ای مریم قجر، ای زنیکه دوره گردِ هرزه! با «گزینه سومت» چه کنیم! نه جنگ، نه مماشات؟ بله، فقط خیانت!
خون ۱۷ هزار ایرانی به دست مجاهدین خلق، هنوز روی زمین خشک نشده است، حالا با پرچم “دموکراسی” و “برابری”، برای صهیونیست‌ها و ارباب‌های غربی‌ات لابی می‌کنی؟ می‌گویی “مردم، ایران را سرنگون کنید؟”
کدام مردم؟ همان‌هایی که با بمب و ترور تکه‌تکه‌شان کردید؟ از ۵۰ سال نبرد سخن می‌گویی یا ۵۰ سال خیانت!
از همکاری با صدام تا جاسوسی برای تل‌آویو، چه افتخاری! آفرین! مدال جاسوسی‌ات را از سیا گرفتی یا موساد؟
می‌گویی “جدایی دین از دولت”، اما خودت با چکمه‌های استکبار، روی خون شهدای ایران می‌رقصی!
“قیام مردمی” می‌خواهی؟ همان قیامی که در کمپ‌های “اشرف مجاهدین” در عراق با گلوله و سرکوب، هر صدای مخالفی را خفه کردید؟ مریم جون! حمام‌های هیدورماساژِ پاریس خوش می‌گذرد؟! آن‌جا که نشستی و برای “آتش‌بس” نمایش به پا می‌کنی، یادت باشد: ملت ایران نه جنگ می‌خواهد، نه مماشات، و نه خیانت‌کارانی وطن فروش، مثل تو که به نام “مردم”، برای صهیونیست‌ها و استکبار دم تکان می‌دهند! گزینه سوم همان مرگ توست که به زودی سراغت خواهد آمد.
دیگر گذشت، ملت ایران، این نمایش هایت را خوب می‌شناسد!
قنبر خان
انتهای پیام
