یک عضو جدا شده از فرقه رجوی با بیان اینکه اعضای فرقه رجوی تشنه دیدار با خانوادههایشان هستند، گفت: پس از اینکه سازمان متوجه نفوذ عاطفی خانواده‌ها در ذهن اعضا شد، ملاقات را ممنوع کرد که این نشان از ترس رهبران فرقه از این موضوع دارد.
به گزارش فراق، علی اکرامی در گفت‌و‌گویی با خبرگزاری ایرنا گفت: در سال ۸۲ وقتی رژیم سابق عراق که بزرگ‌ترین حامی سازمان بود سقوط کرد، تعدادی از خانواده‌ها به امید دیدار عزیزانشان به پادگان اشرف آمدند. به صراحت می‌گویم که اعضا تشنه دیدار با خانوادههایشان بودند. خیلی از آن‌ها در فراق خانوادههایشان اشک می‌ریختند و به همین دلیل بعد از اینکه سازمان متوجه «نفوذ عاطفی خانواده‌ها در ذهن اعضا» شد، ملاقات را ممنوع کرد که این نشان از ترس رهبران فرقه از این موضوع دارد.
اکرامی اظهار داشت: رجوی گمان می‌کرد که این اعضا می‌توانند خانواده‌ها را تحت تأثیر قرار داده تا از کمک‌های مالی آن‌ها استفاده کنند، اما نتیجه عکس اتفاق افتاد؛ اگر سازمان مدعی است که اعضا به انتخاب خود در آن جا مانده اند، به مدت پنج دقیقه اجازه ملاقات بدهد، اگر اعضا بعد از دیدار با خانواده باز بخواهند در سازمان بمانند، حق با فرقه رجوی است. وی ادامه داد: رجوی اعضا را از جدا شدن ترسانده، زیرا گفته هر کسی بخواهد جدا شود باید پنج سال در زندان اشرف و ۱۰ سال هم در زندان ابوقریب بماند در حالی که انتخاب حق مسلم هر فردی است.
این عضو نجات یافته از فرقه رجوی در پایان خطاب به اعضای باقیمانده در آن فرقه خاطرنشان کرد: من از تحصیلات، ازدواج و ۲۵ سال از بهترین سال‌های زندگی‌ام گذشتم؛ وقتی خبر دادند که مادرت در حال مرگ است گفتم اشکال ندارد جان مادرم فدای مردم ایران و سازمان؛ اما وقتی در خود سازمان با تناقضات مواجه شدم احساس کردم راه را اشتباه رفته‌ام؛ ما در خاک عراق با آن‌ها که جوان هایمان را پر پر می‌کردند یکی شده بودیم. از همان موقع فهمیدم که این تشکیلات جای ماندن نیست. سازمانی که مدعی مبارزه با امریکا و اسرائیل بود اکنون جیره‌خوار آنهاست، «فکر کنید و این راه را ر‌ها کنید.»
انتهای پیام
