خانواده ها و مردم خاری در گلوی فرقه رجوی
پس از سیزده سال گذشت از سرنگونی صدام حسین هنوز فرقه رجوی امیدوار به بازگشت هم کیشان صدام حسین هستند و تلاش می کنند که قربانیان این فرقه را همچنان در عراق نگه دارند و بصورت قطره ای این قربانیان را به البانی می فرستند تا شاید که تغاری بشکند و ماستی بریزد.
تئوریسن این دستگاه یعنی شخص مسعود رجوی که هیچگاه راه را از چاه تشخیص نداد و همچنان به جای راه بدنبال چاه است هنوز نفهمیده که از هم کیشان صدام حسین در عراق خبری نیست اگر هم خبری بود همان به قول خودشان و زعم خودشان عشایر انقلابی بودند که سر از داعش درآوردند و اکنون در حال جارو شدن هستند، این دستگاه که بنیادش مشکل دارد هیچگاه نخواهد توانست به راه اصولی و منطقی قدم بگذارد دستگاهی که مردم و خانواده را دشمن و الدنگ می نامد مشکلاتش فراتر از یک موضوع است .
اگر به سر تا پای این دستگاه نگاه کنیم و گذشته این دستگاه را ببینیم شک نخواهیم کرد که اینان هیچ تفاوتی با یک فرقه ندارند دقیقا مثل تمام فرقه هائی که آمده اند و بعد به تاریخ پیوسته اند.
اینها در ظاهر مدعی پیشرفت هستند و هراز چند گاهی نکاتی میگویند که با محتوایشان بسیار بسیار فاصله دارد انها مدعی حقوق بشر هستند ولی در عمل و در درون مناسباتشان همه چیز پنهان است که مبادا دیگران و مردم بدانند که واقعا در درون انها چه گذشته و میگذرد و بی جهت نیست که روز و شب با خانواده ها در ستیز هستند آنها را دشمن می پندارند پدران و مادران پیر و سالخورده را الدنگ می خوانند که مبادا دست خانواده ها به فرزندانشان برسد ایا واقعا یک پدر یا مادر پیر خطری برای کسی دارد که فرقه رجوی اینگونه بر این خانواده ها می تازد .
به راستی پشت پرده اجازه ملاقات ندادن به خانواده ها برای دیدار عزیزانشان چه چیزی نهفته که اینگونه رجوی از آن می هراسد.مگر به قول خود مسعود رجوی اینان گوهرهائی نیستند که هر کدام یک افسر انقلاب کرده است چطور یک افسر نمی تواند پدر و مادرش را ببیند هراس از چیست ؟
بی شک و بدون هیچ تردیدی اینان یعنی همین قربانیان به تعداد وشمارش سالهائی که در درون این فرقه بوده اند به همان اندازه از جامعه دور مانده و عقب افتاده اند بسیاری از انها که بیش از ۳۰ سال است که در درون این فرقه هستند نمی دانند که موبایل چیست در صورتی که در حال حاظردر دور افتاده ترین قبیله های افریقا از موبایل استفاده میشود بسیاری از این قربانیان فرقه رجوی نمی دانند که اینترنت چیست و چه کاربردی دارد انها خیلی چیزها را نمی دانند این همان نقطه ای است که رجوی از ان وحشت دارد فرقه رجوی از این میترسد که در اولین ملاقات خانواده ها به فرزنداشان بگویند که کجائید از غار غفلت بدرائید و بفهمید که بیرون از شما دنیائی هست عشق وعاطفه هست زندگانی جریان دارد و شما در برکه دور افتاده از جریان جامعه می پوسید
فرقه رجوی اگر صداقت داشت از سیزده سال پیش نفرات را از عراق خارج میکرد و به کشوری دیگر میفرستاد اما از انجا که ذات این دستگاه بر دروغ و فریب استوار است وهیچ صداقتی در ان یافت می نشود امروزه بصورت قطره چکان نفرات را خارج میکند اما بی شک دستگاهی که پایه اش بر دروغ و فریب استوار است فرو می ریزد و نمی تواند برای همیشه دروغ بگوید و نیروهایش را بفریبد همچنانکه هزاران نفر از این فرقه جدا شدند .
بی تردید ننگ و بی ابروئی فرقه رجوی و کسانی که پدران و مادران سالخورده را الدنگ خطاب کردند برای همیشه در تاریخ ایران ثبت شده و خواهد شد و فراموش نخواهد شد که انسان نماهائی همچون رجوی چگونه با جان و مال و ناموس مردم بازی کردند .
منصور نظری، ایران اینترلینک، دهم فوریه ۲۰۱۶