اعمال محدودیت تردد مریم رجوی به آلبانی نقش تعیین‌کننده‌ای در کنده شدن افراد باقیمانده در تشکیلات به جا خواهد گذاشت.
به گزارش فراق، ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار در یادداشتی درباره ممنوعیت تردد مریم رجوی به آلبانی نوشت: اعلام خبر ممنوعیت ورود مریم رجوی به آلبانی از سوی رسانه‌های دولتی، تداعی‌کننده‌ی دوره‌ای است که مریم رجوی در زمان استقرار تشکیلات رجوی مدام بین عراق و فرانسه در رفت و آمد بود.
در آن سال ها استقرار مریم رجوی از عراق به فرانسه با هدف‌گذاری روند رایزنی و تقویت به اصطلاح فاز سیاسی صورت گرفت. آنچه رجوی سال‌ها به عنوان دیپلماسی انقلابی بر آن تاکید داشت، با استقرار دوباره او در فرانسه وارد فاز جدیدی شد.
آنچه طی دهه‌های مختلف از جذب دیپلمات‌ها و شخصیت‌های سیاسی اروپایی و آمریکایی شاهد هستیم محصول همین هدف‌گذاری است. با این حال حضور وقت و بی وقت مریم رجوی در اشرف و طی سال‌های اخیر در تیرانا از جهات بسیاری برای رجوی حائز اهمیت بود و هست.
اهمیت موضوع بیش از هر چیز در غیبت و عدم حضور فیزیکی رجوی در میان اعضای باقیمانده معنی پیدا می‌کند. از این جهت که مریم رجوی نقش کلیدی و مهمی در بقا و حفظ تشکیلات رجوی به لحاظ سیاسی، ایدئولوژیکی و روانی ایفا می‌کند.
او در غیاب رجوی به نقطه‌ی وصل و چسب تشکیلات به رهبر ایدئولوژیکی تبدیل شده است. در اهمیت این نقش کافی است به پروسه‌ی تعمیق انقلاب ایدئولوژیک درونی توسط رجوی التفات شود. جایی که مریم رجوی به عنوان یگانه زنی که موفق به فهم و درک رجوی در مقام رهبر تمام قد سیاسی و ایدئولوژیکی می شود، و در نهایت فاز «انقلاب مریم» کلید می خورد.
فازی که در جریان تبیین و تعمیق آن، وصل به رهبری بدون وصل تمام و کمال به مریم به مثابه واسط فرد و تشکیلات با رهبری به امر غیر ممکن تعبیر می‌شود.
آنچه ترددهای مریم رجوی و ارتباط پیوسته و حضوری او در تشکیلات را حائز اهمیت می‌کند، همین نقش کاتالیزور و واسطه‌ای بین بدنه‌ی باقیمانده‌ی تشکیلاتی با مسعود رجوی است.
تصمیم دولت آلبانی مبنی بر ممنوعیت تردد او به این کشور بیشتر از این جهت حائز اهمیت است. مضاف بر این که رفت و آمد او به آلبانی چنانچه مورد تصریح مقامات آلبانی بوده، از حیث ساماندهی عملی و روانی اقدامات غیر قانونی سایبری و ایضن عملیات شبه تروریستی میدانی در داخل ایران حائز اهمیت است.
اعمال محدودیت تردد مریم رجوی به آلبانی نقش تعیین‌کننده‌ای در کنده شدن افراد باقیمانده در تشکیلات به جا خواهد گذاشت. مضاف بر این که بسیاری از اعضای رده بالای سازمان در حال حاضر در اروپا مستقر هستند.
واقعیت این است نقش مریم رجوی سوای اهمیت صوری که نتیجه‌ی فضاسازی‌های چند دهه‌ی اخیر است، به همین نقش روانی بر تشکیلات رجوی محدود می‌شود. بر خلاف آنچه درباره او بزرگ نمایی می‌شود این نقش فقط به نوعیت مناسبات درونی و همچنین پروپاگاندای رسانه‌ای حول و حوش او محدود می‌شود.
قطع این ارتباط حضوری بی تردید تاثیرات خود را در دراز مدت بر بدنه‌ی تشکیلاتی در تیرانا به‌جا خواهد گذاشت. آنچه شاید بتواند جایگزین این شوک شود، پررنگ شدن ارتباط‌های مجازی رجوی با مقر تیرانا باشد.
انتهای پیام
