در سالروز طلاق دومین همسر مسعود رجوی، فیروزه بنی‌صدر، نگاهی به کارنامه ازدواج‌های «انقلابی» موش همیشه در گور داریم.
گویا برای مسعود رجوی از ابتدا، ازدواج نه یک پیوند عاطفی، بلکه یک ابزار سیاسی بوده است. اول با اشرف ربیعی ازدواج کرد که در خانه‌های تیمی در آغوش موسی خیابانی کشته شد. سپس، با فیروزه بنی‌صدر، دختر رئیس‌جمهور سابق، پیوند بست – احتمالاً برای تحکیم اتحاد سیاسی – اما چه بد که این «اتحاد استراتژیک» دوامی نداشت.
اما شاهکار اصلی، ازدواج سوم بود. ظاهراً رجوی چنان عاشق مریم قجر شد که یک مشکل کوچک – همسردار بودن او – نتوانست مانعی برای این عشق باشد. چه خوب که مهدی ابریشمچی، شوهر وقت مریم، آنقدر «روشنفکر» بود که نه تنها همسرش را تقدیم رهبرش کرد، بلکه در جشن عروسی آنها هم شرکت کرد و به افتخارشان دست زد.
گویا در «انقلاب رجوی» زنان هم مانند پست‌های سازمانی قابل انتقال هستند! البته رجوی برای جبران این فداکاری ابریشمچی، دختری ۲۰ ساله را که به امانت نزدش بود به ابریشمچی ۴۰ ساله هدیه داد. ظاهراً در این مکتب، زنان مثل اسباب‌بازی هستند که می‌توان آنها را رد و بدل کرد.
البته نمی‌دانیم شاید هم رجوی با این نوع «مهندسی ازدواج» تصور می‌کرد، مجاهدین یک قدم به پیروزی نزدیک‌تر می‌شود. (خنده حضار)
قنبر خان
انتهای پیام
