مسعود رجوی در زمان کشتار ۱۰ شهریور ۹۲ در کمپ لیبرتی ساکن بود و از آسیب دیدن اعضای خود ابراز رضایت کرده، دنبال خون بیشتر بود.
به گزارش فراق، اعضای انجمن آسیلا (نجات یافته های فرقه رجوی در آلبانی) به مناسبت به کشتن دادن ۵۲ تن از اعضای فرقه در۱۰ شهریور ۱۳۹۲توسط رجوی، در برنامه ای با عنوان «ناگفته‌های قتل عام ۱۰ شهریور» حضور یافتند و به گفتگو درباره مسؤولیت تام مسعود رجوی در قبال خون‌های ریخته شده و خانواده‌های آن‌ها پرداختند.
مصطفی بهشتی، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در بخش نخست این برنامه اظهار داشت: حوادث ۱۰ شهریور ۹۲ توسط شخص رجوی رقم خورد. او بر این باور است که رجوی پیش از این حوادث از حمله باخبر بود اما جان اعضای گروهش برای او ارزشی نداشت. او معتقد است مسعود رجوی اعضای گروه خود را به گونه‌ای در حبس نگه داشته است که هیچ کس اجازه پرسش درباره وقایع را ندارد و حتی خانواده‌های اعضای کشته شده نمی‌توانند علت مرگ فرزندان خود را پیگیری کنند.
در ادامه ابراهیم مرادی، عضو پیشین مجاهدین خلق با اشاره به عدم مقبولیت مسعود رجوی در میان کردهای ایران و عراق می‌گوید، رجوی به دنبال قدرت مطلقه است و خود را پاسخگوی هیچ کسی نمی‌داند.
مهمان بعدی این برنامه، محمد رضا صدیق که بیش از ۲۰ سال از عمر خود را در فرقه رجوی گذرانده است و در زمان کشتار ده شهریور در کمپ لیبرتی ساکن بود، می‌گوید رجوی از آسیب دیدن اعضای خود ابراز رضایت می‌کرد و همواره به دنبال خون بیشتر بود. او می‌گوید: «در جریان وقایع ۶ و ۷ مرداد، ما چوب میخوردم و رجوی قهقهه می زد!» او از مسعود رجوی سوال می‌کند: «هدفت از نگه داشتن آن ۱۰۱ نفر در کمپ اشرف چه بود؟»
در ادامه این برنامه حمید محمد آتابای، رضا اسلامی، خلیل انصاریان و موسی جابری فر هر کدام درباره مشاهدات و تجربیات خود از این روز روایت کردند.
لازم به توضیح است اریسا رحیمی، عضو آلبانیایی انجمن «آسیلا» اظهارات مهمانان برنامه را به زبان آلبانیایی برای مخاطبان ترجمه می‌کرد.
بخش اول
بخش دوم
انتهای پیام
