مسعود رجوی پیش از آنکه بیفتد به جان مردم، چند تا کار جالب کرد؛ اول اینکه موقع همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی گفت چرا جمهوری اسلامی باشد و چرا نوع دیگری نباشد و مثلا جمهوری دموکراتیک نباشد؟ مردم هم فروردین سال ۱۳۵۸ رفتند و بیش از ۹۸ درصد به همان جمهوری اسلامی رأی دادند و مسعود ناراحت شد. بعد در مرداد ۱۳۵۸ رفت در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی(مجلس بررسی نهایی قانون اساسی) نامزد شد و این‌طوری شد: مجاهدین خلق لیستی از کاندیداها برای انتخابات دادند که هیچ‌کدامشان رأی نیاوردند و خود رجوی هم که داخل لیست بود و امیدِ اول مجاهدین بود، رأی نیاورد؛ ۱۰ نفر از تهران برگزیده می‌شدند و او دوازدهم شد. مسعود خیلی ناراحت شد.
در آذر ماه آن سال قرار بود همه‌پرسی تأیید قانون اساسی برگزار شود که مسعود و همقطارانش، شرکت در آن را تحریم کردند. ولی مردم رفتند و بیش از ۹۹ درصدشان به تأیید قانون اساسی رأی دادند و مسعود خیلی خیلی ناراحت شد. اسفند ماه همان سال مسعود رفت در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی نامزد شد و باز هم رأی نیاورد و رفقایش هم رأی نیاوردند و مسعود دیگر حسابی شاکی شد و زد به سیم آخر.
این‌گونه بود که مسعود راهش را از مردم جدا کرد و به همراه دوستان و همفکرانش شدند، اپوزیسیون مسلح و شروع کردند به هفت‌تیرکشی و بمب‌گذاری در تهران و شهرهای ایران و این‌طوری شد: به نوشته خبرگزاری فارس، سال ۶۰ و ۶۱ دوره اوج ترورهای مجاهدین بود. مجاهدین ترور هدفمند انجام می‌دادند که مسئولان انقلاب و افراد کلیدی نظیر رجایی و باهنر را هدف می‌گرفت و به ترور کور ازجمله بمب‌گذاری و کشتن مردم عادی هم می‌پرداختند. از جمله این ترورها می توان به بمب‌گذاری در میدان عشرت‌آباد، میدان امام خمینی، خیابان خیام و میدان راه‌آهن تهران اشاره کرد. در سال ۱۳۶۳ نیز مجاهدین ۲۲ عملیات تروریستی در استان تهران انجام دادند و تا سال ۱۳۶۵ هر سال حداقل ۱۰ عملیات تروریستی فقط در تهران داشتند.
پیش از اجرای عملیات تروریستی دامنه‌دار و طولانی در ایران، طرفداران مسعود خرداد سال ۱۳۶۰ با اسلحه به خیابان ریخته بودند و تکلیف را با مردم روشن کرده بودند. بعد هم مسعود رفت و برای خودش یک اپوزیسیون عجیب و غریب و پادگانی در خارج از ایران درست کرد و بعدها در پایان جنگ تحمیلی به ایران حمله نظامی هم کرد که اسمش فروغ جاویدان بود و البته باز هم شکست خورد و بعد هم برای خودش بود و بله، داستانش این‌طوری‌ها بود.
انتهای پیام
