آکسیون جداشدگان در بروکسل

روز دهم اکتبر سال ۲۰۱۵، روز جهانى لغو حکم اعدام و نه گفتن به آن در تمامى اشکال و صورت است. گروهى از اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین در جلوى مقر اروپا در بروکسل بلژیک، جمع شدند تا نداى شان را به گوش اعضای پارلمان اروپا برسانند و تلاشى مضاعف در تحمیل لغو حکم اعدام در کشورهایى که حکم اعدام در آنها وجود دارد، بعمل بیاورند و نیز انزجارشان را از فریبکارى باند رجوى در رابطه با حمایت از لغو حکم اعدام، اعلام کرده و بگویند که رجوى این شیاد قرن، نه تنها خودش در فرقه اش شکنجه و اعدام و سربه نیست کردن افرادش، دست داشته و دارد، بلکه در جنایات تروریستى، شقى تر از اعدام ها، عمل کرده و اعضاى جدا شده با پوست و گوشت خود آنها را لمس کرده و قربانى سرکوب درون تشکیلاتى رجوى بوده و بعضا علاوه بر تحمل وحشیانه ترین شکنجه هاى قرون وسطایى رجوى، حکم اعدام از خود رجوى دریافت کرده و موفق به فرار از دست رجوى ها شده اند و نیز بسا شاهد شکنجه هاى طاقت فرسا و سربه نیست کردن یاران خود بدست سران فرقه بوده اند و رجوى بارها در دادگاههایى که خودش حکم اعدام اعضای ناراضی را صادر کرده، شاهد بوده اند.

پیام مسخره آمیز و سرکوبگرانه ۱۱آبان سال گذشته مسعود رجوى، مبنى بر دستور قتل مخالفین و جداشده ها در خارج و داخل ایران، گویاى این واقعیت تلخ است که آنان هرگز از اعدام مخالفین و ناراضیان داخلی دست برنداشته و بر نخواهند داشت، لذا جداشدگان معترض مصرانه از اتحادیه اروپا خواستار شدند که اجازه عرض اندام به باند جنایتکار مریم و مسعود رجوى را ندهند که با أجیر کردن و دادن پول هنگفت به نفراتى از این اتحادیه، به دروغ در صدد پاک کردن داغ ننگ از پیشانى خود شده اند.

جداشدگان که شامل نمایندگانی از انجمنهای زنان و کانون آوا و ایران قلم و ایران فانوس بودند، همچنین عهد کردند تا کشاندن سران فرقه رجوی به پاى میز محاکمه عادلانه، از پا نخواهند نشست.

“پایان”

ایران قلم، یازدهم اکتبر ۲۰۱۵:
لینک به منبع

فعالان حقوق بشر در مقابل پارلمان اروپا حربه جدید فرقه رجوی را افشا کردند

مگر ریشه مجازات اعدام و نقض حقوق بشر در ارتباط مستقیم با استراتژی ترور و خشونت نمی باشد؟

۱۰ اکتبر ۲۰۱۵ تعدادی از فعالان حقوق بشر در مقابل درب پارلمان اروپا در بروکسل تجمع کردند و ضمن گرامیداشت روز ” همبستگی جهانی علیه اعدام ” سوءاستفاده فرقه مجاهدین خلق و مریم رجوی در مخالفت دروغین این فرقه با اعدام را محکوم کردند. نامگذاری روز جهانی مبارزه با اعدام در سال ۲۰۰۲ توسط سازمان عفو بین الملل صورت گرفت و سالیانه این موضوع مورد توجه فعالین حقوق بشر قرار می گیرد. شرکت کنندگان در این اکسیون که عکس ها و پلاکارد هایی را با خود حمل می کردند، سابقه همکاری تشکیلاتی طولانی با سازمان مجاهدین خلق در عراق و اروپا را داشته اند و اکثرا از اعضا و مسئولین ارشد مجاهدین خلق بوده اند. شرکت کنندگان در این آکسیون که به نمایندگی از تعدادی از انجمن های فعال حقوق بشر، شامل ایران فانوس ،زنان ایران ، کانون آوا و ایران قلم شرکت کرده بودند با طرح پرسش ها و سوالاتی حربه مسعود رجوی و مریم رجوی را رسوا کردند. این آکسیون مورد توجه مردم قرار گرفت و آنها کنجکاوانه در مورد مسائل مطرح شده از جانب فعالین حقوق بشر خواستار توضیحات بیشتر و مطالعه بیانیه ها و بروشورهای این آکسیون می شدند.

لازم به یادآوری است که مسعود رجوی و سازمان مجاهدین خلق در سابقه خود رسما دستور صد ها اعدام و انجام آن را تحت عنوان ” اعدام های انقلابی ” داشته اند و هزاران نفر را به همین شیوه و بدون تشکیل دادگاه در خیابان ها ترور کرده اند که کمک شایانی در گسترش خشونت و کمک به جمهوری اسلامی داشته اند. اگر دولت ها موظف به برچیدن مجازات اعدام می باشند، این موضوع برای کسانی که مدعی ” اپوزیسیون ” این دولت ها هستند، صد ها بار بیشتر موضوعیت پیدا می کند در صورتیکه در کارنامه سازمان مجاهدین خلق صد ها مورد نقض حقوق بشر وجود دارد و حتی منتقدین و مخالفین خود را تهدید به قتل کرده اند و برای تنی چند از آنها در بازداتشگاه های انفرادی مجاهدین خلق در قلعه سابق اشرف حکم اعدام صادر کرده اند. آخرین مورد آن دستور مسعود رجوی با صدای خودش برای اعدام انقلابی و قتل اعضای منتقد مجاهدین در ۱۱ آبان ۱۳۹۳ می باشد. یکی از اسناد معتبر در این مورد گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر تحت عنوان ” خروج ممنوع ” می باشد که توانسته است نقض حوقق بشر در این سازمان را نشان دهد، هر چند که قطره ای از دریاست .

البته دست و پا زدن های امسال سازمان مجاهدین خلق و مریم رجوی و مسعود رجوی در شلوغ کردن و داد و هوار های تبلیغاتی بلندگو های این فرقه را باید در انزوای سیاسی و استراتژیکی و غلط در آمدن همه پیش بینی های رهبری این سازمان ارزیابی کرد ، چرا که بعد از شکست های پی در پی این فرقه در راستای استراتژی ” آویزان شدن به بیگانگان ” و انجام توافق اتمی ایران با پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان باید با دجال گری تبلیغاتیدر صدد خام کردن و خواب کردن دوباره سایر نیروهای اسیر در کمپ لیبرتی عراق می باشد تا راهی را تنقس سیاسی پیدا کند که البته اعضای جداشده از مجاهدین خلق تا کنون این اجازه را به این فرقه نداده اند و در آینده هم نخواهند داد. تنها راه سازمان مجاهدین خلق و مسعود رجوی و مریم رجوی برای رهایی از این موضوع اعلام رسمی ترک ترور و مبارزه مسلحانه در حضور خبرنگاران می باشد. مگر ریشه مجازات اعدام و نقض حقوق بشر در ارتباط مستقیم با استراتژی ترور و خشونت نمی باشد؟ عکس ها و مصاحبه های صورت گرفته در این آکسیون در روزهای آینده در اختیار علاقمندان قرار خواهد گرفت.

ادامه دارد