هر سال، سی‌ام مهر که می‌رسد، فرقه رجوی که به‌ظاهر زنده است و زنده‌بودنش هزاران بار از مردن بدتر، دچار هیجان و جنجال می‌شود و اعلام می‌کند که سالگرد انتخاب رئیس‌جمهور منتخب شوهرجانش است.
این ورجه وورجه‌ها و بشکن و بالا بندازهایی که راه می‌اندازند، به‌گونه‌ای است که اگر کسی بی‌اطلاع باشد، دچار این توهم می‌شود که گویی واقعا خبری است.
مسعود رجوی که از نظر عقلی نیز مانند قد و ظاهرش کوتوله است و به واقع مغز گنجشکی دارد، در دنیای توهمات خود، سال‌هاست که جمهوری اسلامی را سرنگون کرده و جمهوری اسلامی جدیدی با یک کلمه «دموکراتیک» اضافه برپا ساخته است؛ کلمه‌ای که به عقل هیچ بنی بشری نرسیده و وی آن را کشف کرده‌اند. ریاست‌جمهوری این جمهوری جدید را نیز به‌طور مادام‌العمر به بنده منزلشان تفویض نموده‌اند، که این نیز به عقل جن خطور نمی‌کرد.
جالب اینجاست که این فرقه هر ساله کلی پول خرج می‌کند و نمایش‌هایی راه می‌اندازد، و البته این کارها فقط برای دلخوشی پدر آقا مصطفی (مصطفی رجوی) و مادر اشرف خانم است. زیرا مثل روز روشن است که امروزه میزان تنفر ایرانی‌ها از این فرقه و جفت رهبری‌اش آن‌قدر شدید است که جایی برای این نمایش‌ها باقی نمی‌ماند.
بگذریم از توضیح واضحات که باعث اتلاف وقت خوانندگان نشویم.
پیشنهاد ما به جفت رجوی این است که یک‌بار هم که شده دل به دریا بزنند و با تأسی به رضا پهلوی که درخواست وکالت داشت، این دو نیز یک همه‌پرسی آنلاین برگزار کنند و ببینند آیا جز عده‌ای خاص، کسی دیگر این شمسی‌کوره را حتی برای خنده به‌عنوان رئیس‌جمهور، آن هم از نوع مادام‌العمرش، قبول دارد یا خیر.
اصلا معلوم نیست آن موقع که خدا عقل تقسیم می‌کرد، این جفت بی‌نوا کجا بوده و به چه کاری مشغول بوده‌اند.
مرضیه رئیس‌الساداتی
انتهای پیام
