فسیل‌های فرقه رجوی در پاریس، برلین و چند شهر اروپایی، سه‌شنبه بازارهایی راه‌اندازی کردند و هر هفته نمایش‌های خیابانی برگزار می‌کنند.
به گزارش فراق، در یکی از ویدئوهایی که به نمایش گذاشتند، می‌بینیم فرد برگزارکننده تلاش می‌کند با رهگذران صحبت کند، اما اغلب افراد بدون توجه و حتی نیم‌نگاهی به بساط آنان می‌گذرد و مداوم این درماندگان را نادیده می‌گیرند.
در تابلویی دیگر، چهار نفر با پنج عکس رئیس‌جمهور برگزیده! پشت میز و بنر ایستادند. خوب است که این‌گونه با مسعود و مریم، جمعیت‌شان به ده یا یازده نفر می‌رسد. آن‌ها داد می‌زنند و فریاد می‌کنند، اما حتی یک رهگذر هم وجود ندارد که نگاهی به آن‌ها بیندازد. جالب این است که برخی از این پوشک نشان‌ها، چهره خود را با عینک و پلاکاردهایشان می‌پوشانند. یکی دیگر هم عینک سیاه بزرگی به چشم زده است. این‌ها سینه‌چاکان فرقه کهکشان پرستاره و مقاومت را تشکیل می‌دهند.
در تابلویی دیگر، میز کتاب را به همین طوری رها کرده و رفتند. اصلاً معلوم نیست کی به کی هست؟ فقط کافی است میز را با چند کتاب روی آن از صبح تا عصر بگذاری و بعد بروی کافه روبرو، قهوه و چای و شاید زهرماری را بخوری و عصر هم می‌توانی دستمزدت را بگیری و بروی پی کارت… شغل خوبی است، مگر نه؟
گروه دیگری هم از دوران بازنشستگی و نشستن در خانه خسته شده‌اند؛ چند صندلی در میدان رزم‌شان در وسط میدان‌های پاریس، برلین و اسلو گذاشته و دور هم گپ می‌زنند. این‌گونه‌ها، مقاومت جانانه‌ای هم می‌کنند. خسته نباشی، دلاور! خوب مقاومت می‌کنید وسط میدان سیتی‌هال و کنار رود سن. می‌گویند: «نخندید! ببینید ما را… ما در مبارزه خیلی جدی هستیم. در همه جا هستیم، در میدان‌های اروپا، شانزه‌لیزه و کنار برج ایفل. ببینید و نخندید، مهم نیست دو یا پنج نفر باشیم. بخندید هم مهم نیست. ما هزارانیم، ما کهکشانیم و این آسمان غم‌زده را در شب‌ها و روزهای پاریس پر از ستاره خواهیم کرد. شما چشم بصیرت ندارید. هر کدام از این‌ها را که می‌بینید چای می‌خورند یا زهرماری می‌نوشند و یا بر روی صندلی لم داده‌اند، اسوه مقاومت هستند. برابر با هزار و صدهزار… تا کور شود هر که نتواند دید!»
انتهای پیام
