مهوش جهانبانیان، خطاب به همسر اسیر خود در فرقه رجوی گفت: «علی، نگذار دیدار به قیامت بیفتد، بگذار آخر عمری دست کم صدایت را بشنوم.»
به گزارش فراق، همسر علی ابراهیمی، سوم بهمن ماه در گفت و گو با رسانه مردم. تی. وی اظهار داشت: ۴۲ سال پیش در بحبوحه جنگ ایران و عراق، همسرم به اسارت نیروهای بعثی درآمد، در آن زمان پسرم یکسال و هشت ماه داشت و فرزند دیگرم را باردار بودم.
مهوش جهانبانیان افزود: در آن زمان ساکن اهواز بودیم. به دلیل شرایط سخت جنگی خیلی از همسایه ها شهر را ترک کرده بودند اما من و خانواده ام مانده بودیم تا خبری از علی بگیریم. تا این که رادیو اعلام کرد عراق با ۲۰۰ تانک در حال ورود به منطقه است و از خانواده ها خواست تا منطقه را ترک کنند. در این زمان بود که مجبور شدیم منطقه را ترک کنیم.
همسر علی ابراهیمی ادامه داد: خانواده علی به سه راه خرمشهر آمده بودند تا ما را ببرند. وقتی به هم رسیدیم ساعت ها گریه کردیم. سپس به سمت اصفهان حرکت کردیم. بعد از مدتی از رادیو عراق صدای علی را شنیدیم که خودش را معرفی کرد. خیلی خوشحال شدیم از این که فهمیدیم او زنده است. علی مرتب نامه می داد و گاهی عکس می فرستاد. این روند ۸ سال طول کشید. از خرداد ۱۳۶۸ ارتباط ما قطع شد. دیگر هیچ نامه و پیامی از علی دریافت نکردیم. بعد از مدتی اسرا هم آزاد شدند و به میهن برگشتند اما از علی خبری نشد. تا این که یک روز کاغذی توی حیاط انداختند که روی آن نوشته شده بود منتظر علی ابراهیمی نباشید، به مجاهدین خلق پیوسته است. از آن زمان تا همین الان هیچ اطلاعی از او نداریم.
روایت کامل مهوش جهانبانیان از چگونگی اسیر شدن همسر خود در جنگ ایران و عراق و چگونگی فریب خوردن وی توسط فرقه رجوی را در زیر می توانید مشاهده کنید.
انتهای پیام / فراق
