اختصاصی فراق: رسانه آلبانیایی نوشت: آلبانی در نحوه برخورد با تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق به یک بن‌بست استراتژیک رسیده است.
به گزارش فراق، رسانه آلبانیایی «بیرن» در گزارشی جامع به تهدیدات تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق در آلبانی پرداخت و نوشت: آلبانی اکنون با چالش‌های امنیتی دست و پنجه نرم می‌کند که ناشی از فعالیت مجاهدین خلق (MEK) است.
در بخش‌هایی از این گزارش که توسط «فاتیون گینای» و «انی فرحاتی» تهیه شده با اشاره به اینکه مجاهدین خلق به دلیل تحریک به جنگ و حملات سایبری تحت بررسی قرار دارد، آمده است:
اگرچه جنگ ۱۲ روزه‌ای که در خاورمیانه شعله‌ور شد ممکن است پایان یافته باشد، اما جمهوری اسلامی ایران امروز به عنوان یک تهدید جدی برای امنیت اروپا و ایالات متحده شناخته می‌شود.
در دو سال گذشته، نهادهای اجرایی آلبانی درگیر یک تحقیق پیچیده علیه اعضای MEK بوده‌اند که متهم به انجام حملات سایبری علیه ایران هستند؛ حملاتی که نقض توافقنامه حمایت بشردوستانه آن‌ها در آلبانی محسوب می‌شود.
دادستانی ویژه در حال بررسی اتهامات تحریک به جنگ، جمع‌آوری غیرقانونی داده‌های رایانه‌ای و دستکاری در سیستم‌های کامپیوتری علیه اعضای این گروه است.
ولادیمیر مارا، دادستان پرونده، به BIRN گفت: «ما در مرحله تحقیقات عمیق هستیم، به‌ویژه بررسی صدها دستگاه توقیف‌ای. می‌توانم بگویم که در این تحقیق، شرکای بین‌المللی نیز مشارکت دارند.»
آشفتگی در کمپ اشرف ۳
آلبانی در حال حاضر میزبان حدود ۲۵۰۰ عضو سازمان مجاهدین خلق در کمپ اشرف ۳ در منطقه مانز دورس است. اگرچه وضعیت حمایت از آن‌ها تغییر نکرده، اما وزارت کشور آلبانی به BIRN اعلام کرد که «در حال بررسی درخواست‌های تمدید اقامت اعضای MEK به صورت موردی است.»
اندری تافانی، تحلیلگر روابط بین‌الملل، می‌گوید: «آلبانی از ابتدا می‌دانست که پذیرش MEK یک ریسک سیاسی است، اما باید گفت که این کشور نتوانسته آن را به‌گونه‌ای کنترل کند که امنیتش به خطر نیفتد.»
به نوشته «بیرن» تافانی تاریخچه کنونی مجاهدین خلق را با جامعه آلبانیایی‌های ضدکمونیست در اروپای غربی در دوران جنگ سرد مقایسه می‌کند که به مرور زمان از نظر تعداد و اهمیت سیاسی کاهش یافتند.
کمپ اشرف۳: یک شهر مستقل در خاک آلبانی
در ادامه این گزارش آمده است: از سال ۲۰۱۸، اعضای MEK در آلبانی در کمپ اشرف ۳ مستقر شده‌اند؛ یک پایگاه نظامی شامل ۱۲۷ ساختمان در منطقه مانز دورس که حدود ۴۰ هکتار مساحت دارد.
از حدود سه هزار ایرانی که به آلبانی منتقل شدند، تخمین زده می‌شود که حدود ۴۵۰ نفر تاکنون از کمپ و کشور خارج شده‌اند، برخی به‌صورت غیرقانونی.
این گروه اغلب به دلیل پرستش سرکرده ناپدیدشده‌اش، مسعود رجوی، و همسرش مریم، به عنوان یک فرقه توصیف می‌شود. از دهه ۸۰، اعضای MEK اعلام کرده‌اند که از روابط خانوادگی و عاشقانه دست کشیده‌اند تا زندگی انقلابی داشته باشند.
