اعزام منافقین به آلبانی یعنی

«تبعید به اردوگاه مرگ»

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران درباره خروج کامل منافقین از عراق و اعزام آن ها به آلبانی، گفت: آنچه در عراق می بینیم، مقوله بسیار تلخی است؛ زیرا تلاش شد این توده سازمانی به صورت مهار شده به کشوری تبعید شوند تا دورانی را پشت سرنهند که در نهایت به مرگ آنها بینجامد.

عباس سلیمی نمین در گفت و گو با خبرنگار «تابناک» درباره چرایی اعزام منافقین به کشوری مثل آلبانی و دلایل عدم پذیرش اعضای این گروهک در کشورهای اروپایی و آمریکا اظهار کرد: آنچه در عراق شاهدش هستیم، مقوله بسیار تلخی است، چون برخی نیروهای جوان جامعه به این امید که بتوانند در خارج از کشور شرایط بهتری را تجربه کنند، به خارج از ایران منتقل شدند؛ اما در دام یک تشکیلات آهنین گرفتار آمدند.

روایتی از برخوردهای سخت سازمان منافقین با اعضای خود

وی افزود: وقتی اعضای سازمان مجاهدین (منافقین) همراه سرکردگان این جریان به عراق رفتند، نه راه پس داشتند و نه راه پیش، یعنی نه می توانستند به کشورهای اروپایی بروند و نه امکانی برای بازگشت به ایران یافتند، اگر هم برخی از اعضای این سازمان تمایلی برای بازگشت به کشور بروز می دادند، با بدترین برخوردهای سازمانی روبه رو می شدند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی و تاریخی با بیان اینکه نیروهای سازمان به دو دسته تقسیم شدند، تصریح کرد: عده ای از آن ها به اروپا منتقل شدند و عده ای که در عراق مانده بودند نه اجازه رفتن به آمریکا و نه راهی برای رفتن به اروپا پیدا کردند؛ بلکه امروز به آلبانی منتقل می شوند که این انتقال دارای پیام خاصی است.

آلبانی یک کشور عقب افتاده و بسته است

وی درباره شرایط کشور آلبانی که محل جدید زندگی منافقین است، گفت: آلبانی یک کشور بسیار عقب افتاده است که دارای یک جامعه بسته به ویژه در دوران “انور خوجه” بود و چون یک کشور با یک جامعه بسیار بسته محسوب می شد، برخی مانند “مارکسیست ها” در آن احساس راحتی می کردند. مثلا وقتی مارکسیست های ایران از چین و شوروی نا امید شدند، “انور خوجه” را به عنوان سنبل و الگوی نیروهای مارکسیست معرفی کردند، اما وقتی اجازه تردد به آلبانی پس از سقوط شوروی داده شد، همه فهمیدند، چه جامعه عقب افتاده و دیکتاتوری در این کشور وجود دارد.

سلیمی نمین ادامه داد: امروز شاهدیم که بسیاری از نیروهای مجاهدین (منافقین) که ابزاری بودند در خدمت صدام علیه ایران و ملت ایران، به آلبانی تبعید می شوند.

دلایل پذیرش منافقین در آلبانی

وی دباره دلایل پذیرش منافقین در آلبانی عنوان کرد: این کشور به دلیل وضعیت نامساعد اقتصادی، در ازای کمک نقدی آمریکایی ها پذیرفته که منافقین را به جامعه خود راه بدهد، اما این حدیث تلخی است؛ چون آمریکایی ها حاضر نشدند به کسانی که برای آنها مزدوری می کردند، کمترین امتیازاتی را بدهند که به سایر مزدوران می دهند.

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران اضافه کرد: بسیاری از مزدوران غربی، امکان تردد به آمریکا را دارند، اما بر خلاف این رویه، آمریکایی ها نه تنها اجازه تردد به خاک خود را به مزدوران منافق خود را نمی دهند، بلکه آنها را تشکیلاتی و گروهی به آلبانی منتقل می کنند.

