• امروز : شنبه - ۸ دی - ۱۴۰۳
  • برابر با : Saturday - 28 December - 2024

یکی از شاکیان فرقه تروریستی رجوی: اجازه دیدن خواب خانواده را هم نداشتیم

  • کد خبر : 32114
  • 22 نوامبر 2021 - 11:54
safarkhanlo

یکی از شاکیان فرقه رجوی با انتشار نامه‌ای خطاب به دادستان دیوان کیفری بین‌المللی گفت: در فرقه رجوی اجازه دیدن خواب خانواده را هم نداشتیم.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، در نامه حکمت‌اله سفرخانلو، عضو انجمن نجات مرکز قزوین خطاب به «کریم‌خان» آمده است:

«من حکمت‌اله سفرخانلو یکی از ۴۲ نفر اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق هستم که علیه سران این سازمان اقامه دعوا کرده ام. من در سال ۱۳۶۶ در خلال جنگ ایران و عراق اسیر سازمان مجاهدین خلق که با نیروهای صدام حسین همکاری می کرد شدم و تا سال ۱۳۸۳ در سخت ترین شرایطی ذهنی و فیزیکی در اسارت این سازمان گرفتار بودم.

مدارک و مستندات مربوط به شکایت علیه این سازمان در خصوص اتهام جنایات گسترده و سیستماتیک علیه بشریت از جمله شکنجه، حبس انفرادی، سوء استفاده جنسی و ده‌ها مورد دیگر و حکم قطعی دادگاه بین الملل تهران در ماه ژوئن ۲۰۲۱ به دبیر خانه دادگاه بین المللی لاهه جهت ملاحظه و اقدامات شما تحویل داده شد. من نمونه هایی از انواع فشارها و شکنجه هایی که نسبت به اعضا اعمال میشد را در زیر بیان می‌کنم.

من و تعداد زیادی از هم رزمانم زمانی که به اسارت فرقه مجاهدین خلق در آمدیم با دست و پای بسته در فضای بسیار کوچک برای مدت طولانی محبوس شدیم که چند روز بدون اینکه آب و غذایی بدهند زمان سپری شد. بعد با کتک کاری و تهدیدات و فشارهای روانی از ما پذیرایی کردند. آنها به ما گفتند یا همکاری می‌کنیم یا اسامی ما به عنوان نفراتی که به مجاهدین خلق پیوسته‌اند در ایران منتشر می‌شود و حکومت ایران خانواده‌های ما را بازداشت، شکنجه و اعدام می کند.

گفتند با این حساب اگر فرار کنیم و به ایران برویم قطعا اعدام خواهیم شد، و اگر بمانیم و همکاری نکنیم هم روزمره شکنجه شده و در نهایت به زندان ابوغریب خواهیم رفت. ما هم بالاجبار گرفتار و اسیر ترفندهای این سازمان شدیم و ۱۷ سال از بهترین سال های زندگیم را در این تشکیلات تباه نمودم.

شبانه روز از ما بیگاری بدون دستمزد می کشیدند. هر بار اعتراض می کردیم با شدت با ما برخورد می کردند. در محیطی محدود بودیم و هیچگونه ارتباطی با دنیای بیرون خصوصا خانواده و دوستان نداشتیم. حتی اجازه نداشتیم در داخل مقر هم با کسی معاشرت کنیم. حتی اجازه دیدن خواب خانواده را هم نداشتیم و اگر متوجه می شدند نشست می گذاشتند و تعداد زیادی از نفرات را جمع می کردند و شروع به فحاشی و تحقیر فرد می کردند. بیان اینکه ۱۷ سال در این سازمان مخوف چه بر سر من آمد هنوز هم برای من کابوس است و امکان بیان آن بسیار سخت و درد آور می باشد. تقاضا دارم به صورت ویژه به پرونده شکایت ما رسیدگی شود.»

انتهای پیام / فراق

لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=32114

نوشته های مشابه

28دسامبر
ضرورت‌های مبارزه با تروریسم
مروری بر ۴ دهه فعالیت‌های تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران

ضرورت‌های مبارزه با تروریسم