تحقیقات پلیس: از شبکه‌های اجتماعی تا حملات سایبری
در اوایل سال ۲۰۲۳، پلیس سایبری و ضدتروریسم آلبانی تحقیقاتی را علیه اعضای MEK آغاز کرد، با این اتهام که آن‌ها در فعالیت‌های سیاسی و حملات سایبری علیه نهادهای جمهوری اسلامی ایران دست داشته‌اند.
این تحقیقات ابتدا بر مانیتورینگ شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه تلگرام متمرکز بود و در نهایت منجر به حمله پلیس به کمپ اشرف ۳ در ۲۰ ژوئن ۲۰۲۳ شد.
ورود پلیس به کمپ با مقاومت و درگیری از سوی اعضای MEK مواجه شد که منجر به مجروح شدن ۱۵ مأمور پلیس و ۲۱ عضو کمپ شد.
در پایان این عملیات، ۹۶ دستگاه کامپیوتر، ده لپ‌تاپ، تبلت و مقدار زیادی اسناد توقیف شدند. برخی از اعضای MEK تلاش کردند این اسناد را با آتش از بین ببرند، اما ناموفق بودند.
آینده نامعلوم MEK در آلبانی
در این گزارش افزوده شده است: ردی کیلیچی، حقوقدان و کارشناس این پرونده، می‌گوید: «آلبانی MEK را عمدتاً به دلایل بشردوستانه و تحت فشار آمریکا و سازمان ملل پذیرفت، اما نبود زیرساخت‌های امنیتی پیشرفته و ظرفیت نظارت بر فعالیت‌های کمپ، چالش‌هایی ایجاد کرده است.» به گفته او، آلبانی به تنهایی نمی‌تواند از عهده این وضعیت حساس برآید و هر تصمیمی نیازمند هماهنگی با آمریکا و سازمان ملل است.
تافانی نیز تأکید می‌کند که آلبانی استراتژی روشنی برای برخورد با جامعه MEK ندارد، به‌ویژه پس از آنکه اجازه داد آن‌ها یک شهر مستقل بسازند و این امر ادغام آن‌ها در جامعه آلبانی را دشوار کرده است.
در پایان گزارش «بیرن» آمده است: «مشکل اینجاست که اگر آلبانی بخواهد اقدام کند، کل ساختار سیاسی MEK فرو می‌ریزد و این توسط متحدان بین‌المللی پذیرفته نیست. در نهایت، آلبانی در یک بن‌بست استراتژیک گیر کرده و تنها تلاش می‌کند عواقب این وضعیت را به حداقل برساند.»
به گزارش فراق، کشور‌های غربی به‌ویژه اروپایی‌ها که تاریخ طولانی و انکارناپذیری از ایجاد، حمایت، تامین مالی و پناه دادن به گروه‌های تروریستی و تروریست‌ها دارند، در چارچوب رویکرد تروریستپروری و استفاده ابزاری از تروریست‌ها، از فرقه تروریستی رجوی نیز حمایت کردند.
کشور‌های غربی امکانات وسیعی را در اختیار منافقین قرار داده و می‌دهند تا به زعم خود بتوانند از آن‌ها در پیشبرد سیاست ضد ایرانی خود سوءاستفاده کنند.
موافقت آلبانی با استقرار تشکیلات تروریستی رجوی در خاک این کشور، خارج ساختن نام تشکیلات تروریستی رجوی از فهرست گروه‌های تروریستی از سوی اتحادیه اروپا، حضور شخصیت‌های سیاسی غربی در رویداد‌های تشکیلات رجوی، صدور مجوز برگزاری رویداد‌ها از سوی کشور‌های اروپایی، … نمونه‌هایی از حمایت‌ها و همدلی‌های غربی‌ها با منافقین است.
در واقع کشور‌های اروپایی به بهای به خطر انداختن جان شهروندان خود برای دستیابی به اهداف ضد ایرانی خود تبدیل به پناهگاه و حامی تشکیلات رجوی شده‌اند.
مروری بر اقدام‌های تشکیلات تروریستی رجوی به خوبی نشان می‌دهد که اصول آنان کاملا منطبق با موضوع جنایت علیه بشریت و در تضاد با قوانین حقوق بشری و بین‌المللی است.
انتهای پیام
