مدیر عامل انجمن نجات با انتشار نامه‌ای رسمی به وزیر کشور جدید آلبانی اعلام آمادگی کرد تا تجربیات خود را در جهت شناخت بیشتر و بهتر از سازمان مجاهدین خلق و ذهنیت رهبران و عملکرد آنان، در اختیار وی قرار دهد.
به گزارش فراق، در نامه ابراهیم خدابنده به «تائولانت بالا» وزیر کشور آلبانی آمده است:
«تائولانت بالا» به عنوان وزیر کشور جدید آلبانی منصوب شد / وزیر هم‌دست رجوی رفت
عالیجناب آقای تائولانت بالا Taulant Balla
وزیر محترم کشور جمهوری آلبانی
با سلام و عرض احترام
ابراهیم خدابنده مدیر عامل انجمن نجات در ایران هستم. انجمن نجات متعلق به خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق است که این اعضا هم اکنون در آلبانی مستقر می باشند.
از جانب خانواده های چشم انتظار اعضای سازمان مجاهدین خلق، که ده ها سال است مشتاق ارتباط با عزیزان خود هستند، مایلم انتصاب شما به عنوان وزیر کشور جمهوری آلبانی را تبریک عرض نموده و برایتان در منصب جدید آرزوی توفیق روزافزون نمایم.
همانطور که یقینا اطلاع دارید سازمان مجاهدین خلق، پس از این که از عراق اخراج گردید و هیچ کشوری مایل به پذیرش آنها نبود، بر اساس قراردادی که در سال ۲۰۱۴ بین وزارت کشور وقت آلبانی، وزارت خارجه وقت آمریکا، کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان، و سازمان مجاهدین خلق در ژنو بسته شد، بر اساس ملاحظات انساندوستانه، به آلبانی منتقل شد. این انتقال در سال ۲۰۱۶ تکمیل گردید.
ابتدا قرار بود که این افراد بعد از مدتی بازپروری و اقامت کوتاه در آلبانی به عنوان پناهجو راهی دیگر کشورها گردند اما این اتفاق نیفتاد و در مقابل این گروه توانست بهشت موعود خود یعنی یک اردوگاه بسته و دورافتاده در حومه مانز، که دو برابر وسعت این شهر را به خود اختصاص می دهد، برای ایزوله کردن اعضایش از دنیای خارج و قطع ارتباط آنان بخصوص با خانواده هایشان بدست آورد.
طی هفت سال گذشته این سازمان از همه گونه حمایت دولت آلبانی برخوردار بود و در مقر خود در آلبانی و با استفاده از اینترنت نامحدود کشور آلبانی امنیت روانی و فیزیکی مردم ایران را نشانه می رفت و همچنین موارد متعددی از تخلفات از جمله پولشویی و قاچاق انسان و کالا در رسانه ها منعکس شد و حتی موارد مشکوک قتل در داخل اردوگاه هم گزارش گردید.
زمانی که دولت آلبانی بر اساس حق حاکمیت و منافع امنیت ملی خود، پس از دریافت شکایات متعدد حتی از دیگر دول اروپایی، تصمیم گرفت تا در ۲۰ ژوئن امسال این اردوگاه را برای اولین بار بعد از ۷ سال مورد تجسس قرار دهد با برخود خشونت آمیز آنان روبرو گردید. از آن پس این سازمان در تبلیغات خود رفتار خصمانه ای را با دولت و پلیس آلبانی در پیش گرفته و تمامی حمایت های انساندوستانه سابق را به یکباره به فراموشی سپرده است.
طی این سال ها تعداد زیادی از اعضای سازمان مجاهدین خلق، که دیگر نمی خواستند عضو یک سازمان تروریستی بوده و همچنان مناسبات برده داری نوین را تجربه کنند از این سازمان جدا شدند. برخی از آلبانی خارج گردیدند و برخی همچنان در آلبانی به سر می برند. جمعی از این افراد انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) را با کمک تعدادی از شهروندان آلبانیایی تشکیل دادند که مورد حمایت انجمن نجات و خانواده ها در ایران می باشد.
متأسفانه در مقابل آزادی عملی که مجاهدین خلق، خصوصا برای سفر به خارج از آلبانی، از آن برخوردار بودند، اعضای این انجمن با انواع محدودیت ها روبرو هستند. از جمله این که تاکنون دولت آلبانی، برای تأمین خواست مجاهدین خلق، به خانواده های آنان ویزا برای ورود به آلبانی نداده است و از طرفی آنان امکان گرفتن مدارک سفر برای دیدار با خانواده هایشان در کشور ثالث را ندارند.
سازمان مجاهدین خلق پایه ای ترین حقوق انسانی اعضای خود از جمله حق ارتباط با خانواده را نقض می کند و این موضوع رنج و حرمان شدیدی را طی ده ها سال بر خانواده هایشان تحمیل کرده است و متأسفانه علیرغم این که خانواده ها طی سالیان بارها و بارها برای دولتمردان آلبانیایی نامه نوشته و خواستار برقراری این ارتباط شده اند اما توجهی صورت نگرفته است.
اخیرا در روز ۳۰ ژوئن امسال نزدیک به ۷۰۰ تن از خانواده ها در مقابل سفارت ترکیه در تهران، که حافظ منافع دولت آلبانی در ایران می باشد، تجمع کرده و مراتب قدردانی خود از اقدام مسئولانه دولت آلبانی در قبال مجاهدین خلق اعلام نموده و خواسته های خود را طی یک بیانیه پایانی ده ماده ای (ضمیمه است) که در رأس آن درخواست ارتباط با عزیزانشان می باشد تقدیم سفارت ترکیه نمودند.
بار دیگر از جانب خانواده های چشم انتظار برایتان در سمت جدید آرزوی توفیق داشته و آمادگی خود را به عنوان کسی که به مدت ۲۳ سال مسئولیت های متعددی، خصوصا در بخش روابط بین الملل، در این سازمان داشته ام برای ارائه هر کمکی در هر زمینه ای که نیاز باشد، خصوصا جهت شناخت بیشتر و بهتر از سازمان مجاهدین خلق و ذهنیت رهبران و عملکرد آنان، اعلام می دارم.
انتهای پیام
