حاصل ۳۰ سال فرقه گرایی رجوی در عراق

قسمت دوم

“بند د: هژمونی زنان”

طرفند دیگر رجوی برای خلاصی از مردان قدیمی تشکیلات  بند چهارم  بود.

او در این بند اعلام کرد  از این پس هیچ زنی تحت مسئولیت  مردان قرار نخواهد داشت و تمامی مردان بایستی تحت هژمونی زنان قرار بگیرند. و به این ترتیب شروع به برکنار کردن مردان از ر ده های بالا  و مدارج فرماندهی نمودند. رجوی  با این  هدف می خواست تمامی مردان با سابقه  را از مدارج فرماندهی خارج کند و هر چه بیشتر زنان را با عناوین پوشالی فرمانده دراسارت خودش نگه دارد.  در بین زنان هر کس بیشتر تحت فرامین مریم  رجوی بود و   اعتراضی نداشت توسط وی انتخاب می شد و  در  مدارج فرماندهی بالاتر قرار می گرفت اینطوری کم کم راه بر هر گونه اعتراض و انتقادات کاری  هم  بسته شد. و تشکیلات بسمت دیکتاتوری مطلق حتی در امور اجرایی پیش رفت. دراین بین حتی زنانی هم که بعنوان فرمانده انتخاب شده بودند  و اعتراضات شان را بیان می کردند بسرعت از کار برکنار شده و فرد دیگری جایگزین آنها میشد. 

---

–   “بند ش”     

رجوی طرحی در پیش داشت که در آینده هر آنچه می تواند تمامی مردان را از مدارج فرماندهی دور کرده و  خود را فرمانده مطلق کند.

بدنبال اجرای این  هدف شورای  رهبری فرمالیستی متشکل از زنان اعلام نمود  و هرچند ماه  آن را گسترش داده و به این ترتیب بسرعت تمام مردان را از لایه های تشکیلاتی و فرماندهی کنار زد که راه هرگونه اعتراض و پیشبرد عقاید خلاف ایده و نظرش بسته شود و آنچه که رجوی بدنبالش بود انحصارطلبی مطلق بود.

---

–   “بند ر”: ریاست جمهوری

بدنبال ریزش نیروها در سال ۱۳۷۲ رجوی  برای  نگه داشتن نیروها در سازمان و بیشتر کردن هژمونی و قدرت خودش تصمیم به تغییرات دیگری گرفت  او با   جلسات مکرری که  با اعضای شورای  ساختگی خودش برگزار کرد  نهایتا با  شارلاتی و زور مریم رجوی رابه عنوان رئیس جمهور معرفی نمود. پس از آن که رجوی از بابت متقاعد کردن اعضای  شورا خیالش راحت شد.

این موضوع  را  در جمع اعضا هم علنی نمود  و نام یک بندانقلاب بر روی آن نهاد وسپس مریم قجر را به  همراه حدود ۱۰۰۰نفر به خارج عراق، فرانسه فرستاد که با کارسیاسی به جذب نیرو و گسترش سیاست های فرقه رجوی بپردازند که عملا موفق نشد و پس از سه چهار سال با شرمساری و شکست دوباره به عراق برگشت

---

–   بندهفتم –  بند فردیت

 در سال ۱۳۷۴  امر به تشکیل  جلساتی با نام “بند ف” بصورت گسترده در همه قسمت های سازمان شد. 

دورانی که با فشار آوردن بیشتر به افراد قوانین فرقه ای جدیدی را عرضه می کردند.

هدف این بود  که  هر فرد در حضور جمع  های صد نفری و یا بیشتر گدشته خود را بازخوانی کرده  و همه مسائل و حتی خطاهای کوچک شخصی زندگی اش را در جمع مطرح نماید!

افراد یکی یکی  از طرف جمع مورد هجمه و مواخذه  و در موارد گسترده ای زیر ضرب و شتم فیزیکی قرار می گرفتند.

هر کس هم چیزی نداشت بیشتر مورد توبیخ و مواخذه قرار گرفته و به اصطلاح سازمانی همه افراد موظف بودند که خود را درجمع روسیاه کنند .. 

در محتوا هدف این بود که هر فرد به نقطه ای در این جلسات برسد که اعتراف نماید پراز  گناه و خطا بوده و ارزشی ندارد.

و شخصیت و فردیتش  در جلو جمع شکسته شود و تشکیلات ازهمه پروسه  زندگیش مطلع شود.

–         در حالیکه هدف اصلی در نهان برای کنترل  هر چه بیشتر نفرات بود.

