رجوی با سوءاستفاده از باورهای مذهبی اعضا، روش‌های مختلفی برای گرفتن تعهدنامه‌های اجباری ابداع کرد.
به گزارش فراق، مسعود رجوی و مریم قجر عضدانلو برای حفظ اعضای تشکیلات مجاهدین خلق تا کنون از هیچ ترفندی فروگذار نکرده‌اند؛ از تشویق و تطمیع گرفته تا تهدید و فشار روانی. آنها به‌مرور دریافتند که برای نگه‌داشتن نیروها باید از خودِ آنها علیه خودشان استفاده کنند. این تکنیک، برخلاف روش‌های خشن، با تحریف روانشناسی اعضا و القای خواسته‌های خود به آنان، اثربخشی بیشتری داشت.
ترفندهای تعهدگیری؛ از نشست‌های حوض تا انقلاب ایدئولوژیک
خود مسعود رجوی با سوءاستفاده از باورهای مذهبی اعضا، روش‌های مختلفی برای گرفتن تعهدنامه‌های اجباری ابداع کرد:
۱- نشست‌های حوض:
– رجوی ادعا می‌کرد حضرت علی(ع) در مکانی به نام «حوض» با یارانش جلساتی داشته و از آنان تعهد می‌گرفته است.
– او در دهه ۷۰، با الهام‌گیری از این داستان ساختگی، نشست‌های حوض را راه انداخت تا وفاداری اعضا را تحکیم بخشد.
۲- سوءاستفاده از مناسبت‌های مذهبی:
– ماه محرم، رمضان، و سالگرد تأسیس سازمان بهانه‌هایی برای گرفتن تعهدهای جدید بودند.
– حتی پس از کشتار دهم شهریور ۱۳۹۰ در اشرف، رجوی از این فاجعه برای گرفتن تعهدنامه‌های جدید استفاده کرد.
۳- انقلاب ایدئولوژیک (انقلاب خواهر مریم):
– رجوی این پروژه را به‌عنوان مهم‌ترین ابزار کنترل روانی معرفی کرد.
– در این طرح، اعضا مجبور به تعهدهای مادام‌العمر می‌شدند و هرگونه نقض تعهد را نقض سوگند الهی قلمداد می‌کردند!
چرا تشکیلات مجاهدین این‌قدر بر حفظ نیرو اصرار دارد؟
– امکان جذب نیروی جدید نزدیک به صفر است: رسوایی‌های مجاهدین خلق و تغییر شرایط جهانی، امکان جذب عضو جدید را تقریباً غیرممکن کرده است.
– هر فراری، ضربه‌ای مهلک به تشکیلات است: خروج هر عضو به معنای افشای بیشتر جنایت‌های درون تشکیلات است.
اعترافات خارِ مریم (مریم قجر عضدانلو):
او در ملاقات با فعالان اروپایی ادعا می‌کرد: «آنها می‌پرسیدند چگونه این همه نیرو را یکجا نگه داشته‌اید؟ ما هم از “انقلاب ایدئولوژیک” می‌گفتیم و آنها حیرت‌زده می‌شدند!» درحالی‌که واقعیت، ترس، شست‌وشوی مغزی و تعهدنامه‌های اجباری بود.
تعهدنامه‌های رجوی نه برای تعهد واقعی که برای تحکیم اسارت اعضا طراحی شده‌اند. هر عضو که این تعهدات را نقض کند، با برچسب ناقض سوگند الهی و تهدید به لعنت ابدی روبه‌رو می‌شود.
سعید محمدپور
فراق
