روزنامه‌نگاران آلبانی در بیانیه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر این کشور نوشتند: «بی‌طرفی در برابر نسل‌کشی، دیپلماسی نیست؛ همدستی است. تسلیم در برابر جنایت است. و ننگی است که تاریخ آن را نمی‌بخشد.»
به گزارش فراق، به نقل از فدراسیون روزنامه نگاران آلبانی در نامه سرگشاده روزنامه نگارانی آلبانی خطاب به بایرام بگای و ادی راما آمده است:
جناب آقای نخست‌وزیر و جناب آقای رئیس‌جمهور محترم
ما، به نمایندگی از انجمن روزنامه‌نگاران آلبانی، در یکی از تاریک‌ترین لحظات وجدان انسانی و نظم بین‌المللی در دهه‌های اخیر، این نامه را به شما می‌نویسیم. غزه در حال نابودی است. کودکان از گرسنگی جان می‌دهند. بیمارستان‌ها به گورستان‌های خاموش تبدیل شده‌اند. روزنامه‌نگاران، آخرین صدای باقی‌مانده از حقیقت، کشته می‌شوند.
ما این نامه را نه فقط برای درخواست موضع‌گیری سیاسی، بلکه برای مطالبه واکنشی انسانی می‌نویسیم. این یک فراخوان دیپلماتیک نیست؛ بلکه ندایی است از وجدان ما، به‌عنوان روزنامه‌نگار، شهروند و انسان.
آنچه در غزه رخ می‌دهد، جنگ نیست؛ نسل‌کشی است. مردمی به‌طور کامل آواره، نابود و محو می‌شوند، در حالی که دولت اسرائیل از گرسنگی به‌عنوان سلاح استفاده می‌کند، کمک‌های بشردوستانه را مسدود می‌سازد، دسترسی به آب، دارو و سوخت را قطع می‌کند و مانع ورود روزنامه‌نگاران بین‌المللی برای شهادت دادن می‌شود. این یک اقدام ساختاری برای نابودی جمعیت غیرنظامی است.
کودکان در آغوش والدین خود جان می‌دهند. نوزادان در دستگاه‌ها به دلیل کمبود اکسیژن جان می‌سپارند. مردم در سکوت از گرسنگی می‌میرند، در حالی که آلبانی حتی جرئت بیان واژه لازم را ندارد: نسل‌کشی.
بر اساس گزارش فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ)، از آغاز جنگ تاکنون دست‌کم ۱۸۷ روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای کشته شده‌اند. تنها صداهایی که جرئت گزارش جنایات را دارند، به‌طور عمدی خاموش می‌شوند یا از طریق قتل مستقیم، یا گرسنگی، یا انزوا.
تمام روزنامه‌نگاران بین‌المللی از ورود به غزه منع شده‌اند. روزنامه‌نگاران محلی آخرین رشتهیاطلاعات و حقیقت را زنده نگه داشته‌اند که هنوز می‌تواند با جهان به اشتراک گذاشته شود. حتی این رشته نیز در حال گسستن است.
آلبانی کشور بزرگی نیست، اما صدایی دارد که می‌تواند شنیده شود، اگر جرئت سخن گفتن داشته باشد. تاریخی دردناک دارد که جنایات خاموش را می‌شناسد. جامعه‌ای دارد که رنج و پیامدهای آزار و شکنجه را درک می‌کند.
ما از شما، جناب نخست‌وزیر و جناب رئیس‌جمهور، با مسئولیت و صداقت، درخواست می‌کنیم که موضعی عمومی و روشن در برابر این تراژدی اتخاذ کنید:
* نسل‌کشی در حال وقوع در غزه را به‌طور علنی محکوم کنید
*خواستار توقف فوری قتل غیرنظامیان و حمایت از روزنامه‌نگاران شوید
*ورود بدون مانع کمک‌های بشردوستانه و دسترسی رسانه‌های بین‌المللی به غزه را مطالبه کنید
*از تحقیقات بین‌المللی دربارهی استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی و نقض‌های سیستماتیک حقوق بین‌الملل حمایت کنید
*پشت زبان محتاط دیپلماتیک پنهان نشوید، بلکه با شجاعت اخلاقی و سیاسی سخن بگویید
بی‌طرفی در برابر نسل‌کشی، دیپلماسی نیست؛ همدستی است. تسلیم در برابر جنایت است. و ننگی است که تاریخ آن را نمی‌بخشد.
اگر امروز این جنایت را محکوم نکنیم، فردا دیگر حقی برای سخن گفتن از بی‌عدالتی نخواهیم داشت.
با احترام
عیسی موزیرای
رئیس انجمن روزنامه‌نگاران آلبانی
انتهای پیام
