مدیر عامل انجمن نجات در گزارشی جامع جزئیات رویدادهای اخیر آلبانی و تلاش برای رهایی اعضای «آسیلا» را منتشر کرد.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، در این گزارش آمده است: با افزایش فعالیت های انجمن «آسیلا» در چندین ماه گذشته، اعضای این انجمن با حملات و کارشکنیهای سران سازمان مجاهدین خلق مواجه شدند که وضعیت را برای فعالیت آنها دشوارتر کرد اما هیچ یک از این توطئهها و کارشکنیها مانع از این نشد که اعضای آسیلا در ادامه مسیری که برای رهایی دوستان خود از چنگال فرقه رجوی انتخاب کرده اند، لحظهای شک و تردید به خود راه دهند، بلکه آنها را مصمم تر کرد.
در این راستا اینجانب به عنوان مدیر عامل انجمن نجات ضمن قدردانی از فعالیت های آسیلا بر خود لازم می دانم گزارشی از فعالیتهای دو ماه گذشته آسیلا را به خانواده های عزیر انجمن نجات ارائه دهم.
روز سه شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۱ (برابر با ۸ نوامبر ۲۰۰۲) آقای داشامیر مرسولی، رئیس انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) به پلیس مرزبانی و مهاجرت واقع در لاپراک فرا خوانده شد. تصور آقای مرسولی این بود که جواب درخواست تمدید اقامت برخی اعضا که یک هفته قبل فرستاده شده بود آمده است.
به آقای مرسولی اسامی شش تن از اعضای آسیلا از جانب پلیس مربوط داده شد که خواسته بودند برای ارائه پاره ای توضیحات همان روز به محل پلیس مهاجرت مراجعه نمایند. این افراد یعنی حسن حیرانی، غلامرضا شکری، علی هاجری، حسن شهباز، مهدی سلیمانی، و احسان بیدی همان روز طبق خواسته پلیس مهاجرت، به محل مربوط مراجعه کردند.
وقتی نفرات فراخوانده شده، به محل پلیس مهاجرت رسیدند چهار نفر از افراد ساختار ویژه ضد فساد (اسپاکSPAK) هم که قبلاً از نفرات آسیلا در اقدامی دیگر بازجویی کرده بودند در آنجا حضور داشتند. خانم اریسا ایدریزی )رحیمی) به عنوان مترجم اعضای آسیلا با مأموران پلیس مهاجرت وارد گفتگو شد.
آنان برگه هایی را در مقابل افراد فراخوانده شده قرار داده و خواستند تا امضا نمایند. در این برگه ها ظاهراً افراد خودشان خواهان خارج شدن داوطلبانه از آلبانی می شدند. از آنجا که نحوه خروج و مقصد در برگه ها ذکر نشده بود، افراد حاضر به امضای این برگه ها نشدند. پاسخ اعضای آسیلا این بود که اگر دولت آلبانی مایل نیست که این افراد در این کشور بمانند باید آنان را طبق یک روند قانونی مجدداً تحویل کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان UNHCR که زیر پوشش آن وارد آلبانی شده بودند بدهد تا کمیساریا مسئولیت پذیرفته و کشور مقصد دیگری بیابد، نه این که به صورت غیرقانونی به مرز یونان برده و رها شوند،کاری که در گذشته می خواستند با احسان بیدی انجام دهند.
بعد از امتناع نفرات از امضای برگه هایی که با هیچ منطق و قانونی تطابق نداشت، و بعد از مخالفت پلیس مهاجرت با درخواست افراد مبنی بر عبور از ریل قانونی و از طریق کمیساریا، رئیس پلیس مهاجرت تصمیم گرفت تا نفرات فراخوانده شده را به اردوگاه ملل متحد که مختص افرادی است که به صورت غیرقانونی وارد کشور آلبانی شده اند (کارچ ) منتقل نماید.
