آن چه از شورای دست ساز مسعود رجوی هم اکنون باقی مانده است، مجموعه پیر و پاتال های مجاهدین و نیمه مجاهدینی است که تنها به مثابه دکور و نمایش از آنان استفاده می شود.
به گزارش فراق، اخیرا مریم قجر عضدانلو به عنوان رییس جمهور و مهناز سلیمیان دبیر ارشد اعضای باقیمانده از شورای ملی مقاومت، جملگی اعضاء را فراخوان داده و در شبکه مجازی و مانند کلاس اکابر آنان را به حضور و غیاب یا همان بیعت مجدد با رهبری سازمان، وادار نمودند.
از همان جلسات اول که از تاریخ یازدهم دی ماه، آغاز به کار کرد و نام اجلاس میان دوره ای برایش انتخاب کردند، اعضای باقیمانده شورای ملی مقاومت را با دعوت به سخنرانی، اجازه دادند تا دقایقی از وضعیت کنونی شورا و مدح رهبری حرف بزنند.
اولین شخصی که در این اجلاس شروع به سخنرانی کرد، منوچهر هزارخانی بود که از فرط کهولت و کهنسالی متوجه حضور خود در اجلاس و سئوالی که از او کرده بودند، نشد و کمافی السابق اظهار داشت که شما خودتان بهتر می دانید و پاسخ را خودتان بهتر می دانید. البته الباقی اعضاء که به نوبه به سخنرانی یا همان حضور و غیاب و بیعت در مقابل جیره و مواجب ماهیانه، پرداختند، بهتر از منوچهر هزارخانی، نبودند.
واقعیت این است، یک ماشین سواری بر اساس فرمول و کیفیت ساخت اگر بخواهد صاحبش را خوب سواری بدهد حدوداً هفت سال طول می کشد ولی اگر صاحب خودرو به هر دلیلی بخواهد ماشین خود را تعمیر و آچارکشی بکند و به رخ دیگران بکشد و بگوید که من هنوز ماشین اگرچه کهنه اما قابل استفاده دارم؛ عقل طماع اگر ماشین را رد نکند بلکه همچنان استفاده بکند، باید محاسبه کند که خوروی تاریخ مصرف گذشته زیانش از سودش بیشتر است چون هر آن ممکن است به خرج بیافتد و پدر صاحب ماشین را در بیاورد.
حالا این حکایت امروز مجاهدین خلق در باب نمایش از اعضای پیر و پاتالی است که در ظاهر از آنان تعریف و تمجید و به به و چه چه می کنند و در غیاب آنان را مورد تمسخر قرار می دهند که کم کار می کنند و زیاد می خورند. دخل شان از خرج شان بیشتر است. کارایی این جماعت در اصل مهار و انگیزانندن اعضای مجاهد و محصور در تشکیلات، است. لازم به ذکر است که در فرقه رجوی اگر اعضای درون تشکیلات عمر متوسط ۶۰ سال دارند اعضای شورا بیشتر از ۸۰ سال عمر می کنند.
به نوشته ایران فانوس، شورای ملی مقاومت، در اصل سال۱۳۶۰که مسعود رجوی از ایران فرار کرد و خود را به فرانسه رساند، جهت کمک به مبارزات داخل ایران و فریب اربابان تشکیل شد که در ابتدا جمعی از اعضاء و گروه ها از نحله های مختلف فکری و سیاسی و مذهبی و ملی و کمونیست تا مجاهد خلق بودند. این جماعت که در ابتدا سن متوسط ۴۰ سال داشتند، پس از دو سال از گذشت تأسیس شورا و پس از شنیدن ملاقات مسئول شورا مسعود رجوی، با وزیر خارجه عراق طارق عزیز و عزم مجاهدین به رفتن به عراق و کمک به ارتش صدام حسین علیه قوای نظامی ایران، عطای شورا را به لقایش بخشیده و در ابتدا ابوالحسن بنی‌صدر، حسن ماسالی، مهدی خان‌بابا‌تهرانی و تنی چند عزم خروج از شورا کردند.
در هنگام خروج، یکی از اعضای شورا به نام مهدی خان‌بابا‌تهرانی که لهجه صریحی داشت، رو کرد به منوچهر هزارخانی و گفت، می دانی که این امام‌زاده کور می کند ولی شفا نمی دهد. هزارخانی که آن زمان دوست نزدیک مسئول شورا و همچنین منتقد نیز محسوب می شد، با همان صراحت مهدی، پاسخ داد، من نیز اعتقاد به این امام‌زاده ندارم اما خودت بهتر می دانی که سنی از من گذشته و یک بچه معلول دارم، اگر کسی به من تضمین بدهد که بیرون از شورا بتوانم مشکل مخارج و زندگی ام را حل و فصل بکنم یک ساعت این جا باقی نمی مانم.
پس از این که اصلی ترین اعضای شورا و رییس جمهور که ابوالحسن بنی صدر بود طی دهه ۱۳۶۰ یکی یکی و دست از پا درازتر از شورای تحت هژمونی مسعود رجوی، خارج و زبان به انتقاد گشودند همچنین مابقی اعضای شورا نیز طی دهه های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ و این اواخر دهه ۱۳۹۰ سه تن دیگر از اعضای شورا خروج خود را اعلام کردند و آن چه که جای این اعضاء را گرفت، اعضاء و هواداران مجاهدین خلق بودند که به نام پوششی شورای ملی مقاومت اما دربست در اختیار منویات رهبران مجاهدین، خدمت کردند و همان طور که گفتیم یکی از مأموریت ها و مسئولیت هایشان فریب و مهار و مجاب کردن اعضای مجاهدین در ید اوامر رهبران مجاهدین و خون دادن و خون ریختن، بود و پول ماهیانه ای که دریافت می کردند هرگز و هیچ کدام از جداشده و جدانشده، اذعان و اعتراف نکردند که منبع این پول ها از کجا بوده و بابت چه خدماتی به آنان پرداخت می شده است.
آن چه از شورای دست ساز مسعود رجوی هم اکنون باقی مانده است، مجموعه پیر و پاتال های مجاهدین و نیمه مجاهدینی است که تنها به مثابه دکور و نمایش از آنان استفاده می شود که کمتر جهت فریب اربابان و بیشتر جهت فریب اعضای باقیمانده در تشکیلات، کارایی دارند.
انتهای پیام / فراق
