فرازی دیگر از پریشانی عقیدتی رهبر عقیدتی
خانواده درد به بی درمان مجاهدین
نگاهی به سایت مجاهدین ارگان فرقه رجوی، این سوال را ایجاد میکند که واقعا مشکل این فرقه چیست؟ کجاست؟ و این جماعت دیگر چه حرفی برای گفتن دارند.!
در یمن طرفدار عربستان هستند و از کشته شدن حوثی ها ابراز شادمانی می کنند، در سوریه از مخالفان اسد حمایت میکنند و برای آنها اخبار پیروزی می سازند، در عراق از داعش حمایت میکنند و برای سرنگونی دولت عراق دعا می کنند، در خارجه آرزوی خفه شدن همه بجز هواداران و زنجیریان خودشان را دارند، در آمریکا می خواهند کرسی در سازمان ملل داشته باشند، در ایران میخواهند حکومت کنند، در لبنان طرفدار اسراییل هستند، در فلسطین طرفدار دولت هستند، در لیبرتی خواهان مسلح شدن هستند، در پاریس می خواهند که اروپا و آمریکا را متقاعد کنند که با رجوی ها ملاقات کنند و دهها مورد دیگر تناقض ها را میتوان در مواضع این فرقه پیدا کرد و این به خودشان مربوط است.
اما مساله خانواده و موضع گیریهای سخیفانه و ضد انسانی و ضد ایرانی و غیر اخلاقی با فرهنگ لومپنیسم و لاتی رهبری مجاهدین که در رگ و پی تمام افرادش رسوخ کرده و افراد را مجبور به موضع گیری هایی علیه خانواده خودشان می کنند، باید به رجوی ها گفت که این دیگر ربطی به هیچ موضع و عقیده ندارد. فقط نشانه خالی شدن شما از کمترین مایه انسانی می باشد. این عمل، در هر جای دنیا با هر فکر و عقیده محکوم است. خانواده ستیزی و دشنام به مادر و خواهر و پدر که افراد را وادار میکنید، به سادگی از ذهن افراد بیرون نخواهد رفت. روزی همین افراد به محض رسیدن به دنیای آزاد، دچار عذاب وجدان و مشکلات روحی و روانی خواهند شد و باید گفت که این رهبری پریشان، نیاز نیست برای نرسیدن به اهدافت به خانواده اسیرانت دشنام بدهید. فقط اندکی خودتان و اعمالتان را بازخوانی کنید، شاید کمی از پریشانی در بیایید. شما که به خودتان مطمئن هستید، چرا مانع ملاقات خانواده ها میشوید؟ شما مگر گوهر بی بدیل درست نکردید، پس نترسید هراس نداشته باشید؟! شاید همه وحشت شما از پوشال بودن تفکرات عقیدتی شما باشد! بی تردید، بهتر از دیگر میدانید که از شما بجز دشنام و تهمت و گنده گویی به اسیرانت، چیزی به ارث نرسیده است.
مهرداد ساغرچی ۲۰۱۵/۶/۷
