در تاریخ سازمان مجاهدین خلق (فرقه رجوی)، حوادث تلخ و اختلافات درونی همواره وجود داشته است. یکی از این وقایع، حادثه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ بود که در آن خانه تیمی موسی خیابانی در زعفرانیه تهران مورد حمله پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفت و منجر به کشته شدن اشرف ربیعی (همسر مسعود رجوی)، موسی خیابانی، آذر رضایی و حدود ۲۰ نفر دیگر شد.
بر اساس بیانیه پرویز یعقوبی (باجناق مسعود رجوی به دلیل ازدواج با خواهر اشرف ربیعی)، مهدی ابریشمچی به عنوان مسئول حفاظت سازمان در آن زمان متهم شد که بی‌احتیاطی کرده و موجب لو رفتن خانه تیمی شده است. یعقوبی ادعا کرد که محافظ ابریشمچی، علی اصفهانی، دستگیر شد اما سازمان به اشتباه تصور کرد او مقاومت کرده و اطلاعاتی لو نداده است. این اشتباه منجر به عدم تخلیه کامل خانه‌های امن و در نهایت حمله شدید به مخفیگاه‌ها شد.
انتقام مسعود رجوی از ابریشمچی
این حادثه، لکه ننگی بر دامن ابریشمچی گذاشت و رجوی هرگز این موضوع را فراموش نکرد. به نظر می‌رسد رجوی برای تسویه حساب با ابریشمچی، از ابزارهای روانی و تشکیلاتی نیز استفاده کرد. ابریشمچی که تحت فشار قرار گرفته بود، سرانجام ناچار شد همسرش، مریم قجر عضدانلو را به عقد رجوی درآورد.
این ازدواج در ۲۷ اسفند ۱۳۶۳ صورت گرفت و با بیانیه‌ای تحت عنوان «ضرورت ایدئولوژیک و مشیت انقلاب نوین مردم ایران» توجیه شد. در این بیانیه ادعا شد که این ازدواج با رضایت کامل و سیره نبوی انجام شده است. اما واقعیت این بود که این اقدام، نوعی انتقام‌گیری شخصی از ابریشمچی محسوب می‌شد:
رجوی در پشت صحنه: «همسر من (اشرف ربیعی) را با بی‌احتیاطی به کشتن دادی، حالا باید همسرت را به من بدهی.»
این رفتار رذیلانه نشان می‌دهد که چگونه مسائل شخصی و کینه‌های درونی تحت پوشش ایدئولوژی و مصلحت تشکیلاتی قرار می‌گرفت. مریم عضدانلو پس از ازدواج، نام خانوادگی خود را به «رجوی» تغییر داد و به عنوان سومین همسر رسمی مسعود رجوی شناخته شد.
رجوی با استفاده از مکانیسم‌های روانی و تشکیلاتی، ابریشمچی را مجبور به پذیرش این شرایط کرد تا هم جان خود را حفظ کند و هم در سازمان باقی بماند.
سازماندهی این ازدواج تحت عنوان «ضرورت انقلابی»، نشان‌دهنده دگماتیسم و پوسیدگی ایدئولوژیک این گروه بود. در واقع، این اقدام نه یک تصمیم انقلابی، بلکه معامله‌ای تحقیرآمیز بود.
ماجرای ازدواج مریم عضدانلو با مسعود رجوی، نماد بارز نقاب زدن بر چهره مشمئز کننده مسعود رجوی بود. سازمان مجاهدین خلق با توجیه این گونه اقدامات تحت عناوین ایدئولوژیک، کارنامه تاریکی از خود به جای گذاشت که در آن، عزت و شرافت انسانی قربانی مصلحت‌طلبی و قدرت‌ستیزی شد.
انتهای پیام
