• امروز : یکشنبه - ۴ آذر - ۱۴۰۳
  • برابر با : Sunday - 24 November - 2024
مادر چشم انتظار مهری، ناهید و محمود سعادت

خانواده‌ها و خودتان را بدبخت کردید / اگر واقعا به اسلام معتقدید نباید مادر را ناراحت کنید + فیلم

  • کد خبر : 33929
  • 07 آوریل 2022 - 10:14
ganizade

حمائل غنی زاده، مادر مهری، ناهید و محمود سعادت که ۳۳ سال است آن ها را ندیده برای فرزندانش پیامی منتشر کرد.

به گزارش فراق، در پیام مادر چشم انتظارِ سه عضو گرفتار در فرقه رجوی که با دلی آکنده از اندوه و دلتنگی به مناسبت عید نوروز توسط انجمن نجات تبریز منتشر شده، آمده است:

«بچه هایم؛ مهری، ناهید، محمود، سلام، قربون شما بروم، این عید هم آمد و من شما را ندیدم، این چه وضعیتی است، آنجا (اسارتگاه مانز در کشور آلبانی) چرا خودتان را در چنگال یک دیکتاتور زندانی کرده اید، خودتان را آزاد کنید، من دیگر پیر شدم، نمی توانم به خودم برسم، نمی توانم راه بروم، می خواهم شما را ببینم، دلم برایتان تنگ شده است، انشاا.. که توفیقی باشد و همدیگر را زیارت کنیم، این (مسعود و مریم رجوی) چه دیکتاتوری است؟ در این ۳۳ سال اگر در زندان تبریز هم می بودید، لااقل اجازه ملاقات به من می دادند، مگر شما متوجه نیستید، اجازه حتی نوشتن یک نامه را هم ندارید، اجازه ملاقات به شما نمی دهند، من نمی دانم، اما شما یک تعقل و تفکری بکنید، ببینید این کارها یعنی چه؟ عمرتان به بطالت گذشت، از من هم بدتر، شما پیر شدید، واقعا من ناراحت هستم، اگر واقعا به اسلام معتقد هستید نباید مادر را ناراحت کنید، اما اگر ادعای مسلمانی ندارید، که من حرفی ندارم. فقط آرزوی سالی خوش را برایتان دارم، همیشه سلامت بمانید، از همدیگر مواظبت کنید.

شما را شستشوی مغزی داده اند، شما الان خبر دارید که در دنیا چه خبر است؟ شما به جز سیمای سازمان، چه برنامه های دیگری را دیده اید؟ خبر دارید که در دنیا چه حوادثی اتفاق افتاده است؟ چه پیشرفت هایی شده است؟ عمرتان تمام شده است، به خودتان بیایید. از درون یک فکری بکنید، به اینکه شما مادر دارید، برادر دارید، اول باید به خانواده خدمت کرد، به مادر خدمت کنید، من هیچ کس را ندارم، فقط پسرم مسعود مانده است، مسعود پسرم برای من چکار کند؟ دلتان برای من نمی سوزد؟ فقط شعار می دهید: خلق، خلق، خلق،… من هم جزئی از همان خلق هستم، کم شعار بدهید، هیچ کاری هم نمی توانید بکنید. خانواده ها و خودتان را بدبخت کردید، نه مادر شدید، نه پدر. تمام آرزوهایتان در دل هایتان ماند، همه این دردها در دل من است و همیشه غصه می خورم، فکر و خیال می کنم، به فشارخون مبتلا شدم، قند خون دارم، همه دردهایم در هم پیچیدند، شما باعث همه این دردهای من شدید، به هرحال شما را به خدای متعال می سپارم، انشاا.. که سال خوبی برایتان باشد و تصمیم های خوب و درستی بگیرید.»

انتهای پیام / فراق

لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=33929