مسعود رجوی در طول ۲۲ سال گذشته، در سوراخ موش یا قبر بوده و هیچ یک از اعضای سازمان اجازه پرسش از وضعیت او را نداشته‌اند.
سعید محمدپور، عضو نجات یافته از فرقه رجوی با ارسال یادداشتی به فراق به همین بهانه نوشت: زمانی که در تشکیلات رجوی بودم، غیبت او را با انواع نیرنگ‌ها و فریب‌ها توجیه می‌کردند. بهانه‌های متعددی مطرح می‌شد تا اگر کسی درباره عدم حضور مسعود رجوی سوالی داشت، به راحتی ساکت شود و به کار خود ادامه دهد.
مثلاً یک بار می‌گفتند که دشمن به دنبال رهبری است و بار دیگر اعلام می‌کردند که برادر (اسم مستعار مسعود رجوی در تشکیلات) از دور ما را نظارت می‌کند. گاهی نیز می‌گفتند که چرا باید به این موضوع فکر کنید و این خوب نیست! به این ترتیب، هر بار یک بهانه جدید مطرح می‌شد تا مدتی کسی درباره غیبت رجوی صحبت نکند. اما پس از مدتی، دوباره تناقضات و سوالات درباره عدم حضور او و عدم مشارکتش در خط مبارزه آغاز می‌شد.
واقعیت این است که مسعود رجوی فردی ترسو و بزدل بود که در زمان حمله نیروهای عراقی به قرارگاه اشرف، در زیرزمینی عمیق و بتونی مخفی شد تا جان خود را حفظ کند. او از «امام حسین(ع)» سخن می‌گفت و مدعی بود که کتاب «راه حسین» را در زمان زندانی بودنش نوشته است، امام وی در زمان درگیری های درونی اشرف از صحنه گریخت و در سوراخی قایم شد.
در نهایت، همگان متوجه شدند که هر آنچه رجوی گفته، دروغی بیش نبوده و هر ادعایی که داشته، تنها برای فریب اعضای نگون بخت بوده است. او بعدها ادعا کرد که مانند امام زمان در غیبت است و باید هواداران و اعضای سازمان بدون دیدن او، به حرف‌هایش گوش دهند و به تشکیلات وفادار بمانند.
اکنون که این مطالب را می‌نویسم، دقیقاً ۲۲ سال است که او به مخفیگاه رفته و حتی نتوانسته یک لحظه از خود را نشان دهد. به نظر می‌رسد او هنوز از جان بی مقدار خود می‌ترسد و یا واقعا به درک واصل شده است.
انتهای پیام