این آغاز یک اقدام کاملاً غیرقانونی و غیراخلاقی از جانب پلیس مهاجرت، وزارت کشور و دولت آلبانی بود. این افراد هر کدام حدود هفت سال در آلبانی اقامت قانونی داشته و بعضاً دارای شغل و خانواده بودند. برخی حتی طی این مدت مالیات و حق بیمه پرداخت کرده بودند. واقعیت آنان این بود که همراه با مجاهدین خلق از عراق طبق توافق با کمیساریا به کشور آلبانی آورده شده بودند ولی دیگر حاضر نبودند با یک فرقه تروریستی ادامه همکاری بدهند.
اقدامات حقوقی و حقوق بشری مدیر انجمن آسیلا
آقای داشامیر مرسولی بلافاصله نامه های اعتراضی و افشاگرانه خود را برای سازمان های بین المللی و مقامات آلبانیایی و اروپایی ارسال نمود. همسران افراد گرفتار در اردوگاه (چهار تن از آنان دارای همسر آلبانیایی هستند و یکی از آن ها به زودی پدر می شود) و دیگر اعضای آسیلا نیز نامه های متعددی در همین رابطه ارسال نمودند.
بعد از بی نتیجه ماندن گفتگوها با مقامات ذی ربط، یک وکیل دعاوی کار حقوقی نفرات را دنبال نمود. حداقل سه وکیل متخصص اذعان داشتند که دستگیری و بازداشت این نفرات غیرقانونی بوده و بدون حکم قضایی نمی توان کسی را بیش از ۴۸ ساعت در بازداشت نگاه داشت. جالب است که این افراد در اردوگاه مهاجران غیرقانونی نگهداری می شوند اما هرگز اتهامی مبنی بر ورود غیرقانونی به آلبانی در خصوص آن ها مطرح نشده است.
پاسخی که نهایتاً به وکیل داده شد این بود که موضوع این افراد امنیتی است و وضعیت آنان تحت بررسی می باشد که مدت زمان آن مشخص نیست. وکیل شکایتی از وزارت کشور که دستگاه متولی این بازداشت خودسرانه بود به جریان انداخت.
اقدامات رسانهای
دکتر اولسی یازچی محقق و تاریخدان و دکتر جرجی تاناسی خبرنگار تحقیقی که هر دو از اساتید دانشگاه و فعال مدنی هستند در این رابطه فعال شدند و به صورت مجزا از طریق شبکه های اجتماعی و رسانه ها شروع به اطلاع رسانی و بازگو کردن حقایق مربوط به این واقعه غم انگیز نمودند. اعضا و مسئولین آسیلا در آلبانی و همچنین خانواده های این افراد و دیگر خانواده ها در ایران فعال شده و در این خصوص برای مقامات آلبانیایی و اروپایی و نهادهای حقوق بشری و رسانه ها نامه نوشتند و تماس گرفتند.
اعضای انجمن آسیلا نیز کار ارتباط گسترده با رسانه ها و البته ادامه فعالیت های فرهنگی و تبلیغی معمول خود را به عهده گرفته و انجام دادند.
دیدار نماینده های آسیلا با مسئول کمیساریا در آلبانی
در تاریخ ۲۱ آبان ۱۴۰۱ (برابر با ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲) هیأتی از جانب آسیلا با نماینده کمیساریا در آلبانی دیدار کرد و وضعیت افراد محبوس در کمپ ملل متحد در کارچ را تشریح نمود. پاسخ نماینده کمیساریا این بود که از سال ۲۰۲۰ مسئولیت این نفرات به طور کامل به دولت آلبانی سپرده شده است و آلبانی رسماً و قانوناً پذیرای آنان می باشد و چنانچه دولت آلبانی مایل نیست به پذیرش این مسئولیت ادامه دهد باید کتباً به کمیساریا اعلام نماید تا ترتیبات دیگری اتخاذ شود. نماینده کمیساریا نسبت به این که این افراد بعد از نزدیک به ۷ سال اقامت در آلبانی تازه به کمپ کارچ برده شده اند تعجب نمود.
