رجوی در نشست‌های «طعمه» روان افراد را شکنجه می‌کرد

مسعود رجوی، از روش‌های مختلفی برای کنترل اعضا و سرکوب هرگونه انتقاد یا اعتراض درون فرقه خود استفاده می‌کرد. یکی از این روش‌ها، برگزاری نشست‌هایی به نام «نشست‌های طعمه» در قرارگاه باقرزاده بود که به‌عنوان ابزاری برای تحقیر، سرکوب و شست‌وشوی مغزی اعضا به‌کار گرفته می‌شد.

این نشست‌ها که توسط خود او طراحی و اجرا می‌شد، تأثیرات روانی مخرب و عمیقی بر اعضا داشت.

مفهوم نشست‌های طعمه

نشست‌های طعمه، جلساتی بودند که در آنها اعضای سازمان که به هر دلیلی مورد سوءظن رهبری قرار می‌گرفتند، در حضور جمعی از اعضا مورد بازخواست، تحقیر و فشار روانی شدید قرار می‌گرفتند. هدف اصلی این نشست‌ها، ایجاد ترس و وحشت در میان اعضا و جلوگیری از هرگونه انتقاد یا اعتراض بود. این جلسات معمولاً در حضور تعداد زیادی از اعضا برگزار می‌شد و فرد مورد نظر به‌عنوان «طعمه» در وسط جمع قرار می‌گرفت و تحت فشارهای روانی و گاه فیزیکی قرار می‌گرفت.

نحوه برگزاری نشست‌های طعمه

نشست‌های طعمه معمولاً در قرارگاه‌های مختلف سازمان، به‌ویژه در قرارگاه باقرزاده در عراق، برگزار می‌شد. این جلسات با حضور مسعود رجوی یا دیگر مسئولان ارشد سازمان مانند مهوش سپهری (نسرین)، مهدی ابریشمچی و زهرا مریخی اداره می‌شد. در این نشست‌ها، فرد مورد نظر به‌عنوان «خائن» یا «طعمه» معرفی می‌شد و در حضور جمع مورد بازخواست و تحقیر قرار می‌گرفت. فشارهای روانی در این جلسات به‌حدی بود که فرد مورد نظر مجبور به اعتراف به اشتباهات فرضی خود می‌شد و در نهایت، شخصیت و روحیه‌اش به‌طور کامل تخریب می‌شد.

اهداف نشست‌های طعمه

سرکوب انتقادات و اعتراضات:

یکی از اصلی‌ترین اهداف نشست‌های طعمه، سرکوب هرگونه انتقاد یا اعتراض در درون تشکیلات بود. با ایجاد فضایی از ترس و وحشت، اعضا از بیان هرگونه نارضایتی یا انتقاد خودداری می‌کردند.

شست‌وشوی مغزی:

این نشست‌ها به‌عنوان ابزاری برای شست‌وشوی مغزی اعضا نیز استفاده می‌شد. فرد مورد نظر تحت فشارهای روانی شدید قرار می‌گرفت تا به اشتباهات فرضی خود اعتراف کند و در نهایت، به‌طور کامل تسلیم رهبری سازمان شود.

ایجاد ترس و وحشت:

با برگزاری این نشست‌ها، رهبرعقیدتی مجاهدین خلق می‌خواست به سایر اعضا نشان دهد که عاقبت انتقاد یا اعتراض، تحقیر و سرکوب است.

حفظ کنترل تشکیلاتی:

با سرکوب هرگونه انتقاد و اعتراض، رهبری گروه می‌توانست کنترل کامل بر اعضا را حفظ کند و از هرگونه ریزش نیرو جلوگیری نماید.

تأثیرات روانی نشست‌های طعمه بر اعضا

نشست‌های طعمه تأثیرات روانی عمیقی بر اعضای سازمان داشت. بسیاری از افرادی که در این جلسات مورد تحقیر و سرکوب قرار می‌گرفتند، دچار مشکلات روانی شدیدی می‌شدند. برخی از این تأثیرات عبارتند از:

تخریب شخصیت:

 فرد مورد نظر در حضور جمع تحقیر می‌شد و شخصیت‌اش به‌طور کامل تخریب می‌شد. این موضوع باعث می‌شد که فرد اعتماد به نفس خود را از دست بدهد و به‌طور کامل تسلیم رهبری سازمان شود.

ایجاد ترس و اضطراب:

 فشارهای روانی در این جلسات به‌حدی بود که بسیاری از اعضا دچار ترس و اضطراب شدید می‌شدند. این ترس باعث می‌شد که آنها از بیان هرگونه انتقاد یا اعتراض خودداری کنند.

شکستن روحیه:

بسیاری از افرادی که در این جلسات مورد سرکوب قرار می‌گرفتند، روحیه‌شان به‌طور کامل شکسته می‌شد. این موضوع باعث می‌شد که آنها دیگر توانایی مقاومت در برابر رهبری سازمان را نداشته باشند.

ایجاد احساس گناه:

 در بسیاری از موارد، فرد مورد نظر مجبور به اعتراف به اشتباهات فرضی خود می‌شد. این موضوع باعث می‌شد که فرد احساس گناه کند و به‌طور کامل تسلیم رهبری سازمان شود.

