بیجار رحیمی، عضو جدید نجات یافته از فرقه رجوی نوشت: مسعود رجوی از کشته‌ها اهداف خود را جهت مظلوم‌نمایی، امتیاز گرفتن و بهره‌برداری سیاسی استفاده می‌کرد.
به گزارش فراق، این عضو نجات یافته در آلبانی در یادداشتی به بهانه سال‌روز حوادث ۷ آبان ماه در لیبرتی نوشت: یادم می‌آید در ۷ مرداد در درب ۲۰۰ در شرق اشرف که زیر رگبار و حمله زرهی‌ها بودیم، فضلی و بقیه به اصطلاح فرماندهان در فاصله دوری از نفرات نزدیک مزار با تلفن در تماس بودند. چندین نفر زیر زرهی له شده بودند و بسیاری تیر خورده بودند، تعجب می‌کردم چرا فرمان عقب‌نشینی در این نبرد نابرابر با دست خالی در برابر آماج گلوله‌ها و هاموی‌ها را نمی‌دهند.
معلوم بود فرمان از طرف مسعود و مریم بود تا نفرات بیشتری کشته شوند؛ تا استفاده سیاسی کند و به قول مسعود اشرف باید بایستد تا جهانی از اشرفبان حمایت کند و جان اعضا گرفتار در تشکیلات برایشان مهم نبود.
در حمله ۱۹فرردین ۱۳۹۰همین طور بود که باعث مرگ ۴۶ نفر و مجروح و مصدوم شدن صدها نفر شدند.
در ۱۰ شهریور نیز به بهانه حفظ اموالش ۵۲ نفر را به کشتن داد. این حکایت ادامه داشت تا موشکباران ها.
در برابر موشک ها فرمول ۵ تا۱۰ثانیه را کشف کرد. تی‌وال ها را در بدو ورود که حفاظ بنگالها بودند، اصرار داشتند از کمپ بیرون کنند. بعد برای حفاظت از اصابت موشک ها نفرات را وادار به بیگاری برای کندن سنگر و پرکردن کیسه‌های شن کردند اما هر بار کشته می دادند تا از این کشته‌ها بتوانند اهداف خود را جهت مظلوم‌نمایی و امتیاز گرفتن و بهره‌برداری سیاسی پیش ببرند.
7 آبان من و نفر دیگری در ضلع شرقی لیبرتی پست بودیم. می‌دیدم موشکها از بالای سرمان روی بنگال ها و سالن ها فرو می‌آمدند. از صدای موشک ها و قدرت انفجار و تخریبی‌شان بسیار قوی‌تر و با موشکباران های قبلی‌ها خیلی فرق می‌کرد.
موشکی در یک سنگر که بیش از ۲۰ نفر در آن پناه گرفته بودند فرود آمد که همه را تکه تکه کرد. در اینجا دیگر فرمول خودساخته رجوی که ۵ تا۱۰ثانیه به سنگرها برویم که نخوریم، با آن موشک های تقویت‌شده دیگر کارایی نداشت. بدین صورت این بار هم جنایتی دیگر از طرف سازمان برعلیه اعضای گرفتارش به جنایاتشان افزوده شد. اما باز هم این کشتار را نیز توجیه و آن را موهبت و راهگشا برای خود می‌دانست.
انتهای پیام