تجمع اعتراضی آسیلا در مقابل مرکز پلیس مهاجرت در تیرانا
اعضای انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) در مقابل ساختمان مرکزی پلیس مرزبانی و مهاجرت تجمعی مسالمت آمیز برگزار کردند. این تجمع روز پنج شنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۱ (برابر با اول دسامبر ۲۰۲۲) ، در اعتراض به بازداشت خودسرانه و بدون حکم شش تن از اعضای انجمن در مقابل اداره پلیس مهاجرت در تیرانا برگزار شد.
در این تجمع اعضای ایرانی و آلبانیایی انجمن آسیلا از جمله همسران چهار تن از افراد بازداشتی، ضمن ابراز همبستگی با آن ها اعتراض خود را نسبت به بازداشت غیرقانونی این افراد اعلام نمودند. حسن حیرانی، مهدی سلیمانی، علی هاجری، حسن شهباز، احسان بیدی و غلامرضا شکری بدون آن که پلیس مهاجرت آلبانی دلیلی برای آن ذکر کند، آن زمان نزدیک به یک ماه بود که در کمپی به نام کارچ در مرکز پذیرش اتباع خارجی آلبانی که به صورت غیرقانونی وارد کشور شده اند نگه داشته می شدند.
در این تجمع یک ساعته مدیر انجمن آسیلا، آقای داشامیر مرسولی در سخنانی خواستار رهایی اعضای انجمن آسیلا شد و همچنین از اداره پلیس مهاجرت تقاضا کرد تا دست کم دلیل محبوس کردن این افراد در کمپ را علناً بیان نماید.
دکتر اولسی یازچی، تاریخدان و استاد دانشگاه آلبانیایی – کانادایی، نیز با تلویزیون MCN مصاحبه مفصلی به صورت زنده داشت و تأکید کرد که اقدام پلیس مهاجرت آلبانی خلاف مقررات داخلی و بین المللی بوده و تنها موجب خرسندی سران فرقه رجوی می شود. او هشدار داد که اقدامات غیرقانونی عناصر فاسد در دستگاه دولت و پلیس آلبانی برای خوش خدمتی به مریم رجوی تصویر خوبی از این کشور در انظار عمومی به جا نمی گذارد.
شبکه های تلویزیونی آلبا تی وی Alba TV و کریستال تی وی Kristal TV با اعزام خبرنگار و فیلم بردار به این تجمع پوشش خبری دادند. تلویزیون اینترنتی «ترینگ تی وی» نیز گزارشی از این تجمع منعکس نمود. همچنین رسانه های نوشتاری و تصویری دیگری هم در این تجمع حضور داشته و عکس و خبر تهیه کردند و با حاضران مصاحبه نمودند.
دکتر جرجی تاناسی در تاریخ سه شنبه ۲۲ آذر در فضای مجازی مطرح نمود:
«بیش از یک ماه است که ۶ ایرانی در مرکز مهاجران غیرقانونی در کارچ Karrec در دورس نگهداری می شوند. این در حالی است که آنان مجوز اقامت عادی در آلبانی دارند و این افراد توسط کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان تحت موقعیت “فرد حفاظت شده” به آلبانی آورده شده اند، موقعیتی که این افراد را تحت حمایت ماده ۴ کنوانسیون ژنو قرار می دهد. بخشی از پلیس آلبانی، حسن حیرانی و ۵ ایرانی دیگر را فقط برای رضایت مریم رجوی تروریست بی وطن که به عنوان رئیس فرقه رجوی (ایرانیان ساکن در اردوگاه مانز Manëz) نیز شناخته می شود، در کارچ محبوس کرده اند.»
تلاش های همسر حسن حیرانی
همچنین در تاریخ ۲۲ آذر رئیس پلیس مهاجرت با خانم مارگاریتا بالچو Margarita Ballço همسر حسن حیرانی تماس گرفت و او را مطلع نمود که برای گرفتن پاسخ به نامه ای که برای پلیس مهاجرت در لاپراکه نوشته و خواهان توضیح شده که «چرا حسن و دوستانش بیش از یک ماه است بدون تفهیم اتهام در بازداشت به سر می برند» مراجعه نماید. این موضوع زمانی اتفاق افتاد که خانم حیرانی و مادر ایشان مصرانه و مکرراً از طرق مختلف خواهان جواب بودند.
