سهیل ختار یکی از اعضای ناراضی فرقه تروریستی رجوی بود که به صورت مرموزی داخل این فرقه کشته شد.
به گزارش فراق، سهیل ختار که با نام مستعار «ساشا» در فرقه شناخته می‌شد، سال ۸۰ با فریب به اشرف کشانده شد. او در طول جنگ آمریکا و عراق، زمانی که تمام قرارگاه‌ها در نوار مرزی ایران قرار داشتند، به دلیل نارضایتی‌هایی که داشت، همیشه در حال مشاجره با فرماندهان خود بود.
پس از توافقات بین فرقه و آمریکا، تصمیم گرفته شد که تمام اعضا در «اشرف ۱» جمع شده و خلع سلاح شوند. درست همان زمان خبر مرگ مشکوک سهیل ختار همه جا پیچید.
در آن زمان، تمام مسئولان از علت مرگ سهیل ختار آگاه بودند و سوالی که الان مطرح می‌شود این است که چرا در طول این سال‌ها، نام و تصویر او منتشر نشده و حتی عنوان «شهید» برای او استفاده نشده است؟ آیا او یک شبه به شهادت رسیده است؟
فرقه ادعا می‌کند که سهیل ختار درگیری با نیروهای حکومت ایران در نوار مرزی کشته شده، اما واقعیت چیز دیگری بوده و او بیشتر با نیروهای سرکوبگر فرقه درگیر بوده است.
واقعیت یک قربانی به نام سهیل ختار
«سهیل ختار» فرزند تیمور ختار و افسانه مینائی در سال ۱۳۸۰ همراه پسرخاله اش و با وعده های دروغین با موضوع کاریابی به کشور عراق کشانده شد.
سهیل با نام مستعار تشکیلاتی «ساشا» در فرقه تروریستی رجوی در مقر ۱۵ قرارگاه اشرف سازماندهی شد.
بیژن، عضو انجمن نجات مرکز البرز درباره «سهیل» می نویسد: وی پس از مدتی کوتاه که متوجه شده بود فریب خورده با مخالفت های مستمر و شدید تقاضای خروج از سازمان نمود. بارها شاهد آن بودم در نشستهای درون تشکیلاتی فرقه موسوم به نشست های عملیات جاری، غسل هفتگی و ایدئولوژیک مخالفت ها و تقاضای خود را عنوان می نمود تا اینکه در یک صبح غم انگیز که برای تنظیف گروهی سلاح کلاشینکف در نزدیکی اسلحه خانه مقر مشغول به کار بود با یک سلاح مورد اصابت گلوله هایی قرار گرفت و عوامل قتل وی عنوان نمودند که خطای انسانی وی حین تنظیف سلاح باعث این اتفاق شده است.
اینجانب و دیگر افراد جداشده که در صحنه اتفاق حضور داشتیم شاهد آن بودیم که وی به قتل رسید. با شناختی که از روحیه و خصوصیات اخلاقی سهیل داشتیم اطمینان خاطر داریم که هیچ خطایی در آن لحظه در کار نبود. وی به دستور رهبری فرقه به قتل رسید و پس از ورود به خاک میهن و آشنایی با پدر و مادر وی در شهر کرج با نگرانی فراوان این خبر ناگوار را به اطلاع آنها رساندم تا شاید بتوانند پیکر فرزندشان را به ایران بازگردانند و در آرامستان های محل زندگی خانواده و زادگاهش دفن نمایند.
تیمور ختار به همراه همسرش بارها به کشور عراق و قرارگاه اشرف عزیمت نمودند اما عوامل فرقه با شقاوت منحصر به فرد هرگز به این خانواده اجازه بازدید از محل دفن فرزندشان را نداده و در آن سال ها این پدر و مادر در دادگاه های کشور عراق تقاضاهای خود را ارائه مقامات قضائی کردند.
انتهای پیام
