تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق (MOK)، که روزی با شعارهای انقلابی جوانان را فریب داد، امروز به فرقه‌ای فرصت‌طلب و نفرت‌انگیز تبدیل شده است که از هر بحرانی برای پیشبرد اهداف شوم خود سوءاستفاده می‌کند.
این گروه، که هیچ پایگاهی در میان مردم ایران ندارد، با وقاحت تمام از اعتراضات مردمی، تراژدی‌های انسانی و حتی مرگ اعضای خود بهره‌برداری می‌کند تا خود را در رسانه‌ها مطرح کند.
هرگاه مشکلی برای مردم ایران پیش می‌آید، مجاهدین خلق مانند کفتارهایی گرسنه به میدان می‌آیند تا از درد مردم نان بخورند.
جنایات این گروه تنها علیه ملت ایران محدود نمی‌شود. خودسوزی‌های فجیع سال ۸۲، زمانی که مسعود رجوی اعضای سازمان را وادار کرد در مقابل سفارتخانه‌ها خود را به آتش بکشند، نمونه‌ای از بی‌رحمی این فرقه در حق اعضای خود است. چندین نفر جان باختند، فقط برای اینکه رجوی چند لحظه در تیتر خبری جهان قرار بگیرد. حتی امروز نیز آن‌ها از مرگ اعضای خود سوءاستفاده می‌کنند و با بی‌شرمی، قربانیان سیاست‌های خود را «قهرمان» می‌خوانند.
رسانه‌‌های وابسته به این گروه پر است از نمایش‌های ساختگی و تماس‌های جعلی برای جمع‌آوری کمک‌های مالی. اعضای جداشده مانند زهرا معینی، بتول سلطانی، حسین‌نژاد و بسیاری فاش کردند که این برنامه‌ها نه‌تنها برای پول‌گیری، بلکه برای جاسوسی و تخلیه اطلاعات افراد طراحی شدند. این گروه با نقاب مبارزه، در واقع شبکه‌ای سازمان‌یافته برای فریب و سوءاستفاده از مردم است.
مجاهدین خلق شبکه‌ای فرصت‌طلب و خطرناک است که برای بقا از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کند. نفرت از این گروه نه یک احساس، بلکه ضرورتی اخلاقی برای هر انسان آزاده‌ای است که به عدالت و شرافت انسانی باور دارد. مردم ایران بارها ثابت کرده‌اند که از این فرقه متنفرند، و تاریخ نیز آن‌ها را به عنوان خائنینی ثبت خواهد کرد که از خون مردم نان خوردند.
انتهای پیام
