آلبانی باید متوجه خطرات تروریست های مجاهدین باشد

انتقال حدود یک هزار نفر از قرارگاه لیبرتی عراق به کشور آلبانی ، منطبق با قوانین بین المللی و توافق دولت آلبانی در سال ۲۰۱۳ صورت گرفته است .
آلبانی جزء معدود کشورهای است که با پذیرش پناهندگان به این امر اقدام نموده و فراهم نمودن ملزومات زندگی پناهندگان از وظایف دولت آلبانی و سازمان ملل می باشد .
از طرفی با فروپاشی قرارگاه اشرف در عراق و تزلزل پایه های قرارگاه لیبرتی ، که تنفر مردم و جناح های سیاسی عراق را به همراه داشته است .امید های واهی مسعود رجوی در حفظ و بقاء فرقه تروریستی مجاهدین به رویایی پوچ مبدل شده است .
با استقرار نفرات لیبرتی درآلبانی ، سازمان تمام هم خود را به کار بست تا بتواند با اعزام کادر های بالا و مسئولین اجرایی خود ، لیبرتی دیگری در آلبانی بنا نماید .
هزینه های زیاد فرقه در رسانه ها و ایجاد پایگاههای تشکیلات از جمله ترفندهای سازمان می باشد تا با القاء و حاکمیت مناسبات تشکیلاتی ، بتواند نیروهای وارد شده به آلبانی را سازماندهی و از جداشدن آنها جلوگیری نماید. سازمان درصدد است به هر طریق،پناهندگان نیازمند و مستمری بگیر ماهانه مجاهدین باشند، و ترس آنها از مشکلات زندگی ، آنها را مجاب به پذیرش خطوط تشکیلاتی سازمان نماید . پناهندگان مستقر در آلبانی ، کمیساریای عالی پناهندگان را متوجه این موضوع می نماید تا با اعمال به حقوق قانونی پناهندگان ، زمینه دسیسه های فرقه مجاهدین را نقش برآب نماید .
فشار بر پناهندگان در آلبانی نمی تواند سیاست معقول و انسانی کمیساریای پناهندگان در آلبانی باشد و چنین اتفاقاتی ناخوشایند و مشکوک بنظر می رسد .
پناهندگان هیچ راه دیگری جز زندگی در کشور آلبانی یا دیگر کشورهای پذیرنده پناهنده را ندارند و تا زمانی که آنها به کشورهای دیگری منتقل نشده اند ، کمیساریا موظف است به اعمال حقوق قانونی پناهندگان بپردازد.
سناریوی مشکوک فشار بر پناهندگان در کشور آلبانی می تواند زندگی و جان این آوارگان را به خطر انداخته و آنها را به تشکیلات مخوف تروریستی رجوی سوق دهد .
پناهندگان مستقر درآلبانی ، افردی هستند که در ادارات پناهجویی دارای پرونده پناهندگی می باشند و فشار بر آنها می تواند ، آنها را دست خوش حوادث ناگوار نماید.
قطع کمک مالی و گرفتن مسکن تعدادی از پناهندگان ، تنها مختص نفراتی می باشد که از سازمان جداشده و حاضر به استقرار در پایگاههای سازمان در آلبانی نمی باشند .
بنظر می رسد فشارهای سازمان بر سیاست های دولت آلبانی وسازمان ملل موجب چنین آشفتگی درآلبانی شده  و ارگانهای امنیتی آلبانی باید متوجه خطرات توطئه اعزام تروریست توسط سازمان مجاهدین به اروپا باشند .
بی خانمانی و گرسنگی پناهندگان جداشده از فرقه رجوی ، فشاری است که سازمان درصدد است  مجددا پناهندگان را به محفل های فرقه ای سازمان در آلبانی بازگرداند یا آنها را به نابودی بکشاند.
تمام جداشده های از فرقه ، توسط مسعود رجوی تهدید به قتل شده اند. و هر روز در کشورهای اروپایی ضرب و جرح و توطئه علیه آنها را شاهد هستیم .
جداشده های مستقر در آلبانی یا دیگر کشورهای اروپایی ، افرادی هستند که با گذشت سال ها شکنجه و تحمل زندان توانستند از سازمان جدا شوند و آزادانه زندگی در خارج از ایران را انتخاب نموده اند .
سفیر آلبانی درسازمان ملل ، تهدید حضور تروریستی فرقه رجوی در آلبانی را گوشزد نموده و خواستارعدم پذیرش گروه تروریستی مجاهدین خلق در آلبانی شده است .
انجمن نجات از نیکولا مسئول کمیساریای پناهندگان سازمان ملل و مسئولین دیگر این سازمان بین المللی خواستار احترام به حقوق پناهندگان جداشده مستقر در آلبانی می باشد. و خواهان امکان برقراری ارتباط و تماس همه پناهندگان سازمان با خانواده هایشان در ایران می باشد .
تماس پناهندگان  با خانواده هایشان می تواند توطئه های مسعود رجوی را بر ملا و اکثریت پناهندگان از سازمان جدا شده و آزادانه زندگی جدیدشان را انتخاب  نمایند .
انجمن نجات بر این باور است که حقوق و مستمری اختصاص یافته از طرف مسعود رجوی به پناهندگان مسخ شده اسیر در قرارگاههای تشکیلاتی سازمان چیزی جز تروریست پروری و اعمال تروریستی نمی تواند باشد .

منبع: انجمن نجات مرکز تهران