خانم حیرانی روز بعد مراجعه نمود و نامه ای همراه با توضیحات از جانب رئیس پلیس مهاجرت به وی داده شد مبنی بر این که هیچ اتهامی متوجه حسن و دوستانش نمی باشد و آنان صرفاً برای پاره ای تحقیقات به این مرکز آورده شده اند.
در واکنش به این نامه، اولسی یازچی و جرجی تاناسی و ۱۰ فعال مدنی دیگر به تاریخ ۲۳ آذر بیانیه ای صادر کردند که در فضای مجازی انتشار یافت. در این بیانیه آمده است:
در نامه ای که رئیس پلیس مهاجرت تیرانا، کمیسر فردیناند گتا Ferdinant Gjeta در پاسخ به نامه مارگاریتا بالچو، همسر حسن حیرانی داده است، کمیسر مرتکب چندین اشتباه شده است.
وی ابتدا حسن را شهروند خطاب می کند، در حالی که حسن نیز مانند دیگر اعضای مجاهدین خلق جزو افراد بدون تابعیت است. آن ها پناهجوی سیاسی در آلبانی می باشند.
دوم این که حسن حیرانی شهروند ایرانی هم نیست. او مشخصاً یک پناهجوی بدون تابعیت است.
کمیسر در نامه خود نشان می دهد که حسن و دوستانش، افراد جدا شده ای هستند که مجاهدین خلق خشونت طلب را رها کرده اند. آنان به طور غیرقانونی بازداشت شده اند، وضعیت پناهندگی آن ها توسط کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان و دولت آلبانی نادیده گرفته شده است و آن ها را در کارچ تحت عنوان موضوع امنیت عمومی حبس کرده اند.
کمیسر می گوید که دستور بازداشت حسن و سایر افراد ایرانی توسط وزیر کشور، بلدار چوچیBledar Çuçi، صادر شده است. این یک اقدام غیرقانونی و مجرمانه است که قوانین آلبانی و بین المللی را نقض می کند. وزیر کشور دولت، در آزار و اذیت ایرانیانی که فعالیت های خشونت آمیز و تروریسم مجاهدین خلق را رد می کنند، عملاً در کنار مریم رجوی و ارتش مجاهدین خلق قرار گرفته است. همسران آلبانیایی این ایرانی ها باید به نبرد قانونی با دولت ادی راما به خاطر این اقدام جنایتکارانه که در حق آن ها انجام داده است ادامه دهند.
استاندارد دوگانه پلیس آلبانی
همچنین اولسی یازچی و جرجی تاناسی و ۱۳ فعال مدنی آلبانیایی دیگر در روز ۲۴ آذر طی مطلبی که در فضای مجازی انتشار دادند به برخوردهای دوگانه پلیس آلبانی، از یک طرف با سازمان مجاهدین خلق و از طرف دیگر با کسانی که این سازمان خشونت طلب تروریستی را ترک کرده اند، اعتراض نمودند.
در این مطلب به بازداشت غیرقانونی و بدون تفهیم اتهام حسن حیرانی، مهدی سلیمانی، غلامرضا شکری، احسان بیدی، حسن شهبازی و علی هاجری به مدت بیش از یک ماه اشاره شده و در ادامه عنوان گردیده است که:
خلاصه این که مجاهدین خلق و مریم رجوی تعدادی از مخالفان خود را در عرض چند هفته حذف کردند. زنان آنان و فرزندانشان و ایرانیانی که در تیرانا زندگی می کنند اکنون در ترس به سر می برند و از خود می پرسند نوبت ما کی می شود؟
اما در حالی که پلیس آلبانی ایرانیانی که مجاهدین خلق را ترک کرده اند به زندان می اندازد، فرمانده مخوف آنان بهزاد صفاری که به عنوان فدایی ارتش صدام حسین خدمت می کرد، آزاد و با افتخار در وسط آلبانی زندگی می کند. او چند روز پیش به همراه شهردار امیریانا ساکو از مدرسه «نیم بابامتو» در دورس بازدید کرد.
