یک کارشناس امور رسانه گفت: مریم قجر عضدانلو که این روزها شعار هدایت معترضان در ایران را سر می دهد، الان وقتش رسیده خودی نشان دهند و به منظور اثبات ادعاهایش، روسری از سر بردارد.
به گزارش فراق، علی جعفری در گفت و گو با خبرنگار فراق اظهار کرد: مجموعه رسانه‌های فرقه تروریستی رجوی از مدت زمان آغاز اعتراض ها در ایران مدام این خط فکری را دنبال می کنند که مریم رجوی تنها آلترناتیو این نظام بوده و ربات های این فرقه نیز با بازنشر توئیت های مریم رجوی مدام به مخاطب القا می کنند که مریم رجوی تنها حامی و پشتیبان این افراد است.
وی ادامه داد: حالا ما به قجر عضدانلو می‌گوییم بفرما شام! الان همه منتظر هستند پس از سال ها پهلوان پنبه بودن در فضای مجازی خودت را لااقل به کاربران فضای مجازی اثبات کنی.
جعفری تصریح کرد: مریم رجوی سالهاست با ساخت فرمان ده ماده ای مضحک از حقوق زنان در انتخاب محل سکونت، نوع شغل و تحصیل، از حق انتخاب آزادانه همسر، حق انتخاب پوشش، حق طلاق، اعتقاد به دین و مذهب و عقیده معین سخن می راند اما همگان می دانند که جملات فوق صرفا مفاهیمی است که مریم رجوی طی سالیان از آن به عنوان حربه ای در جهت فریب و تبلیغات و پیش برد مقاصد شوم خویش از جمله جذب پناهندگان و هوادار بیشتر در کشورهای خارجی سواستفاده می‌کند.
این کارشناس رسانه در پایان تاکید کرد: ما باز می گوییم اگر قجر عضدانلو واقعا خود را حامی معترضان نشان می دهد برای اثبات ادعاهایش روسری خود را از سر بردارد و اجازه دهد زنان اسیر باقیمانده در زندان «اشرف ۳» نیز حق پوشش آزادانه و حق انتخاب مسیر زندگی برای خود داشته باشند.
به گزارش فراق، ۹۰۰ زن اسیر درون قلعه مانز در آلبانی، اجازه یک سفربه کشور یا شهر دیگر و حتی خروج از کمپ را ندارند. فرقه رجوی تمام اعضایش را از به دست آوردن هویت انفرادی محروم نموده است. در طی ۱۰ سال بعد از سقوط صدام و دهه دوم در کشور آلبانی در تمام ملاقات ها و برنامه های حقوقی که به اجبار نمایندگان کمیساریا برگزار می شد، افراد اجازه ملاقات حضوری مستقیم جهت تعیین وضعیت و هویت مستقل و دریافت مدارک پناهندگی شخصی را نداشته اند.
زنان در فرقه رجوی اجازه انتخاب همسر، ازدواج، داشتن فرزند، حق انتخاب پوشش آزادانه، رنگ لباس، نوع لباس حتی در شرایطی که درون خوابگاه ها و در تعطیلی کار هستند را ندارند.
بسیاری از زنان کردی که درون مناسبات بودند به خاطر نژادشان مورد تحقیر و توهین های فراوانی قرار می گرفتند. حدود ۴۰ دختر و پسر کُرد از شهر رمادی عراق توسط سرکردگان رجوی درحوالی سال 1375 به کمپ اشرف منتقل و دختران در کارهای سختی چون امور تاسیسات و ترابری و آشپزخانه به کار گرفته شدند. پس از ۱۰ سال سابقه حتی آنها را سرتیم نمی گذاشتند. سارا نظری، گیسیا و لیدا نظری، پروانه حیدری، مرضیه قبادی، شکریه و صبریه شفابین، سمن، سوسن، فریده قبادی و مهتاب محمودی بخشی از این دختران کرد هستند که در مناسبات فرقه رجوی به شدت مورد توهین و آزار و اذیت های فراوانی بودند.
با آنکه خانواده هایشان در شهر رمادی عراق سکونت داشتند به راحتی می توانستند برای ملاقات فرزندانشان اقدام کنند ولی آنها را ممنوع الملاقات کرده بودند. فریده قبادی بر اثر فشارهای فزاینده فرقه و سو تغذیه به سرطان مبتلا شد و در سنین جوانی فوت کرد. پس از اخراج فرقه به آلبانی سرانجام تعدادی از این دختران از جمله گیسیا و لیدا نظری و مرضیه قبادی توانستند از چنگال فرقه رها شوند. باقیمانده ها در سخت ترین شرایط فرقه مورد تبعیض نژادی و قومی قرار دارند.
انتهای پیام / فراق
