به دلیل سانسورهای شدید سرکردگان مجاهدین خلق، اعضای داخل کمپ، درک درستی از میزان تنفر و انزوای تشکیلات در بین مردم جهان ندارند.
به گزارش فراق، در پی پیام اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی، که بر ماهیت بهانه‌جویانه دشمنی‌ها با ایران در موضوعات هسته‌ای و موشکی تأکید داشتند و نیت اصلی دشمنان را تسلیم‌سازی ملت ایران معرفی کردند -امری که با پشتوانه تمدن غنی و اصیل ایرانی هرگز محقق نخواهد شد- باعث واکنش‌هایی از سوی گروه‌های مخالف و معاند، از جمله گروه موسوم به مجاهدین شد. این واکنش‌ها، که از فرط استیصال و بی‌ارتباط با واقعیات میدانی هستند، نیازمند تحلیلی عمیق‌تر از جایگاه و وضعیت این گروه ها در معادلات سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی است.
تشکیلات تروریستی رجوی که سال‌هاست در انزوا به سر می‌برد، عملاً از تحولات جامعه ایران و قدرت‌های منطقه به دور مانده است، به همین دلیل از تحلیل‌های واقع‌بینانه در خصوص تحولات داخلی ایران و معادلات قدرت منطقه‌ای عاجز است. این جریان، در حالی که خود در شرایطی از بی‌اثری و انزوا قرار دارد، به اظهارنظرهایی می‌پردازد که نه تنها فاقد پشتوانه تحلیلی قوی هستند، بلکه عمق شکاف میان تصورات آنها و واقعیات موجود را نیز آشکار می‌سازد. موفقیت‌های اخیر ایران در خنثی‌سازی توطئه‌های براندازی و تثبیت موقعیت خود در صحنه بین‌الملل، در حالی برای ناظران جهانی آشکار است، که به نظر می‌رسد درون اردوگاه‌های مجاهدین، به ویژه پس از شکست طرح‌های براندازانه اخیر، با چالش‌های داخلی و بحران های جدید روبرو شدند و با نگرانی به دنبال کنترل بیشتر نیروهای خود هستند گزارش‌ها حاکی از برگزاری نشست‌های طولانی انتقادی و اعمال فشار مضاعف بر اعضا در کمپ آلبانی است تا از زیر سؤال بردن یاوه‌های رجوی جلوگیری شود.
در طول دهه‌های اخیر، رجوی بارها تلاش کرده است تا با تحریک قدرت‌های خارجی، به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، به مداخله نظامی علیه ایران دامن بزند تا شاید از طریق اعمال زور و قدرت خارجی به اهداف خود دست یابد. حال آنکه، مقاومت و وحدت مردم ایران در برابر تهدیدات خارجی، و نمایش اقتدار منطقه‌ای ایران، این جریانات را در وضعیت بهت و بی‌تحلیلی قرار داده است. عدم توانایی در درک روحیه سترگ جامعه ایران و حس وطن‌پرستی ملت، آنها را به موضع‌گیری‌های متناقض و دور از واقعیت سوق داده است.
شایان ذکر است که تشکیلات رجوی، حتی در میان گروه‌های معاند و اپوزیسیون خارج کشور نیز از هیچ جایگاهی برخوردار نیستند. در رویداد اخیر، حتی افراطی ترین شبکه‌های معاند نیز هیچ اشاره‌ای به این سازمان نداشتند، که نشان‌دهنده به حاشیه رانده شدن کامل سازمان مجاهدین از معادلات و گفتمان‌های اپوزیسیون نیز هست. اما به دلیل سانسورهای شدید سرکردگان، اعضای داخل کمپ، درک درستی نیز از میزان تنفر و انزوای فرقه در بین مردم و جریان اپوزیسیون ندارند.
تجربه تاریخی نشان داده است که رویکرد خیانت‌بار این جریان، از جمله همکاری با دشمنان در دوران جنگ تحمیلی و مواضع خصمانه در شرایط کنونی، منجر به تنفر عمومی و طرد آنها از سوی جامعه ایرانی، چه در داخل و چه در خارج، شده است.
تحلیل‌ها نشان می‌دهد که رجوی سرکرده گروه، فاقد عمق سیاسی و ظرفیت لازم برای رهبری حتی یک گروه کوچک است. او تنها به دلیل بهره‌برداری از سابقه تاریخی سازمان مجاهدین در سال‌های ابتدایی انقلاب، توانست عده‌ای را گرد خود جمع کند و به سوءاستفاده از آنها بپردازد. که تعداد قابل توجهی از همان افراد پس از آگاهی از ماهیت رجوی از جریان او کنار کشیده و رفتند. کارنامه ننگین او پر است از بی‌اخلاقی‌های سیاسی، خطاهای استراتژیک، حذف رقبا به هر قیمتی، همراهی با دشمن و هرگونه جنایت و خیانتی برای رسیدن به قدرت. این رویکرد، در جامعه ایران و در میان اپوزیسیون خارج از کشور، کاملاً منفور و مطرود است.
در پایان، باید به این نکته اشاره کرد که در جنگ اخیر بسیاری از ملت‌های منطقه و جهان از مقاومت و اقتدار ایران استقبال کرده‌اند. مقاومت شجاعانه کشور ایران باعث سرافرازی و اعتبار بیشتر ایرانیان در سطح بین‌المللی شد. دشمنان ایران، با این گمان خام که حمله به ایران می‌تواند منجر به شورش‌های داخلی و پیوستن مردم به صفوف آنها شود، محاسبات غلطی داشتند. این تحلیل‌های اشتباه، که عموماً توسط گروه‌های معاندی چون سازمان مجاهدین مطرح می‌شد، کاملاً خلاف واقعیت از آب درآمد. ملت ایران با درک صحیح از پیامدهای اشغال، پیشینیه فرهنگی اصیل و با قدمت بلند تاریخی همچنین سرنوشت مداخلات خارجی (مشاهده سرنوشت کشورهایی چون عراق و افغانستان لیبی…)، حاضر به چشم‌پوشی از حتی یک وجب از خاک خود نیستند و تنفر عمیق آنها از بیگانگان، معادلات را به نفع کشور شان تغییر می دهد. در این میان، بازندگان اصلی، جریانات وابسته به دشمنان ملت چون گروه رجوی و افراد وطن‌فروشی هستند که با محاسبات غلط، به دنبال ضربه زدن به کشور بودند و به یقین این شکست تاریخی، پایانی بر عمر سیاسی آنان نیز خواهد بود.
مرتضی حیدرزاده، فراق
انتهای پیام