در این بازدید، بهزاد صفاری به کودکان دورس ایده های انقلاب خونین مجاهدین خلق علیه ایران را آموزش داد. ادی راما اکنون آلبانیایی ها را به سربازان مجاهد خلق تبدیل می کند.
در عکس های زیر بهزاد صفاری را به عنوان یک سرباز مجاهد خلق در عراق و سپس در حضور امیریانا ساکو در حالی که برای بچه های دورس سخنرانی می کند مشاهده می کنید.
پیام یازچی و تاناسی به ادی راما و بلدار چوچی
اولسی یازچی و جرجی ثناسی در تاریخ ۹ دی ۱۴۰۱ (برابر با ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲(در نامه ای خطاب به ادی راما نخست وزیر و بلدار چوچی وزیر کشور نوشتند: حسن حیرانی ایرانی که در مرکز بسته کارچ به اعتصاب غذا ادامه می دهد، امروز در شرایط وخیم جسمی در بیمارستان بستری شد. ما از نخست وزیر محترم و وزیر کشور می خواهیم که حسن حیرانی را قربانی نکنند. نخست وزیر جان حسن حیرانی را فدای هوس های تروریستی مریم رجوی نکند. به جناب نخست وزیر این جمله خودتان را یادآوری می کنم: «مسئولیت فردی است.» اگر حسن حیرانی بدون تقصیر کشته شد، مسئولیت با شماست. پیشاپیش سال نو را تبریک می گوییم.
انجمن آسیلا روی آنتن شبکه رادیو تلویزیونی آلپو
شبکه تلویزیونی آلپو ALPO در آلبانی با اعضای انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) مصاحبه کرد. در این مصاحبه رئیس آسیلا، داشامیر مرسولی، اریسا رحیمی، حمید آتابای و رحمان محمدیان در کنار مجری شبکه آلپو حضور داشتند.
اریسا رحیمی به عنوان عضو آلبانیایی آسیلا مسئولیت ترجمه پرسش و پاسخ های مجری شبکه با اعضای ایرانی انجمن را به عهده داشت. عبدالرحمان محمدیان به عنوان یکی از اولین افراد جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق در حدود ۷ سال پیش، پس از استقرار این فرقه در آلبانی و حمید آتابای به عنوان فردی که به تازگی از تشکیلات جدا شده است، توضیحاتی درباره شرایط زندگی در قرارگاه مجاهدین خلق ارائه دادند.
در این مصاحبه آقای مرسولی و دیگران به بازداشت خودسرانه ۶ تن از اعضای آسیلا بدون ارائه کوچک ترین دلیلی اشاره کردند.
پیگیری همسران اعضای بازداشتی آسیلا
در روز چهارشنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۱ (برابر با ۲۸دسامبر ۲۰۲۲) چهار تن همسران اعضای بازداشتی آسیلا در کمپ کارچ از سه نهاد ذی ربط پیگیر شرایط و وضعیت شوهران خود شدند. همسران آقایان حسن حیرانی، غلامرضا شکری، مهدی سلیمانی و علی هاجری اعتراض خود را به نگه داشتن غیرقانونی و بدون تفهیم اتهام شوهرانشان در کمپ کراچ در آستانه سال نو اعلام نمودند.
انعکاس تلویزیون کریستال تی وی از اعتصاب غذای اعضای آسیلا
در روز جمعه ۹ دی ماه ۱۴۰۱ (برابر با ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲) تلویزیون آلبانیایی کریستال تی وی در گزارشی اعتصاب غذای اعضای بازداشت شده انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) را پوشش داد. عنوان این گزارش «فداکاری های آسیلا برای یکپارچگی و توسعه اجتماعی» بود.
