یکی از اتهاماتی که فرقه تروریستی رجوی برای ورود به فاز به اصطلاح نظامی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ مطرح کرد، این بود که انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نه‌تنها به قول آنها انحصارطلبی نمود بلکه به اجتماعات و تظاهرات و مراسم سخنرانی و حتی بساط فروش نشریه آنها حمله کرده و با ضرب و شتم و قتل هواداران آنها، فضای فعالیت سیاسی را بر آنان بست.
به گزارش فراق، اما پس از دستگیری برخی از اعضا و مسئولین تیم‌های ضربت این گروهک تروریستی، معلوم شد که خود این فرقه در همان فاز به اصطلاح سیاسی، علاوه‌بر اجرای خط درگیری با مردم، تیم‌هایی با شکل و شمایل حزب‌اللهی و بسیجی تشکیل داده و توسط آنها تجمعات خود را اعم از بساط فروش نشریه یا تظاهرات و یا مراسم سخنرانی به‌هم‌ریخته و برخی افراد را با چاقو و قمه و تیغ موکت‌بُری مورد تهاجم قرار داده و به قتل می‌رساندند تا با استفاده از پدیده کشته‌‌سازی و توی بوق کردن آن، هم برای ادامه فعالیت‌های خود خوراک تبلیغاتی فراهم آورند، هم با استفاده از نمایش نوعی مظلومیت، افراد بیشتری را جذب نموده و هم روند فعالیت خود را به سوی قیام مسلحانه گسترش دهند.
در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، یعنی همان روزی که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام جاسوسخانه آمریکایی‌ها را تسخیر کردند، مجاهدین در دانشگاه تربیت معلم، مراسمی داشتند که قرار بود سعید شاهسوندی از اعضای رده‌بالای آنها سخنرانی کند. از نکته‌های قابل توجه این بود که مسئولان انجمن‌های دانش‌آموزی به افراد شرکت‌کننده در آن اجتماع گفته بودند که برای مقابله با حزب‌اللهی‌ها هرکدام یک چاقو یا تیغ موکت‌بُری همراه ببرند! این در شرایطی بود که هنوز هیچ‌گونه درگیری خاصی میان اعضای منافقین و مردم پیش نیامده بود.
پس از ماجرای ۱۳ آبان هم در سایر اجتماعات و تظاهرات گروهک مجاهدین خلق که در آن روزها با مجوز وزارت کشور برگزار می‌شد، به‌طور اکید به هواداران و اعضا گفته می‌شد که علاوه به همراه داشتن سلاح سرد مانند چاقو و قمه و پنجه بکس و زنجیر و…. نوعی لباس نظامی یا به قول خودشان میلیشیایی هم به تن کنند تا از لحاظ ذهنی و روحی برای درگیری آماده باشند.
به گزارش فراق، بر اساس اسناد موجود، مه‌جبین کوچصفهانی از فعالین بخش دانش‌آموزی و تدارکات مجاهدین درباره ایجاد درگیری‌ها نوشته است:
«… در بسیاری از این درگیری‌ها شروع‌کننده عده‌ای هواداران بودند که به شکل مردم عادی درمی‌آمدند و درگیری به وجود می‌آوردند…»
گروهک تروریستی مجاهدین خلق با ترور حدود ۱۷ هزار تن و زخمی و مصدوم نمودن هزاران فرد دیگر و به آتش کشیدن بسیاری از ذخائر و منابع این سرزمین، بزرگ‌ترین جنایات و خیانت‌ها را در حق ملت ایران روا داشت و سرانجام به دامن صدام عفلقی پناهنده شد و در جنایت او علیه مردم ایران و عراق از جمله کردها، بزرگ‌ترین ننگ تاریخ این را برای خود رقم زد.
انتهای پیام
