بسیاری از اسیران فرقه رجوی برای یافتن شغل همراه با حقوق، گرفتن ترجمه و کمک در روند درخواست‌های پناهندگی، یافتن فرصت های درمانی و حتی ازدواج، فریبکارانه به داخل عراق کشانده شدند.
به گزارش فراق، در بخشی از کتاب «نتی برای مرگ» نوشته جمعی از مسئولین سابق فرقه رجوی درباره روشهای جذب و فریب توسط این فرقه آمده است: در سال ۱۹۸۷، تقریباً ۷۰۰۰ عضو سازمان مجاهدین خلق در عراق بودنــــد کــــــه شــــــامل حدود ۸۰ درصد کل اعضای در تبعید می شدند. برای اضافه کردن بر این تعداد، رهبری سازمان مجاهدین خلق روشهای فریبکارانه متعددی را جهت جذب قشرهای مختلف ایرانیان بـــه کار گرفت. با کمک دولت صدام به زندانیان جنگی ایرانی از جنگ ایران و عراق اعلام شد تا بین ماندن در اردوگاه های اسرا در عراق یا رفتن به اردوگاه های سازمان مجاهدین خلق که آنان در آنجا امکان بازگشت به ایران را خواهند داشت یکی را انتخاب نمایند. جهت جذب کسانی که در ایران زندگی می کردند سازمان مجاهدین خلق خانواده های اعضاء را به صورت غیر قانونی جهت دیدار با بستگان خود در اردوگاههای سازمان در عراق از کشور خارج کرده و سپس مانع بازگشت مجدد آنان می شد. سایرین قربانی فریب قاچاق انســـان شدند. سازمان مجاهدین خلق با ترتیباتی، ایرانیانی که با پرداخت پول به قاچاقچی از ایران خارج شده بودند را به سمت اردوگاه های سازمان در عراق منحرف می کرد و اجازه نمی داد به مقصد مورد نظر خود بروند.
سازمان مجاهدین خلق، ایرانیان خارج از کشور برای مثال پناهندگان اقتصادی، افرادی که به دنبال کمکهای خیریه ای بودند و خانواده های اعضاء در خارج را نیز هدف قرار داده بود. بسیاری نه برای یافتن فرصت برای مبارزه با جمهوری اسلامی بلکه برای یافتن شغل همراه با حقوق، گرفتن ترجمه و کمک در روند درخواست های پناهندگی، دیدار آزاد با خانواده، یافتن فرصت های درمانی و حتی ازدواج، فریبکارانه به داخل عراق کشانده شدند. تمامی افراد جذب شده از سال ۱۹۸۶ به صورت غیر قانونی به عراق برده شدند و سپس از آنان خواسته شده است تا مدارک هویتی خود را جهت حفظ و نگهداری تسلیم نمایند که در عمل آنان را در مقرهای سازمان به دام می انداختند این یافته ها مشخص می سازند که عضوگیری در سازمان مجاهدین خلق از سال ۱۹۸۶ واقعاً داوطلبانه نبوده است و این افراد تحت اجبار در اردوگاه های سازمان در عراق نگاه داشته شده اند. در ماه ژوئن سال ۲۰۰۴، JIATF برآورد کرد که از جمعیت اردوگاه اشرف تنها ۵٪ قبل از انقلاب و ۲۵٪ در زمان انقلاب بـــه سازمان پیوسته اند. یک بخش عمده حدود ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ نفر زندانیان جنگی بوده و ۴۵٪ بعد از رفتن سازمان به عراق در سال ۱۹۸۸ به اردوگاه اشرف برده شده اند. بنابراین، محتمل است که ۷۰٪ از جمعیت سازمان مجاهدین خلق بــا فـریـب جــذب شده و برخلاف میلشان در اردوگاه اشرف نگاه داشته می شوند.
انتهای پیام