در گزارش این شبکه تلویزیونی، همراه با انتشار تصاویری از افراد بازداشت شده در اعتصاب غذا، آمده است: «رئیس انجمن آسیلا آقای داشامیر مرسولی اخیراً در یک نشست خبری گفته است که افراد بازداشت شده به بهانه های واهی و بدون ارائه اسناد رسمی گرفتار شده اند. بدین صورت که این دستگیری ها، با دستور شفاهی، بدون ارائه مدرک و بدون تصمیم هیچ نهادی صورت گرفته است.»
مراسم سال نو میلادی در آسیلا
انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی جشن سال نو میلادی ۲۰۲۳ را در تاریخ ۱۰ دی ماه در دفتر انجمن برگزار نمود. در این مراسم که اعضای آسیلا به علاوه میهمانان آلبانیایی آنان حضور داشتند به جای خالی اعضای بازداشت شده آسیلا حسن حیرانی، حسن شهباز، مهدی سلیمانی، علی هاجری، غلامرضا شکری و احسان بیدی در این شب ویژه اشاره شد. تصاویر اعضای بازداشتی آسیلا که اکنون در کمپ کراچ در اعتصاب غذا به سر می برند در کنار درخت نوئل در دفتر انجمن آسیلا به نمایش درآمد.
همچنین در آغاز سال نوی میلادی آقای داشامیر مرسولی رئیس آسیلا در سخنانی رسمی ضمن تبریک سال نو نکاتی درباره فعالیت های سال گذشته و فعالیت های پیش روی انجمن در سال ۲۰۲۳ عنوان نمود. او مطرح کرد که امروز آسیلا ۷۰ عضو دارد که ۲۵ نفر از آن ها ایرانی هستند که برای تعاملات فرهنگی میان دو کشور آلبانی و ایران تلاش می کنند. او در ادامه موفقیت های آسیلا در راستای رسیدن به اهداف و ایجاد فضای دوستانه میان دو ملت را برشمرد و یادآوری کرد که سفر چند تن از اعضای آلبانیایی انجمن به ایران در بهار گذشته نقش مهمی در دستیابی به این دستاوردها داشت.
این مراسم انعکاساتی در رسانه های آلبانی داشت. از جمله تلویزیون آدریا نت Adria Net با انتشار تصاویری در تاریخ ۱۴ دیماه ۱۴۰۱ (برابر با ۴ ژانویه ۲۰۲۳) این مراسم را گزارش نمود.
دیگر انعکاس این مراسم مربوط به تلویزیون کریستال تی وی Kristal TV بود که با پخش تصاویری به توضیح در خصوص این جشن پرداخت. این رسانه عنوان نمود که آسیلا سال ۲۰۲۳ را با قدرت تمام آغاز می کند. همچنین در این رسانه به ۶ عضو اسیر آسیلا اشاره شد و بیان گردید که این افراد اکنون به دور از خانواده در اعتصاب غذا به سر می برند.
درخواست مکرر از مقامات آلبانی برای پیگیری وضعیت اعضای بازداشتی
رئیس آسیلا برای چندمین بار برای مقامات آلبانی نامه نوشت و خواستار مشخص شدن وضعیت افراد بازداشتی در کمپ کارچ شد.
فعالیت مادران
خانم فاطمه حسینی، مادر حسن حیرانی مدیر داخلی آسیلا طی پیامی ویدئویی که در فضای مجازی با زیر نویس انگلیسی به صورت گسترده منتشر شد، اعتراض خود نسبت به بازداشت غیرقانونی حسن و تعدادی دیگر از اعضای آسیلا را اعلام نمود. او عنوان داشت که “کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان و دولت آلبانی باید نسبت به وضعیت پسرم پاسخگو باشند.”
همچنین خانم دونیکا شهو بالچو مادر همسر آقای حیرانی در فضای مجازی به تاریخ ۱۵ دی ۱۴۰۱ نوشت:«امیدواریم دولت آلبانی هرچه زودتر این پسران بی گناه را مورد توجه قرار دهد و آن ها را بیرون بیاورد زیرا آن ها در اعتصاب غذا هستند و هفدهمین روز اعتصاب غذای خود را پشت سر می گذارند و هنوز هیچ پاسخی از دولت دریافت نکرده اند که چرا در اردوگاه کارچ Karrec محبوس شده اند.»
