فرقه پیشانی سیاه رجوی که تحمل هیچ گونه انتقاد و نقد علیه خودش را ندارد، هفته گذشته در اقدامی انزجار آور یکی از مراکز سابق فعالیت جداشده ها درآلبانی را آتش زد.
این روزها آتش زدن و خرابکاری جزء افتخارات و اهداف فرقه شده است. همانطور که در برخی نقاط ایران افرادی مزدور جهت اقدامات ایضایی و آتش سوزی استخدام می کنند، در آلبانی نیز به این خرابکاری ها ادامه می‌دهند.
چند سال پیش خانواده محمدی و حسین نژاد را مورد ضرب و شتم قرار دادند، خانواده هایی که تنها گناه آنها درخواست دیدار فرزندان شان سمیه و زینب بود.
پس از آن علیه جداشدگان آلبانی دست به توطئه های مختلف زدند و با تبانی برخی مقامات آلوده بارها به مراکز فعالیت و تجمع آنها حمله کردند. وسایل و موبایل ها را ضبط کردند و سپس چند تن از آنان را به زندان انداختند. حال نیز در اقدامی تنفرانگیز یکی از دفاتر متعلق به انجمن آسیلا را آتش می زنند.
این اعمال وحشیانه نیازی به توضیح زیادی ندارد و به خوبی عمق ارتجاع و دیکتاتوری فرقه را به نمایش می گذارد. این گونه رفتارها اثبات می کنند تحمل ذره ای آزادی و آگاهی بخشی به مردم درباره ماهیت فرقه را ندارند.
همانطور که نمی توانند یک مستند درباره کودک سربازان را تحمل کنند و سیل چماق به دستان را روانه محل نمایش می کنند؛ همان طور تحمل فیلم سرهنگ ثریا را ندارند و در واکنش های مختلف سوزش خود را نشان می دهند و به همین دلیل شاهدیم به سیم آخر می زنند و نمی گذارند افراد معترض و مخالف از فرقه جدا شوند.
انتهای پیام
