«شمال از جنوب غربی» یکی از فیلم‌های جشنواره فیلم فجر امسال است که در ژانر دفاع مقدس ساخته شده و برشی دیگر از روزهای هشت سال جنگ تحمیلی را به تصویر کشیده است.
به گزارش فراق، فیلم «شمال از جنوب غربی» به تلاش‌های یک گروه امنیتی برای خنثی کردن عملیات تروریستی مجاهدین خلق اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه عوامل آنها تلاش می‌کنند تا خط سبز شمال را به جهنم تبدیل کنند. منافقین به دنبال این خیانت بزرگ هستند چون نمی‌خواهند هیچ کمکی به سمت خرمشهر برود تا مبادا این شهر آزاد شود.
مصطفی زمانی، هومن حاجی عبداللهی، امیررضا دلاوری، امیر آقایی، مهدی زمین پرداز، سیامک صفری و بهناز جعفری از بازیگران این فیلم هستند.
هومن حاجی عبداللهی با اینکه سابقه طولانی در طنز دارد به خوبی از پس بازی کردن نقش مجید برآمده است. مصطفی زمانی با گریمی مناسب به خوبی در قامت رئیس یک گروه عملیاتی حاضر شده است. مهدی احمدی هم حضور متفاوتی داشته و با همان کاراکتر آرام و آکادمیکش این بار نقش یک چریک متفکر را بازی می‌کند که برخلاف تصورش، سازمان به ریاست او اعتقاد ندارد.
حمید زرگرنژاد از تجربه اش در مستندسازی استفاده کرده و سعی کرده که فیلم مستندگونه و واقعی به نظر برسد.
تاکنون چندین فیلم قابل توجه با محوریت معرفی ساختار دگم و تروریستی فرقه رجوی ساخته شده است؛ مثل سیانور، ماجرای نیمروز، رد خون و سرهنگ ثریا و در تمامی این فیلم‌ها هم زنان نقش مهمی داشتند. زنانی که جذب سازمان شده و برخلاف زنانگی و طبیعتشان رفتار می کنند. بچه‌هایشان را به دیگری می‌سپارند و به دستور سازمان طرد می کنند. از همسرانشان جدا می شوند و به راحتی می توانند آدم بکشند و جان بی گناهان را بگیرند.
در شمال از جنوب غربی هم این اتفاق افتاده و منفی ترین نقش داستان از آن بهناز جعفری است. او نقش نصرت رئیس تیم عملیاتی جنگل را بازی می کند. همسر و فرزندش را رها می کند و تنها به نتیجه نهایی کارش فکر می‌کند.
از دیگر نکات بارز شمال از جنوب غربی، حضور داوطلبانه مردم محلی(گالش ها) در مقابل کالدوها (مزدوران) است که حس میهن پرستی و اتحاد را پررنگ‌تر می‌کند.
جنایت‌های منافقین در سال‌های پس از انقلاب اسلامی یکی از تلخ‌ترین و دردناک‌ترین دوره‌های تاریخ ایران است. ترورهای کور، بمب‌گذاری‌ها و قتل‌های زنجیره‌ای، تنها بخشی از جنایت‌های این گروه هستند. اما مهم‌ترین جنایت آنها، تلاش برای ایجاد ناامنی و ترس در بین مردم بود که امروز هم این خط از پشت سیستم‌های رایانه در آلبانی دنبال می شود.
با گذشت زمان، نسل جوان ایران کمتر از جنایت‌های منافقین و تلاش‌های آنها برای ایجاد ناامنی در کشور آگاه است اما ضرورت دارد که این جنایت‌ها برای نسل جوان بازگو شود تا آنها بتوانند از تاریخ خود آگاه باشند و فریب این جریان را نخورند.
در آخر، باید گفت که یادآوری و تحمل این درد هر چندوقت یکبار لازم به نظر می‌رسد تا یادمان باشد که ما برای اینکه «ایران وطن خوبان شود خون دل‌ها خورده ایم». چه بسیار انسان های والامقامی که برای رفاه و امنیت و آرامش مردم، جانشان را از دست داده و شهید شده‌اند تا ما بتوانیم آزادانه، عزتمند و سربلند در ایران قوی زندگی کنیم.
انتهای پیام