نمونه‌هایی از نشست‌های طعمه

در طول سال‌های فعالیت سازمان مجاهدین خلق، نشست‌های متعددی از جمله نشست طعمه برگزار شد که در آنها بسیاری از اعضا مورد تحقیر و سرکوب قرار گرفتند. برخی از این نمونه‌ها عبارتند از:

محاکمه جواد فیروزمند:

جواد فیروزمند یکی از اعضای سازمان بود که در نشست‌های طعمه مورد تحقیر و سرکوب قرار گرفت. او در این جلسات به‌عنوان «خائن» معرفی شد و تحت فشارهای روانی شدید قرار گرفت. با این حال، فیروزمند در نهایت موفق به جدایی از سازمان شد.

محاکمه فتح اله فتحی:

 فتح اله فتحی یکی دیگر از اعضای سازمان بود که در نشست‌های طعمه مورد سرکوب قرار گرفت. او در این جلسات تحت فشارهای روانی و فیزیکی شدید قرار گرفت و مجبور به اعتراف به اشتباهات فرضی خود شد.

محاکمه نصراله مجیدی:

 نصراله مجیدی یکی از اعضای قدیمی سازمان بود که در نشست‌های طعمه مورد تحقیر و سرکوب قرار گرفت. او در این جلسات به‌عنوان «ترسو» معرفی شد و تحت فشارهای روانی شدید قرار گرفت. مجیدی در نهایت به زندان ابوغریب فرستاده شد و تعادل روانی‌اش به‌طور کامل از بین رفت.

جزئیات بیشتر در مورد نحوه برگزاری نشست‌ها

انتخاب طعمه:

افرادی که به عنوان “طعمه” در این نشست‌ها انتخاب می‌شدند، معمولاً کسانی بودند که به دلایل مختلف مورد سوءظن رهبری سازمان قرار می‌گرفتند. این دلایل می‌توانست شامل انتقاد از رهبرعقیدتی، ابراز تردید در مورد ایدئولوژی سازمان، یا حتی تمایل به جدایی از مجاهدین خلق باشد.

فضای جلسه:

 نشست‌های طعمه معمولاً در سالن‌های بزرگ و با حضور تعداد زیادی از اعضا برگزار می‌شد. فضای جلسه به گونه‌ای طراحی می‌شد که فرد مورد نظر احساس انزوا و آسیب‌پذیری کند.

شروع جلسه:

جلسه معمولاً با سخنرانی یکی از رهبران ارشد سازمان، مانند مسعود رجوی، آغاز می‌شد. در این سخنرانی، فرد مورد نظر به عنوان “خائن” یا “عنصر نامطلوب” معرفی می‌شد و اتهامات وارده به او تشریح می‌شد.

فشار روانی:

پس از سخنرانی، سایر اعضا نیز به نوبت شروع به انتقاد و تحقیر فرد مورد نظر می‌کردند. این فشار روانی به حدی شدید بود که فرد مجبور به اعتراف به اشتباهات فرضی خود می‌شد.

اعتراف و توبه:

در پایان جلسه، فرد مورد نظر معمولاً مجبور به اعتراف به “گناهان” خود و ابراز پشیمانی و توبه می‌شد. این اعترافات و توبه‌ها به عنوان سندی برای اثبات وفاداری اعضا به رهبری سازمان و ایدئولوژی آن استفاده می‌شد.

تأثیرات روانی بلندمدت

نشست‌های طعمه نه تنها تأثیرات روانی فوری و شدیدی بر فرد مورد نظر داشتند، بلکه می‌توانستند منجر به مشکلات روانی بلندمدت نیز شوند. برخی از این مشکلات عبارتند از:

اختلال استرس پس از سانحه: 

تجربیات خشونت روانی و تحقیر در نشست‌های طعمه می‌تواند منجر به PTSD در فرد شود. علائم این اختلال شامل کابوس‌های شبانه، یادآوری‌های ناخواسته از حادثه، و احساس بی‌حسی و انزوا است.

افسردگی و اضطراب:

 فشار روانی مداوم و احساس گناه و شرمندگی ناشی از نشست‌های طعمه می‌تواند منجر به افسردگی و اضطراب مزمن شود.

از دست دادن اعتماد به نفس:

 تحقیر و سرکوب در حضور جمع می‌تواند منجر به از دست دادن اعتماد به نفس و احساس بی‌ارزشی در فرد شود.

مشکلات در روابط بین فردی:

 تجربیات منفی در نشست‌های طعمه می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در روابط بین فردی و بی‌اعتمادی به دیگران شود.

بنا به شهادت تعداد بیشماری از کادرهای تشکیلاتی جدا شده از مجاهدین خلق نشست‌های طعمه تنها یکی از روش‌های سرکوب و کنترل روانی بود که در تشکیلات استفاده می‌شد. رهبران این گروه از روش‌های دیگری مانند شست‌وشوی مغزی، سانسور اطلاعات، و ایجاد فضای ترس و وحشت نیز برای حفظ کنترل بر اعضا استفاده می‌کرد.

پرواضح است که نشست‌های طعمه در تشکیلات رجوی، به‌عنوان ابزاری برای سرکوب، تحقیر و شست‌وشوی مغزی اعضا استفاده می‌شد. این جلسات تأثیرات روانی عمیقی بر اعضای سازمان داشت و باعث می‌شد که آنها به‌طور کامل تسلیم رهبری تشکیلات شوند. با این حال، بسیاری از افرادی که در این جلسات مورد سرکوب قرار گرفتند، در نهایت موفق به جدایی از فرقه شدند و به زندگی عادی بازگشتند. نشست‌های طعمه، نمونه‌ای از روش‌های غیرانسانی و سرکوبگرانه‌ای است که رهبران مجاهدین خلق برای حفظ کنترل بر اعضا استفاده می‌کردند.

آرش رضایی

انتهای پیام