بصورت  پیچیده ای  چند هدف دیگر دنبال می شد. اولا” افرادی که بعضاً خطاهایی هم در زندگی شخصی خود داشتند با بیان آن در جمع همواره احساس کوچکی و خردشدن می کردند دوماً افراد با برخورد با خطاها و انحرافات سازمان دیگرجرئت مخالفت نداشتند چرا که زندگی و شخصیت آنها درمعرض خطر قرار می گرفت. ثالثا” تمامی گزارشات و دست نوشته ها را آرشیو کرده و سندسازی می کردند.

چهارماً با شیوه اقرار در جمع های صد نفری  باعث تسلط بر فرد و خرد شدن  شخصیت ها می شدند

---

–  بند هشتم –بند ه  هژمونی مطلق زنان

فرمالیستی دیگر در تشکیلات و گسترش اعضای شورای رهبری و کنار زدن مطلق مردان از فرماندهی  بند هشتم و یا هژمونی زنان نام گرفت و بیش از ۶۰۰تن از زنان سازمان عضو شورای رهبری شدند.

---

–   بنده نهم  . بنام بند ل یا زیر مینیم

سال۱۳۷۸ بند دیگری از انقلاب فرمایشی  بنام « زیر مینیمم » باز هم برای سرگرم کردن و کنترل بیشتر اعضا درجلسه ای توسط مریم رجوی ابلاغ شد  او در یک بحث مفصل و طولانی  فریبکارانه  می خواست به نحو دیگری افراد را به تغییر شخصیت و اطاعت بیشتر وا دارد او می گفت: مسائل و مشکلاتی که شما به لحاظ تشکیلاتی و ایدئولوژیک با آن درگیر هستید و باعث می شود که سرسپاری و اطاعت بیشتری نداشته باشید بخشی از آن ناشی از شخصیت شما است که از کودکی و درجامعه با آن شکل گرفته اید.

در نتیجه  مقاومت های شما و عدم تغییر شخصیت ها و رام نشدن در برابر تشکیلات  بازتاب آن شخصیت های درونی  سرکش شماست که  مانع اطاعت پذیری و تغییرات  شما می شود.

و در طی جلسات جمعی  رعب انگیز باز هم شکنجه های روحی اعضا را ادامه می دادند.

---

–  بند دهم  – بند م –  کار و مسئولیت

–   برای بیگاری کشیدن بیشتر از  افراد بند دهم به نام کار و مسئولیت  ابداع شد.  همه بایستی  ده برابر  به کار خود بطور فیزیکی و محتوایی اضافه کنند! و   این بار  افراد در رابطه با کار مورد بازخواست قرار گرفتند که حجم کار و راندمان مطلوب نیست  و بایستی چند برابر شود.

مریم رجوی بطور هیستریک و ثابت در اغلب جلسات و سخنرانی هایش خطاب به همه می گفت شما به اندازه توان تان کارنمی کنید. هر کدام از شما بایستی به اندازه ده نفریک فرد معمولی کار کنید.  و همه را تحقیر می کرد. که باجگیر و مفت خور هستید.

---

–    بند یازدهم  با نام بند ص

 آنگاه در سال ۱۳۸۵، بند دیگری با نام بند ص  آغاز نمودند با هدف از بین بردن تمامی  امکانات کم و  فرصت  های پیش آمده  در اثر سقوط دولت صدام. 

جهت جلوگیری از  جداشدن نفرات  اقدامات دیگری انجام شد

دهها قوانین و محدودیت های جدید در طی جلسات طولانی  به افراد آموزش داده و امتحان گرفته  شد..

جزوه ای با یکسری ضوابط محدود کننده تشکیلاتی تدوین شد.  

ازجمله محورهای آن  ممنوع شدن  طرح سئوال سیاسی و بحث درباره اوضاع و احوال سیاسی – استراتژیک / ممنوع شدن  هر گونه اعتراض به تشکیلات و ضوابط آن /ممنوعیت استفاده از هرگونه تولیدات  خارج از تشکیلات سازمان با جمع شدن امکاناتی از قبیل گوش دادن به موسیقی یا مطالعه کتب مختلف  خارج از نشریات سازمانی / نکوهش شدید ارتباط و علاقه و هر گونه  وابستگی به خانواده / قطع شدن دیدارهای خانوادگی اعضا درجه  یک درون سازمان ( دیدار مادران و یا پدران  با فرزندانشان /خواهر وبرادر / (ملاقات خانواده درجه دو از سالها قبل ممنوع بود)  و صراحتا اعلام شد که  تمامی مادران و پدران و فرزندان بایستی خانواده را فراموش کرده و هرگز نامی از آن نیاورند و این وابستگی و جرم بزرگ نامیده شد.