اعضای مجاهدین خلق با روش خودکشیِ گرسنگی، خود را از خوردن و آشامیدن منع می‌کردند تا بمیرند.
به گزارش فراق، یکی از آموزه های فرقه رجوی به اعضایش استفاده از روش‌های مختلف برای خودکشی از جمله مصرف قرص سیانور در مواجهه با خطر، خودکشی انفجاری یا خودسوزی بود.
خودکشی یکی از روش‌هایی بود که اعضای فرقه در زمان دستگیری یا احساس خطر، از آن استفاده می کردند تا مجبور به اعتراف نباشند. برای این کار روش های زیادی را امتحان می کردند ولی رایج ترین آنها استفاده از قرص سیانور بود.
درباره خودکشی با قرص سیانور در گذشته بارها گفته شده اما یکی دیگر از روش‌های خودکشی، خودکشی انفجاری و خودسوزی بود. اعضای سازمان مجاهدین خلق لباس های خود را آتش زده و خود را به آتش می کشیدند. این روش خودکشی اغلب منجر به مرگ می شد.
پریدن از ارتفاع، ضرب و شتم خود با اجسام سنگین، و مسمومیت با مواد مخدر نیز از دیگر روش ها برای خودکشی بود.
خودکشی انفجاری از دیگر روش های رایج خودکشی در میان مجاهدین خلق بود. بدین گونه که اعضای مجاهدین خلق با استفاده از مواد منفجره خودکشی می کردند که در این روش به اطرافیان نیز آسیب می رساندند.
در روشی دیگر اعضا خودکشی با اسلحه را انتخاب می کردند و با شلیک به خود، دست به خودکشی می زدند.
رهبران فرقه از این هراس دارند که با جدا شدن این افراد، تشکیلات فرقه‌ایشان از هم بپاشد البته باید تاکید کرد که این روش ها اغلب در زمان حضور اعضای سازمان در عراق، فرانسه و به صورت محدود در تیرانا انجام شده است.
انتهای پیام