منافقین تا زمان مرگ در آلبانی نگهداری می شوند

وی هدف از انتقال گروهک منافقین به آلبانی را این گونه تشریح کرد: هم خود دست اندرکاران این تشکیلات و هم غربی ها تلاش دارند تا این توده سازمانی را به صورت مهار شده تا دورانی که به مرگ آنها بینجامد در کشور آلبانی نگهداری کنند.

سلیمی نمین با تأکید بر مسبوق به سابقه بودن این گونه اقدامات از سوی “مسعود رجوی” که برای حذف توده های سازمانی صورت گرفته است، یادآور شد: قبلا هم چنین اقداماتی برای حذف توده های سازمانی از سوی رجوی صورت گرفته بود که از جمله آن می توان به اعزام منافقین به عملیات مرصاد با علم به شکست این عملیات اشاره کرد؛ جایی که با شیوه های نظامی کرگدن وار نیروهای منافقین برای نابودی به یک عملیات از پیش باخته شده فرستاده شدند.

مأموریت خاص غرب برای منافقین

به گفته وی، هم اکنون مأموریت خاصی برای منافقین از سوی غرب تعریف شده است. آنها از منافقین خیلی عملیات نمی خواهند و البته اعضای سازمان هم در سنی نیستند که بخواهند عملیات کنند، بیشتر درخواست غرب از آنها انجام کارهای اطلاعاتی است.

این کارشناس مسائل سیاسی و تاریخی در عین حال تأکید کرد: البته نیروهای رده پایین سازمان منافقین به درد کار اطلاعاتی هم نمی خورند، چراکه آدم های کم سواد و ناتوانی هستند؛ لذا از زندانی به زندان دیگر منتقل می شوند. سرنوشت منافقین عبرت های زیادی برای کسانی دارد که به کشور خود خیانت می کنند.

آمریکا منافقین را حتی در حد یک آواره هم قبول ندارند

وی افزود: کشورهای استفاده کننده از منافقین نظیر آمریکا، آنها را حتی در حد یک آواره هم قبول ندارند؛ چراکه در بسیاری از موارد دیده اید که سالانه آمریکایی ها برخی آوارگان را از نقاط مختلف دنیا می پذیرند، اما حاضر نیستند، به منافقین چنین اجازه ای بدهند و حتی آنها را در حد یک آواره قبول ندارند.

سلیمی نمین با بیان اینکه سرنوشت منافقین بسیار عبرت انگیز است، خاطرنشان کرد: کشورهای استفاده کننده از خائنان حتی قائل به پذیرش آنها نیستند، لذا هر چه بیشتر بر منافع ملی پایداری کنیم، بیشتر در دنیا عزت خواهیم داشت و سربلندتر خواهیم بود.

تبعید منافقین به (اردوگاه مرگ)

وی گفت: حتی پس از ترک عراق توسط آمریکایی ها با وجود اینکه می دانستند چه چیزهایی منافقین را تهدید می کند و ملت عراق به هیچ عنوان دل خوشی از آنها ندارند، باز هم آنها را رها کردند و امروز هم بعد از اجبار منافقین به ترک عراق، آنها را به آلبانی (اردوگاه مرگ) می فرستند.

جمهوری آلبانی کشوری است در جنوب شرقی قاره اروپا. پایتخت این کشور تیراناست. جمعیت آلبانی دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر و جمعیت پایتخت آن ۴۲۱ هزار نفر است. گمانه زنی‌ها حاکی از این است که سرکردگان این فرقه تروریستی با انتقال کامل منافقین به آلبانی، به عناصر خود ملحق شده و تحرکات اخیر منافقین در تشکیل یک مقر در کنار مقر تیرانا (مقر مرکز اعضا در آلبانی) به این مسأله صحه می گذارد. گفته می شود، منافقین مقری به نام مقر«مژگان» در کنار مقر «تیرانا» تشکیل داده‌اند که قرار است سران این گروهک با تدابیر شدید امنیتی در آن مستقر شوند.