در سال‌روز ترور سرلشکر شهید صیاد شیرازی هستیم؛ فرماندهی که در طول سالهای خدمت نظامی خود، به ویژه در دوران هشت سال دفاع مقدس، خدمات ارزنده‌ای به ملت ایران ارائه کرد. یکی از برجسته ترین اقدامات او، فرماندهی نیروهای مقاومت در مقابل تهاجم سنگین سازمان مجاهدین خلق (فرقه رجوی) در سال ۱۳۶۷ بود. در آن مقطع، مسعود رجوی در تله استراتژیکی افتاد که امام خمینی (ره) برای او طراحی کرده بودند. با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، رجوی در تنگنایی بی سابقه قرار گرفت؛ چراکه مرزهای ایران و عراق به سرعت بسته شد و هرگونه امکان حمله تروریستی و نظامی از خاک عراق مسدود گردید.
رجوی که نمی‌خواست در این محاصره گرفتار شود، پیش از بسته شدن کامل مرزها، با بسیجی شتابزده، عملیات گسترده‌ای از غرب ایران آغاز کرد و آن را «فروغ جاویدان» نامید. این حمله که بعدها در ایران به «عملیات مرصاد» معروف شد، با فرماندهی هوشمندانه صیاد شیرازی به شکست سختی برای رجوی انجامید. او با طراحی تاکتیکی دقیق، پیشروی نیروهای رجوی را در تنگه چهارزبر متوقف کرد و سپس آنان را تا مرزهای بین المللی عقب راند.
این شکست سنگین، خشم رجوی را برانگیخت و کینه‌ای عمیق نسبت به صیاد شیرازی در دل او نشاند. سرانجام، این کینه به ترور ناجوانمردانه این فرمانده وطن پرست در برابر چشمان فرزندش منجر شد. اما آیا صرفاً انتقامجویی رجوی دلیل این ترور بود؟
پاسخ منفی است. اگرچه کینه شخصی یکی از انگیزه‌ها بود، اما دلیل اصلی، تلاش رجوی برای پوشاندن شکستی بود که حتی در تصوراتش هم نمی‌گنجید. پس از عملیات مرصاد، افکار عمومی و حتی هواداران رجوی، او را به دلیل فرستادن نیروهای بی آموزش و کم تجهیز به کشتارگاه محکوم کردند. تلفات سنگین (حدود ۱۴۰۰ کشته و هزاران مجروح) چنان بود که بیمارستان‌های عراق از پذیرش مجروحان او عاجز ماندند. رجوی در مواجهه با این موج انتقادات، در اقدامی مذبوحانه، با ترور صیاد شیرازی تلاش کرد مسئولیت شکست را به گردن او بیندازد و وانمود کند که اگر این فرمانده کارکشته نبود، او بر ایران مسلط می‌شد!
ترور صیاد شیرازی در شرایطی انجام شد که او کمترین حفاظت شخصی را داشت و این اقدام، بیش از آنکه یک عملیات نظامی باشد، جنایتی علیه انسانی بی پناه بود. امروز پس از گذشت سالها، رجوی همچنان با ارسال پیام به اعضای باقیمانده در اشرف، سعی دارد با تحریف حقایق، حواس‌ها را از فاجعه مرصاد منحرف کند؛ فاجعه‌ای که بسیاری از قربانیان آن، خانواده‌هایی داشتند که هنوز در انتظار دادگاه عاملان این جنایت هستند.
پرونده این ترور همچنان باز است، و تا محاکمه و مجازات آمران و عاملان آن، پیگیری عدالتخواهی ادامه خواهد داشت.
مرتضی حیدرزاده، فراق
انتهای پیام
