بررسی تاریخچه تشکیلات مجاهدین خلق نشان می‌دهد که این گروه با تحریف مفاهیم انقلابی و سوءاستفاده از فضای پس از انقلاب، به تدریج ماهیت خشونت‌بار و تروریستی خود را آشکار کرد.
به گزارش فراق، سرکرده این تشکیلات به ویژه مسعود رجوی، دوران فعالیت خود را به دو بخش «فاز سیاسی» و «فاز نظامی» تقسیم‌بندی کرده. اما واقعیت این است که پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، این گروه به‌طور رسمی وارد «فاز تروریستی» شد و با صدور فرمان کشتار و خشونت، خود را در مقابل آرمان مردم ایران قرار داد.
ورود به فاز تروریستی
در روزهای نخست پس از انقلاب اسلامی، سازمان مجاهدین خلق با ادعای حمایت از امام خمینی (ره) و انقلاب، توانست تا حدی اعتماد بخشی از مردم را جلب کند. اما این اعتماد زودگذر بود، چراکه ماهیت ضدخلقی و قدرت‌طلبانه این سازمان به سرعت آشکار شد. با خیانت بنی‌صدر-رئیس‌جمهور فراری-و همکاری او با مجاهدین، چهره واقعی این گروهک بیش از پیش برملا شد. سران سازمان، به جای دفاع از منافع مردم، در مسیر کسب قدرت از هیچ خشونتی دریغ نکردند و با آغاز «فاز نظامی» (که در حقیقت فاز تروریستی بود)، به کشتار بی‌رحمانه مردم و مسئولان انقلابی پرداختند.
خشونت سازمان‌یافته علیه مردم بی‌گناه
پس از فرمان رجوی برای آغاز «فاز تروریستی»، مجاهدین به بمب‌گذاری در اماکن عمومی، ترور شخصیت‌های علمی، نظامی و مردمی، و ایجاد رعب و وحشت در جامعه دست زدند. صدها تن از هموطنان بی‌گناه در این جنایات جان باختند یا معلول شدند. این اقدامات نه‌تنها باعث شد که هواداران به‌طور کامل از این سازمان فاصله بگیرند، بلکه حتی بسیاری از اعضای سابق نیز به دلیل مخالفت با خشونت‌های رجوی، از این گروه جدا شدند.
دادگاه تاریخی؛ دادخواهی پس از چهار دهه
امروزه، پس از گذشت بیش از چهار دهه از این جنایات، خانواده‌های شهدا و آسیب دیدگان ترورهای مجاهدین همچنان به دنبال تحقق عدالت هستند. در دادگاه‌های جاری در تهران، شاکیان متعددی حضور دارند که خواستار محاکمه سران این گروه تروریستی هستند. این موضوع نشان می‌دهد که جنایات مجاهدین هرگز از حافظه تاریخی ملت ایران پاک نخواهد شد و ادامه پیگرد قضایی این گروه، گواهی بر عزم ملی برای مقابله با تروریسم است.
یک گروه تروریستی
سازمان مجاهدین خلق با دور شدن از آرمان‌های انقلابی و مردمی، به ورطه خشونت و ترور سقوط کرد. تحول این گروه از «فاز سیاسی» به «فاز تروریستی» نه یک انتخاب استراتژیک، بلکه نشانه درماندگی و شکست آن در برابر اراده مردم ایران بود. امروز مجاهدین نه‌تنها در داخل کشور، بلکه در سطح بین‌المللی نیز به عنوان یک گروه تروریستی شناخته می‌شوند، و این پایان طبیعی هر تشکیلاتی است که به جای خدمت به مردم، در مسیر خشونت و خیانت گام برمی‌دارد.
مرتضی حیدرزاده، فراق
انتهای پیام
