گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل متحد
خانم عاصمه جهانگیر
با سلام وعرض احترام به استحضار می رساند ما خانواده محمدرضاگویا از اسیران فرقه رجوی در آلبانی به شدت نگران وضعیت اسیر خود هستیم.
فرزند ما ۲۹ سال پیش در یک شبیخون ناجوانمردانه در عراق به اسارت فرقه رجوی درآمد و مدت طولانی درکمپ اشرف و لیبرتی عراق در چنگال تفکرهای پلید فرقه رجوی اسیر ماند.
در طول این مدت چندین بار نامه هایی ازطرف پدر ومادر ودیگراعضای خانواده به نهادهای دفاع از حقوق بشر و سازمان های بین المللی نوشتیم.
سرانجام این پیگیری ها نتیجه ای نداشت و پدر پیر ما در نهایت چشم انتظاری و نا امیدی مطلق با آه وسوز وصف ناشدنی دست از این جهان شسته و برای همیشه راحت گردید.
مادر ما هم با ۹۳ سال سن قادر به تکلم نیست اما ازاین لحاظ که هنوز منتظرآمدن فرزندش می باشد روزها و شب های بسیاردردناکی را سپری می کند.
این سرنوشت دردناک محمدرضا گویا خانواده را نگران و داغدار کرده است.
ماخواهران چشم انتظار از آن نهاد بین المللی که داعیه بی طرفی دارد انتظار داریم شرایطی را محیا کند تا با اسیر خود ملاقاتی داشته باشیم.
هم اکنون چشم امید وکمک ما به شما می باشد. مامصرانه خواهان آزادی و دیدار با فرزندمان هستیم.امیدواریم که این خواسته ما را جامه عمل بپوشانید و راه گشای مشکلات ما باشید.
دعای خیر مادر پیر و خواهران بسیاردلتنگ بدرقه راهتان.
امیدکه این نهاد بین المللی راه گشای مشکلات مردمی باشد
