریه منافق را به او داده بودند تا از آن طریق به عنوان مشوق ترور و تایید عملیات‌های تروریستی در نشریه رسمی منافقین، تبلیغ کند.
او همچنین در عملیات مرصاد فرمانده ستاد تبلیغات بود که خیانت های زیادی به مردم ایران انجام نمود .
محمد کرمی در سایت عیاران درباره وی نوشت:«این جانی ،برای سرکوب و پیش بردن خط مسعود رجوی از هیچ جنایتی فروگذار نمی کرد. این جنایتکار در پروسۀ محاکمۀ معترضان و مخالفان خطوط و سیاستهای رجوی در داخل تشکیلات که شخص مسعود رجوی گاهی برپا می کرد، همیشه اصرار داشت که جزای این افراد اعدام است و باید اعدام شوند و علی رغم اینکه مسعود رجوی کوتاه می آمد و می گفت من می بخشم و رهبری عفو می کند! سینه چاک می داد و یقه پاره می کرد که این افراد حقشان اعدام است و به قول معروف «شاه می بخشید ولی شاه قلی نمی بخشید.
محمد علی جابرزادۀ انصاری (قاسم) یکی از بزرگترین جانیان فرقه رجوی که همیشه در مسند قدرت درون تشکیلات فرقه بوده بنابر اطلاعیۀ خود فرقه عصر روز شنبه ۱۱ فوریۀ ۲۰۱۷ برابر با ۲۳ بهمن ۹۵ به درک واصل شد. جابرزاده با نام مستعار قاسم در تمامی پروسه های سرکوب و شکنجه در قرارگاههای سازمان مجاهدین (فرقۀ رجوی) در عراق یکی از سردمداران این جنایتها بود. بخصوص در جریان زندان ها و شکنجه های سالهای ۱۳۶۳ ، ۱۳۶۴ ، ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ و پس از آن هم هر زمان در جریان شعبدۀ انقلاب ایدئولوژیک درونی به اصطلاح «بند«ی از «بندهای انقلاب»! آورده می شد برای سرکوب و پیش بردن خط مسعود رجوی از هیچ جنایتی فروگذار نمی کرد. این جنایتکار در پروسۀ محاکمۀ معترضان و مخالفان خطوط و سیاستهای رجوی در داخل تشکیلات که شخص مسعود رجوی گاهی برپا می کرد، همیشه اصرار داشت که جزای این افراد اعدام است و باید اعدام شوند و علیرغم اینکه مسعود رجوی کوتاه می آمد و می گفت من می بخشم و رهبری عفو می کند! سینه چاک می داد و یقه پاره میکرد که این افراد حقشان اعدام است و به قول معروف «شاه می بخشید ولی شاه قلی نمی بخشید»!.
در پروسۀ نشست های وحشتناک تابستان سال۱۳۸۰ معروف به نشستهای طعمه در عراق جابرزادۀ جنایتکار یکی از سردمداران و گردانندگان این نشست ها بود که در آنها افراد به شدت مورد ضرب وشتم و انواع فحاشی ها و توهینها و تهمتها و تحقیرها قرار می گرفتند. این جنایت کار به همراه محمد سید المحدثین در این نشست ها بعضی از اعضای معترض را می بردند میان گلۀ گرگ های هار رجوی و هر آنچه لایق رهبر و امامشان و مریم قجر بود به آنها می گفتند و آنقدر آنها را تحت فشار قرار می دادند که نفر جا بزند و گفته هایش را پس بگیرد و بعضی شان هم بر اثر فشار روانی که این جنایت کار به همراه دیگر هم کیشانش به افراد وارد می کردند دست به خود کشی و خودسوزی می زدند.
لازم به یادآوری است که تمام سخنرانیها و پیامهای مریم رجوی را جابرزاده که در مقر او در حومۀ پاریس و در دفتر او کار می کرد می نوشت. وی همچنین خط دهنده و سیاستگذار و مشاور مریم قجر در امور سیاسی بود و در تمام دهه های شصت و هفتاد و هشتاد نویسندۀ مقالات مهم و سرمقاله های نشریۀ فرقه و مصاحبه کننده و گردانندۀ عمدۀ شوهای تلویزیونی آن به عنوان مسئول اصلی تبلیغات این فرقه و خط دهندۀ تبلیغاتی و سیاسی به زنان ویترینی همچون فریبا اروانی و زهرا مریخی در ستاد تبلیغات آن بود و برای همین عنوان مسئول کمیسیون مطالعات سیاسی شورای موهوم فرقه را یدک می کشید.
متاسفانه کاسه لیسان و مواجب بگیران این فرقه مانند عشیره مهدی سامع این جنایتکار را یکی از برجسته ترین کادرهای جنبش انقلابی و رهایی بخش مردم ایران، می خواند.آقای مهدی سامع که طی اطلاعیه تسلیتش از جابرزاده تعریف و تمجید کرده متأسفانه در عراق و اشرف نبوده تا طعم فحاشی های او را حضورا بچشد!! که اگر خودش در آن نشستها حضور داشت حتما همین المرحوم جابرزاده از امامش رجوی درخواست اعدام او را هم می کرد!! زیرا ما بارها شاهد بودیم که در همین نشستها و با حضور و تأیید همین جابرزاده مسعود رجوی انواع توهینها و ناسزاها را به شخص آقای مهدی سامع و دیگر اعضای شورا نثار می کرد.
افسوس که این جنایتکاران می میرند و آن قدر زنده نمی مانند تا بخاطر جنایت هایی که در حق اعضای اسیر و زندانی مرتکب شده اند و خیانت ها و وطن فروشیهایی که در آنها دستیار مسعود رجوی بودند محاکمه شوند. آرزوی ما اعضای جدا شده این است که این جنایت کاران زنده بمانند تا در دادگاه های خلق جنایتهایی را که مرتکب شده اند و کسی از آنها خبر ندارد خودشان بیان کنند.
دیر یا زود تمامی جنایت کاران فرقۀ رجوی به درک واصل خواهند شد. هیچ جنایت کاری از دورۀ استالین تا هیتلر و خمر های سرخ تا فرقۀ رجوی برای همیشه در مسند قدرت و عرصۀ وجود باقی نمانده و نمی ماند.»
انتهای پیام
