هیچ چیز برای من مهمتر از انتقال صدای مادران و پدرانی نیست که می خواهند با فرزندان خود در آلبانی ارتباط برقرار کنند.
به گزاش فراق، آلدو سولولاری، مسئول جدید رسانه ای انجمن آسیلا در یادداشتی درباره تجربه آشنایی خود با آسیلا و رسالت این انجمن نوشت:
این مسئولیتی که اخیراً به من سپرده شد، جدا از اینکه به هرحال یک مسئولیت است، اما با نهایت لذت مرا بیشتر به صحبت در مورد موضوعی سوق می دهد که مورد علاقه همه ماست. موضوع خانواده، رفاه اجتماعی، حقوق بشر، سبک زندگی و پیامدهای منفی فرقه رجوی برای یک دموکراسی پوچ و دست نخورده، به ما کمک می‌کند تا اهمیت فراوان خانواده سالم را درک کنیم و چقدر خوش شانس هستیم که پدر و مادر خود را در نزدیکی داریم.
یادم می آید یک سال پیش اولین ملاقاتم در آسیلا بود که بیش از دو سال برای نزدیک کردن جامعه ایرانی در آلبانی سخت کار می کردند.
من برای یک مصاحبه تلویزیونی رفتم و کمی بعد متوجه شدم که آنها به حمایت من و همه شما نیاز دارند.
از شهادت خود آنها فهمیدم که چگونه به آنها دروغ گفته می شود. بسیاری از مجاهدین خلق فرار کردند و در نقاط مختلف جهان پراکنده شدند ولی در آلبانی به گرمی از آنها استقبال می شود.
سازمان مجاهدین خلق مدعی شده که می‌خواهد سازمانی با اصول دموکراتیک در ایران ایجاد کند، اما اعضای آن نمی توانند یک متر از مانز جلوتر بروند، نمی توانند خواسته های خود را برآورده کنند، نمی توانند شرایط اولیه حقوق دموکراتیک را تصور کنند.
باور کردن یک انتخاب است و من توانسته ام اشک های مادر ثریا عبداللهی را در کنفرانسی در آسیلا باور کنم، جایی که او گریه می کرد و ناامیدانه به دنبال ارتباط با پسرش بود. من تصمیم گرفتم اظهارات سرفراز رحیمی که مادرش را از دست داده و نتوانسته بود بوی عطر او را استشمام کند، باور کنم. شهادت رحمان محمدیان را باور کنم. من انتخاب کردم که به انجمنی اعتماد کنم که واقعاً با هدفی نجیب برای نزدیک کردن ایرانیان در آلبانی طبق یک پروتکل قانونی و همچنین با اصول واقعی دموکراتیک است، یعنی آسیلا.
هیچ چیز برای من مهمتر از انتقال صدای مادران و پدرانی نیست که می خواهند با فرزندان خود در آلبانی ارتباط برقرار کنند. مادران عزیز، من شخصاً صدای شما در رسانه ها، تلویزیون و در هر فضای عمومی خواهم بود تا با صدای بلند بگویم شما انسان های فوق العاده ای هستید. به شما قول می دهم که همه چیز عادی خواهد شد. با ایمان به خدا به آنجا خواهیم رسید.
انتهای پیام