پیام حسن حیرانی بعد از دو ماه حبس غیرقانونی در اردوگاه مهاجران
حسن حیرانی در روز ۱۷ دی ۱۴۰۱ (برابر با ۷ ژانویه ۲۰۲۳) یعنی بعد از گذشت دقیقاً دو ماه از بازداشت غیر قانونی او و ۵ نفر دیگر و حبس کردن آنان در اردوگاه کارچ بدون هیچ توضیحی و بدون تفهیم هیچ گونه اتهامی یک پیام ویدئویی فرستاد که ابتدا در صفحه فیس بوک مادر ایشان منتشر گردید.
او در این پیام ویدئویی بر ادامه اعتصاب غذا تا زمانی که پاسخ روشنی بگیرد که به چه علت در این اردوگاه با شرایط فوق العاده سخت محبوس گردیده است تأکید کرد.
حسن حیرانی در اعتصاب غذا
حسن حیرانی و ۵ نفر دیگر از دوستانش در آلبانی که نخواستند با فرقه تروریستی مجاهدین خلق همراه باشند بعد از ۷ سال اقامت در آلبانی بدون تفهیم اتهام دو ماه است که به اردوگاه کارچ برده شده و محبوس گردیده اند و هیچ توضیحی در خصوص سرنوشت آن ها داده نمی شود.
انعکاس فعالیت های آسیلا در رسانه های آلبانی
لینک تعدادی از انعکاسات فعالیت های متعدد تبلیغی و فرهنگی آسیلا در رسانه های مختلف آلبانیایی در زیر آورده می شود:
پوبلی آلب: آسیلا نمایشگاه کتابش را به پرمت می آورد
https://publialb.al/asila-sjell-panairin-e-librit-ne-permet/
کریستال تی وی: این بار انجمن آسیلا با یک تور فرهنگی دیگر کارش را ادامه داد (همراه با فیلم)
https://kristal-tv.com/shoqata-asila-kete-here-ka-vijuar-me-nje-tjeter-tur-kulturor/
جمع بندی
دستیگری ۶ تن از مسئولین و اعضای قدیمی و فعال آسیلا در دو ماه قبل قطعاً به لحاظ اجرایی مانعی بر سر راه آنان محسوب شده و می شود و این هدیه ای است که دولت آلبانی تقدیم به مریم رجوی نموده است. اما آسیلا طی دو ماه اخیر در غیاب آنان بدون کم و کاست به کار خود در جهت افشای ماهیت ضد بشری فرقه رجوی و ارتباط با جامعه آلبانیایی ادامه داد و ذره ای از فعالیت های خود کم نگذاشت و تمامی برنامه های از پیش تعیین شده خود را به نحو احسن اجرا نمود و علاوه بر این ها امور حقوقی، تبلیغی و صنفی اعضای گرفتار هم به طور کامل دنبال شد.
اعضای آسیلا آنچنان ظرفیتی طی این دو ماه از خود در غیاب اعضای بازداشتی نشان دادند که وصف ناشدنی بود. نه تنها بعد از واقعه غیرقانونی بازداشت ۶ نفر از افراد قدیمی، ذره ای از انگیزه های آنان در انجام وظایف و مسئولیت هایشان کم نشد بلکه با انرژی و انگیزه ای دو چندان امور را پیگیری نمودند و نگذاشتند تا چرخ آسیلا لحظه ای از حرکت بازبایستد.
از جانب خانواده های چشم انتظار در ایران مراتب قدردانی و تشکر ویژه خود را خدمت تک به تک اعضای آسیلای قدرتمند و پرتلاش تقدیم می کنم و دست یکایک آنان را از راه دور می بوسم و به آنان اطمینان می دهم که همچنان از حمایت کامل خانواده ها برخوردار بوده و خواهند بود. امیدوارم به زودی زود زحماتشان به بار بنشیند و موجب رهایی تمامی رفقای اسیرشان در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی گردد.
ابراهیم خدابنده
انتهای پیام / فراق