اسارتگاه اشرف نخستین که توسط خانواده ها و جداشده ها به فنا رفت، هنوز هم هر شب کابوس شبانه شکنجه گران رجوی است.
به گزارش فراق، محمدرضا مبین، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در یادداشتی نوشت: زندان های رجوی در شکنجه گاه «اشرف نخستین» جزء لاینفک سیستم تشکیلات مسعود رجوی در عراق بود. هر اسارتگاهی برای خودش سیستم زندان و شکنجه گر داشت، آنان بی محابا و بی وقفه، ۲۴ ساعت شبانه روز در فکر توطئه سازی و توطئه چینی برای اعضای ساده سازمان بودند و افسار گسیخته به همه چیز و همه کس یورش میبردند و هرگز رحم و عاطفه در چشمانشان دیده نشد. یکی از مهره های کثیف اطلاعات رجوی، مزدوری بود به نام حمید آراست، که به تمام فضائل و رذائل غیر انسانی آراسته بود.
این شکنجه گر به مانند تمام مزدوران بخش اطلاعات رجوی، به سادگی آب خوردن، مرگ انسانی را زیر شکنجه های زندان های انفرادی اشرف نخستین (منظور او در صحبت هایش همان پادگان اشرف در عراق است که اصلیترین پایگاه رجوی در اسارت و شکنجه بود، که قرار بود اگر کوهها بجنبند، این اشرف ز جا نجبند!) رقم می زد، اکنون او در حالی خود را به کوچه علی چپ زده است که به خوبی می داند، بچههای جدا شده در آلبانی، فقط با نیت های حقوق بشری، برای آزادی دیگر اسیران رجوی از اسارتگاه اشرف واپسین، با دستان خالی تلاش می کنند، تا کنون هم تمام توطئه چینی های سازمان در آلبانی توسط امثال حمید آراسته، انجام می شود که بی گمان روزی او هم به جنایات خود معترف خواهد شد، اما این همه گردن فراز کردن ها و خیمه شب بازی ها، در حالی است که همین چند وقت پیش، چند صد نفر از پلیس آلبانی وارد اشرف ۳ (اشرف واپسین) شدند و بساط شامورطی بازی رجوی را به هم زدند، هنوز هم تمام ترددات اعضای سازمان در اسارتگاه رجوی، تحت کنترل کامل پلیس قرار دارد. دیگر حنای رجوی برای دولتمردان و پلیس آلبانی، رنگی ندارد و همه چیز رو شده است.
الان هم این دلقک بازی ها و معلق بازی ها، از ترس نابودی و فنا به دست خانواده ها و انجمن پرافتخار نجات است. اسارتگاه اشرف نخستین که توسط خانواده ها و جداشده ها به فنا رفت، هنوز هم هر شب کابوس شبانه شکنجه گران رجوی است.
اما من به عنوان یک زندانی سابق مجاهدین که در زندان های رجوی توسط امثال این آراسته شده ها به تمامی ابزارهای شیطانی، ماهها در سلول انفرادی شکنجه شدم، می گویم که بساط ننگین استبدادی شما را ما جداشده ها با حمایت خانواده ها، جمع خواهیم کرد، شما آن روز در زندان هایتان باد کاشتید، امروز هم به لطف خداوند، طوفان درو خواهید کرد.
انتهای پیام